Romeo & Romeo

Chapter 1 (Z)

Chapter 1

ဘယ္ညာစည္းခ်က္မွန္မွန္ ေျခလွမ္းမ်ားကို ခပ္က်ဲက်ဲႏွင့္ ခပ္သြက္သြက္ ေလ်ွာက္လွမ္းလာသူတစ္ေယာက္။ ေျခလွမ္းတိုင္းက မာန္ပါသလို ထိုသူ၏ တစ္ကိုယ္လံုးသည္လည္း ဟိတ္ဟန္အျပည့္။ အေပၚေအာက္ အနက္ဝမ္းဆက္ ယူနီေဖာင္းက ခႏၶာကိုယ္ေပၚ ခ်ပ္ရပ္ေနသျဖင့္ လက္တစ္ခ်က္လႊဲလိုက္တိုင္း၊ ေျခတစ္ခ်က္လွမ္းလိုက္တိုင္း တင္းရင္းသြားသည့္ ႂကြက္သားစိုင္မ်ားက အထင္းသား။ ျမင့္မားသည့္အရပ္ႏွင့္ ထိုကိုယ္ကာယမွာ ၾကည့္ေကာင္း လိုက္ဖက္လြန္းလွသည့္ အေျခအေန။

တည္လြန္းတင္းလြန္းသည့္ မ်က္ႏွာကေတာ့ ေဘးဘီဝဲယာကို တစ္စက္ေလးမွ ၾကည့္မေန။ ေခါင္းကို မတ္မတ္ထားကာ စူးရွသည့္ မ်က္လံုးတစ္စံုက ေရ႔ွတည့္တည့္ကိုသာ စူးစိုက္ထားသည္။ ထိုမ်က္လံုးမ်ား၏ ျပင္းအား၊ အနည္းငယ္ တြန္႔ခ်ိဳးထားသည့္ မ်က္ခံုးတန္း နက္နက္မ်ားႏွင့္ တင္းတင္းေစ့ထားသည့္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ား ေပါင္းစပ္လိုက္ေသာအခါ ဒီလူသည္ သြားထိသင့္သည့္ လူတစ္ေယာက္မဟုတ္ဟု အဓိပၸာယ္ ထြက္လာေလသည္။

ထို႔ေၾကာင့္လည္း လူအမ်ားသည္ ထိုလူ႔ကို ခပ္လွမ္းလွမ္းကသာ ေပၚတင္တစ္မ်ိဳး၊ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္တစ္မ်ိဳး ၾကည့္ရံု ၾကည့္ေနၾကသည္။ အနားေတာ့ ဘယ္သူမွ မကပ္ရဲၾက။ စကားလာေျပာဖို႔ေတာ့ေဝး။ ဒီေန့မွေရာက္လာသည့္ ေတာ္ဝင္နန္းေတာ္၏ ကိုယ္ရံေတာ္တပ္မွဴးအသစ္သည္ ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးလဲဟု သိခ်င္ေနၾကသူမ်ားသည္လည္း အေဝးက စပ္စုရင္းသာ ေက်နပ္ၾကရေတာ့သည္။

လ်ွံကေတာ့ သူ႔ကို ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္ လုပ္ေနၾကသည့္ လူေတြ၏ အၾကည့္ေတြကို သိေနေသာ္လည္း သတိမထားမိသလို ေနလိုက္သည္။ အလိုလိုေနရင္း တင္းက်ပ္ေနၿပီးသား သူ႔စိတ္ကို ထပ္ၿပီး စိတ္ရႈပ္စရာမေပးလို။ သူဦးတည္ေနသည့္ ေနရာဆီသို႔ ျမန္ျမန္ေရာက္ရန္သာ အာရံုစိုက္ထားလိုက္သည္။

ေတာ္ဝင္နန္းေတာ္ႀကီးထဲသို႔ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေရာက္ဖူးျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း နန္းေတာ္တစ္ခုလံုး၏ေျမပံုကို အလြတ္ရေအာင္ မွတ္ထားၿပီးသားမို႔ သူသြားခ်င္သည့္ ေနရာဆီကို ဘယ္သူ႔ကိုမွ ေမးစရာ မလိုပါဘဲ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေရာက္သြားသည္။