Chapter 27 (Final)
တကယ္ကို အားလံုး ၿပီးဆံုးသြားၿပီျဖစ္သည္။ လ်ွံ႔အေဖ ဦးလ်ွံထက္ညီးသည္ ေသနတ္ဒဏ္ရာႏွင့္ပဲ ကြယ္လြန္ခဲ့ကာ တိမ္ယံ့အေဖဦးမိုးျမင့္သာက ထိုလူသတ္မႈအတြက္ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံလိုက္ရသည္။ ဦးမိုးျမင့္သာ၏တပည့္ ေသဆံုးရျခင္းကေတာ့ မိမိကိုယ္ကို ခုခံကာကြယ္မႈအျဖစ္ သတ္မွတ္ခံရတာေၾကာင့္ လ်ွံက ျပစ္ဒဏ္စီရင္ျခင္း မခံခဲ့ရ။ တိမ္ယံ့အေမလည္း ထိတ္လန္႔အံ့ဩမႈေၾကာင့္ ေရွာ့ခ္ရၿပီး ေမ့လဲသြားရာကေန ရက္အနည္းငယ္ ေဆးရံုတက္ရၿပီး သက္သာသြားခဲ့သည္။
လ်ွံလည္း အလုပ္ထြက္ခြင့္က်ၿပီ။ တိမ္ယံကလည္း သူ႔စကားအတိုင္း အလုပ္ထြက္ပစ္လိုက္ၿပီ။ ထို႔ေနာက္ ႏွစ္ေယာက္သား ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ၾကေသးဘဲ ၿမိဳ႔စြန္ကအိမ္ေလးမွာ သာသာယာယာ ေနခဲ့ၾကသည္မွာ လႏွင့္ေတာင္ ခ်ီခဲ့ၿပီ။
"အခ်စ္ လာျမည္းၾကည့္ေပးဦး"
"မျမည္းေတာ့ဘူး။ အနံ႔နဲ႔တင္ အေျခအေနမေကာင္းမွန္း သိေနၿပီ"
"အဲ့ေလာက္ မဆိုးပါဘူးကြာ"
"အဲ့ထက္ ပိုဆိုးတာကြ။ ဒီမွာၾကည့္ဦး။ မင္းၾကက္သြန္ေတြ တူးေနတဲ့အနံ႔က ၾကက္ကုန္းေဘာင္ဆိုတဲ့အတိုင္းပဲ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ကေတာင္ အနံ႔ရေလာက္တယ္ လ်ွံမိုးစက္ခြင္းရဲ့"
"အဲဒါ သင္ေပးတဲ့ဆရာ အသံုးမက်လို႔"
"ဘာဆိုင္လဲ။ ဟင္းခ်က္တဲ့ေနရာမွာ မင္း ပါရမီ ပါမလာဘူးဆိုတာသာ ဝန္ခံလိုက္စမ္းပါ။ သြား... ေခါက္ဆြဲပဲသြားျပဳတ္ေတာ့။ မင္းလက္တည့္စမ္းလိုက္တာ ငါဝယ္ထားတဲ့ ၾကက္သားေတြလည္း ကုန္ပါၿပီ။ ညေနက် ဘာခ်က္စားၾကမလဲ"
"ၾကက္သားေလး ငါးဆယ္သားေလာက္နဲ႔ အေျပာအဆို ခံရေသးတယ္။ ျပန္ဝယ္ေပးမယ္ ေဟ့ေကာင္"
"မင္းဝယ္ႏိုင္ရင္ သြားဝယ္။ ဒီနဲ႔ေစ်းနဲ႔က ကားနဲ႔သြားရင္ေတာင္ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ သြားရတာ။ ငါကေတာ့ အားတိုင္းယားတိုင္း မသြားႏိုင္ဘူး"
"ငါသြားမယ္။ ၾကက္သားေရာ၊ ဝက္သားေရာ၊ ဆိတ္သားေရာ မင္းတစ္ကိုယ္လံုး ဖို႔သတ္လို႔ရေအာင္ပါ ဝယ္ခဲ့လိုက္ဦးမယ္"
YOU ARE READING
Romeo & Romeo
General FictionType - bl Genre - Drama Warning - Domestic abuse, Sexual assault
