Chapter 11
ကေလးမဟုတ္ေတာ့တာ တစ္ခုေတာ့ေကာင္းသား။ ျပတင္းေပါက္ကေန ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ထြက္စရာမလို။ အိမ္ေရ႔ွတံခါးကို ခပ္တည္တည္ ဖြင့္ထြက္ရံုသာ။
လ်ွံက ၿခံေထာင့္မွာ ရပ္ေစာင့္ေနသည္။ လက္ကို ဂ်ာကင္အိတ္ကပ္ထဲ ႏိႈက္လိုက္၊ ျပန္ထုတ္လိုက္၊ ဆံပင္ေတြကို ဖြလိုက္ႏွင့္။
/ဘာလဲဟ။ ဒီေကာင္ စိတ္လႈပ္ရွားေနတာလား/
အနားေရာက္သြားေတာ့ ၿပံဳးျပလာသည္။ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးသည့္ အၿပံဳးမ်ိဳး။
"နန္းေတာ္ထဲက ခိုးထြက္လာတာမလား"
"အင္း"
တိမ္ယံတို႔လို အရပ္ဘက္ဝန္ထမ္းေတြက နန္းေတာ္ထဲမွာ ညအိပ္အိပ္ မအိပ္အိပ္ ကိစၥမရိွ။ လ်ွံတို႔လို တပ္သားေတြက်မတူ။ ခြင့္ရက္မဟုတ္လ်ွင္ နန္းေတာ္အျပင္မွာ ညအိပ္ခြင့္မရိွ။ သန္းေခါင္ေက်ာ္အခ်ိန္ႀကီး အျပင္ေရာက္လာသည္ဆိုမွေတာ့ ခိုးထြက္လာၿပီဆိုတာ ေျမၾကီးလက္ခတ္မလြဲ။
"ငါ့ကို မဆူနဲ႔ေနာ္။ မင္းနဲ႔ေတြ့ခ်င္လို႔ ထြက္လာတာ"
"ဘယ္သူက ဆူေနလို႔လဲ။ လာ၊ လမ္းေလ်ွာက္ရေအာင္"
ဆုပ္လိုက္ျဖန္႔လိုက္ ဣႁႏၵေမရျဖစ္ေနသည့္ လ်ွံ႔လက္တစ္ဖက္ကို ဆြဲယူလိုက္ေတာ့ အံ့ၾသသြားပံုေပၚေသာ္လည္း ရုန္းေတာ့မရုန္း။ လက္ေခ်ာင္းခ်င္းယွက္ကာ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္သည္ အံဝင္ခြင္က် ျဖစ္လို႔ေနသည္။ လူရွင္းေနသည့္ လမ္းမႀကီးေပၚ ေျခလွမ္းမ်ားကလည္း ထပ္တူက်လ်က္။
"တိမ္ယံ"
"အင္း"
"ငါတို႔ လေရာင္ေအာက္မွာ လမ္းေလ်ွာက္ဖူးတာ ဒါပထမဆံုးပဲေနာ္"
တိမ္ကင္းစင္ေနသျဖင့္ လေရာင္က ဝင္းလက္ေနသည္။ လေရာင္ေအာက္က လ်ွံ႔မ်က္ႏွာသည္လည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္း။
"လမ္းမေပၚမွာ လက္တြဲၿပီး လမ္းေလ်ွာက္ဖူးတာလည္း ဒါပထမဆံုးပဲ မဟုတ္ဘူးလား"
"ဟုတ္သားပဲ"
ေျပာစရာ မရိွေတာ့သလို ခဏၿငိမ္သြားၾကျပန္သည္။ ဒီတစ္ခါ ၿငိမ္သက္မႈက စိတ္ကို အေနွာင့္အယွက္မေပး။ တိတ္ဆိတ္အိပ္ေမာက်ေနသည့္ ေလာကႀကီးအလယ္မွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သာ ရိွေနရသလိုမ်ိဳး သက္ေသာင့္သက္သာေတာင္ ျဖစ္ေနေသးသည္။
YOU ARE READING
Romeo & Romeo
General FictionType - bl Genre - Drama Warning - Domestic abuse, Sexual assault
