បន្ទប់ឃុំឃាំង....!
ឡាកូហ្វីបានមកដល់កន្លែងទុកនាយគ្រីសនៅទីនេះដោយនាងចូលមកខាងក្នុងកាន់ខ្សែតីមួយជាប់ដៃក្រវាត់ចុះក្រវាត់ឡលងនៅចំពោះមុខនាយគ្រីសញញឹមចុងមាត់សម្លឹងមើលគេមិនដាក់ភ្នែកសោះ។
« នាងចង់ធ្វើអ្វីយើង? » នាយគ្រីសនិយាយទាំងមិនចង់រួចដោយសាររបួសពេញខ្លួនតាំងពីថ្ងៃយប់នោះមកមិនបានឲ្យគ្រូពេទ្យមកពីណាព្យាបាលគេឡើយឥឡូវនេះក៏សឹងតែគ្មានកម្លាំងនិយាយច្រើនទេ។
« ឯងបាក់ស្បាតហើយមែន?ជុជុ...ដំបូងក្រែងដូចខ្លាំងណាស់ហី?អូរ..ភ្លេចទៅថាឯងតែងតែមសនអ្នកនៅពីក្រោយខ្នងឥឡូវនេះគេទៅបាត់្៊ហើយយើងបសនសម្លាប់គេដោយផ្ទាល់ដៃពូឯងងាប់បាត់ហើយឯងកុំបង្វែរដានថាគេជាចៅហ្វាយនាយឯងទៀតអី » រឿងអ្វីក៏ដោយពាក់ព័ន្ធនិងនាយគ្រីសឡាកូហ្វីដឹងសឹងគ្រប់ដូចជាមានអ្នកនៅពីក្រោយហៅចៅហ្វាយៗពេញៗមាត់ការពោតជាលោកពូញេសោះនេះគេចង់បោកភ្នែកមនុស្សគ្រប់គ្នាតើមែនទេ? នាងមិនចាញ់បោកគេឡើយ។
« ហ៊ឹស...អញ្ចឹងនាងសម្លាប់យើងម្នាក់ទៀតទៅ »
« អ៊ឹម...មែនតើទុកឲ្យឯងនៅក៏គ្មានបានផលអ្វីត្រឡប់មកវិញ ផាំង » នាងក្រវាត់ខ្សែតីចោលមួយដោយឡែកនិងទាញកាំភ្លើងនៅក្បែរនោះបាញ់កណ្ដាលក្បាលនាយគ្រីសឲ្យគេស្លាប់ទាំងបិទភ្នែកមិនជិត។
« នាយវីនជួយចាត់ចែងឲ្យបានស្អាតផង » ឡាកូហ្វីមិនចំណាយពេលជាមួយមនុស្សគ្មសនប្រយោជន៍នេះច្រើនសម្លាប់ឲ្យផុតៗបាត់ពីមុខពីមាត់តែម្ដងទៅវសមិនទាសើខុសឯណាផងវាជារឿងរបស់នាងថែមទៀតផងអញ្ចឹងចង់នាងធ្វើបែបណាក៏បាន។ ជីមីនទៅណាមិនឆ្ងាយពីឡាកូហ្វីតាមស្អិតជាងស្ករតាំងម៉ែថែមទៀតផង។
« លោកហត់អត់ហ្នឹង? »
« ហត់រឿងអ្វី?»សុខៗនាងឈប់ហើយសួរគេចម្លែកៗដូចនេះគេម្ដចយល់ន័យនាងសម្ដៅទៅលើរឿងអីឲ្យប្រកដ? ឡាកូហ្វីចងចិញ្ចើមឡើងមក÷
« ហត់ដែលតាមខ្ញុំសឹងគ្រប់ជំហាននេះ? អត់គិតថាវាគួរឲ្យធុញទេ? » ឡាកូហ្វីអស់សំណួរនឹងឆ្ងល់ជាមួយនាយម្នាក់នេះណាស់ជេរស្ដៅយ៉ាងណានៅតែមកតាមនាងអញ្ចឹងទៅនាងពិបាកភ្នែកមើលគេមែនទែន។ជាពិសេសនាងយល់ថាខ្លួនឯងចិត្តអាក្រក់គេដល់ម្លឹងផង? នាងមិនគិតពីបេះដូងរបស់គេទេ? នាងឆ្ងល់នាងសួរខ្លួនឯងរហូត។
« អត់ផងបើនាងជាខ្ញុំក៏នាងដូចខ្ញុំដែរ » នាយគ្រវីក្បាលស្អិតតតាក់ប្រាកដជាអត់ហើយរឿងអ្វីដែលត្រូវធុញថប់ពេលនៅជាមួយមនុស្សដែលខ្លួនឯងស្រលាញ់បានទៅ?
« អ៊ឹម »
« នាងនិយាយអីឲ្យអស់ពាក្យបានទេ?»
« និយាយអ្វី? »
« ស្រលាញ់ខ្ញុំវិញអត់ចុះ? »
« ស្រលាញ់...អ្អ៎ា..អត់ទេ » នាងរវល់តែអៀនភ្លេចគិតជ្រុលមាត់បហរឹងកែវិញយ៉ាងលឿនយ៉ាងណាក៏ជីមីនលឺពាក្យនាងនិយាយចេញមកដូចគ្នានាងប្រញាប់ដើរគេចេញពីជីមីនមិនគួរណាភ្លាត់មាត់ទាល់តែសោះហើយខ្មាសគេណាស់ខំធ្វើខឹងឲហយគេតសមលួងវាពិតជាមិនងាយស្រួលឡើយឥឡូវនេះខូចផែនការអស់រលីង។
« ឈប់ប្រញាប់ទៅណានិយាយជាមួយគ្នាមិនទាន់រួចរាល់ផង? មិញនេះ..»
« អឺ...ស្រលាញ់មែនជឿននៅ? »
« យ៎េ...» ជីមីនសប្បាយចិត្តពេកក៏លើកនសងតូចមកបីគ្រវីមិនដឹងប៉ុន្មានជុំឡើងនាងវិលមុខមិនស្ទើរបន្ទាប់ពីបង្វិលគ្នាអស់ច្រើនជុំពីរនាក់គេនេះថើបគ្នាយ៉ាងផ្អែមល្អែម។
ពីរថ្ងៃក្រោយមកជូហ្វាចេញពីមន្ទីរពេទ្យបានក្រោមការអនុញ្ញាតរបស់ថេយ៉ុងគេនេះឃាត់ឃាំងនាងមិនឲ្យមកផ្ទះសោះឡើយដល់នាងរំអុកចង់មកហើយឃើញអាការ:នាងមិនអីបានយល់ព្រមមកជាមួយផងដែរ។
« បងគិតថាយប់មិញនេះពួកយើងទៅញ៊ាំអ្វីនៅខាងក្រៅយ៉ាងម៉េចដែរ? » ថេយ៉ុងអង្គុយលើសាឡុងមានជូហ្វាអង្គុយនៅលើភ្លៅទំពារនំញ៊ាំធ្វើមិនដឹងទាំងមិនទាន់ចាប់អារម្មណ៍លើសម្ដីថេយ៉ុងប៉ុន្មានទេ។
« ជូហ្វាអូនលឺបងនិយាយអត់? » នាយឃើញនសងស្ងាត់បានសួរ។
« ច៎ាស? អូនតាមតែបងទេ »
« អញ្ចឹងបងកក់កន្លែងសិនហើយ » ថេយ៉ុងនិយាយចប់ក៏បើកទូរស័ព្ទខលទៅលេខនាយប៊េនឲ្យគេចាត់ចែងឲ្យបានស្អាត។ ជូហ្វាញញឹមញញែមដាក់ថេយ៉ុងឡើងនាយទ្រាំមិនបានអោនមកសង្គ្រប់ថើបនាងបឺតជញ្ជក់នំក្នុងមាត់នោះទាល់តែសោះគ្មានសេសសល់។
« បងហ៎កយកនំអូនអស់កំពុងតែញ៊ាំឆ្ងាញ់ផង » មុខនាងស្អុយប៉ែគ្រាន់តែញ៊ាំអស់បន្តិចសោះក៏មិនបានមកបន្ទោសគេញ៉ែតៗតែម្ដងហើយ។
« ចាំបងទិញនំមកឲ្យថែម » ថេយ៉ុងនិយាយទាំងក្បាលមកថើបថ្ងាសនាងមួយខ្សឺត។
យប់ឡើងមកដល់ពីរនាក់ប្ដីប្រពន្ធគេនេះបសនមកដល់ភោជនីយដ្ឋានកក់ទុកនោះវាស្ងាត់ជ្រងំមកដល់ជាន់ខាងលើមានតែពួកគេពីរនាក់ប៉ុណ្ណោះក្នុងបន្ទប់វីអាយភីមួយនេះ។ ជូហ្វារៀបចំខ្លួនយ៉ាងស្រស់ស្អាតដោយមានរ៉ូបពណ៎ផ្កាឈូកស្រាលត្រឹមភ្លៅរើសដោយថេយ៉ុងផ្ទាល់ឲ្យនសងស្លៀកមកយប់នេះ។
« បងមិនចាំបាច់អីត្រូវកក់បន្ទប់ទេត្រឹមអាហារមួយពេលនោះចំណាយលុយច្រើនម្លេះ? លុយមិនស្រួលរកទេណា » ជូហ្វាមិនសូវជាចូលចិត្តឲ្យថេយ៉ុងចំណាយលុយផ្ដេសផ្ដាសទេនាងចូលចិត្តធ្វើអ្វីសាមញ្ញហ៊ឺហារតែមួយពេលៗទេមិនថានាងជាអ្នករកលុយក៏ដោយក៏នសងត្រូវនេះសន្សំសំចៃដូចគ្នា។
« បាទបងដឹងហើយ »
« ឥឡូវនេះញ៊ាំទៅម្ហូបត្រជាក់អស់ហើយ » ថេយ៉ុងដួលម្ហូបដាក់ចានក្រោមពន្លឺភ្លើងទានតិចៗវារ៉ូមេនទិចណាស់ជូហ្វាក៏ពេញចិត្តពេលគេបិទភ្លើងមកដុតទានលើតុវិញនេះនាងញញឹមញញែមសប្បាយចិត្តបំុតចំពោះកសយវិការរបស់គេនាយមិនដែលឲ្យនាងពិបាកចិត្តសោះសូម្បីតែមួយដង។
« បងឥឡូវនេះរ៉ូមេនទិចទៀត? អូនមិនដែលដឹងសោះ »
« បងចេះយូរហើយតែបងមិនដែលធ្វើទើបធ្វើដាក់អូនម្នាក់នឹងឯង »
« ប្រាកដ? » ជូហ្វាជ្រួញចិញ្ចផមមិនជឿថាគេមិនធ្លាប់ធ្វើដាក់អ្នកណាគេទេទៅគេព្រានដូចតែជីមីនដែរសោះនឹងហ៎ាស្មានតែលាក់នាងជិតតើមែនទេ?
« បាទប្រាកដណាស់ »
« មើលទៅបងដូចជាភ័យខ្លាំងណាស់គ្រាន់តែអូនសួរលេងៗសោះ»
« បងខ្លាចអូនមិនសប្បាយចិត្តទៅវិញ » ថេយ៉ុងក្រោកពីកៅអីអង្គុយរបស់ខ្លួនមកអោបកនាងពីខាងក្រោយខ្នងរីករាយជាមួយទិដ្ឋភាពមួយនេះខ្លាំងណាស់ពេលនៅក្បែរមនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់ពេញចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមកបន្ទាប់ពីនោះថេយ៉ុងចាប់ទាញចង្ការឡើងហើយមកគេថើបបំបិទមាត់នឋងក្រោមពន្លឺភ្លើងទានយ៉ាងរ៉ូមេនទិចយប់នេះមានតែគេនឹងនាងប៉ុណ្ណោះ។
ចប់ដោយបរិបូរណ៌!!!
YOU ARE READING
💜រឿង ចំណងស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀលាក់មុខ💜( ចប់ )
Mystery / Thrillerចំណងស្នេហ៍មួយដែលគ្មានអ្នកណាស្រលាញ់គ្នាម្នាក់ទេប៉ុន្តែយូរទៅក៏ស្រលាញ់គ្នាដោយមិនដឹងខ្លួន។ ជាម៉ាហ្វៀលាក់មុខម្នាក់វាពិបាកណាស់សម្រាប់មនុស្សដែលគេស្រលាញ់ខ្លាចមានគ្រោះថ្នាក់ទោះគេជាម៉ាហ្វៀលាក់មុខក៏ដោយហើយអ្នកណាទៅដឹងទៅថាអ្នកទាំងពីរជាម៉ាហ្វៀលាក់មុខដូចគ្នានោ...
