Hazan ,arabayı patika yolda dikkatlice kullanan adama yandan bakışlar atmayı ihmal etmiyordu ama bir kere bile Yusuf'un kendisine bakmasını sağlayamamıştı.
Öptüğü adam bu değildi. Bir o kadar yabancı geliyordu kendisine.
Erkeklerin yapısında vardı galiba vurdumduymaz olmak.
Kenan'a ,Eylül'ün eşyalarını verip hemen yola koyulmuşlardı çünkü Kenan böyle emretmişti. Ancak ağabeyinin mutluluğu her halinden belli oluyordu. Kenan'ı fazla sinir etmemek adına sorguya çekmemişti. Eylül'ün iyi olduğunu öğrendikten sonra tıpış tıpış arabaya binmişti.
"Kenan baya mutlu görünüyordu. Uzun bir zamandan sonra onu ilk kez bu kadar mutlu gördüm." Hazan dikkat çekmek için konuşuyordu aslında.
Başarılı da olmuştu. Yusuf kafa sallayıp kendisine onay verince neşesi yerine gelmişti."Yalnız baya iyiydi. Değil miydi sence?" Hazan ısrarla cümlesini yenilerken arabanın ani durması ile bedeni öne doğru savruldu. Kemer olmasa ön cama yapışabilirdi.
Kızgın bakışlarla adama döndü ancak Yusuf burnunun dibine kadar gelmişti.
Yutkunarak adamın yeşil gözlerine baktı merak dolu bakışlarla."Düzgün , sessiz sedasız bir yolculuk geçirmek istiyorum Hazan hanım." Yusuf tek kaşını kaldırarak kadına baktıktan sonra oturuşunu düzeltti ve önüne geri döndü.
Hazan gözlerini kısıp alayla sırıtırken Yusuf kadına bakmamak adına bütün iradesini kullanıyordu.
"Sen...sen tam bir dengesizsin. Ne bu havalar? Seni öptüm diye düşünüyorum ben. Bu şekil coşacağını bilseydim öpmezdim. Sen de haklısın hata bende. Gidip dudaklarımı keselesem daha iyi olur çünkü çok saçmaydı." Hazan susmak bilmezken Yusuf arabayı patika yoldan çıkardı ve ormana doğru sürdü. Az bir ilerlemenin ardından arabayı durdurarak kadına doğru döndü.
"Beni etkilediğini inkar edemem ama cidden uzak dur benden! Aklından ne geçiyor senin? Sevgili olmak ya da flört etmek mi? Bu düşünceyi sil aklından. Ben öyle romantik ya da bir kadınla akşam yemeyi yiyecek sinemaya gidecek biri değilim. Yaptığım işi görmüyor musun? Özel korumayım ben, gerekirse adam bile vuruyorum. Her tarafım kan içinde ve bunu sen de çok iyi biliyorsun. Şimdi sessiz sedasız bir yolculuk yaşamak istiyorum." Yusuf arabayı geri çalıştırırken istediği olmuştu. Hazan ağzını açmamıştı daha yol bitene kadar.
_
Eylül temiz hava almak için kendisini dışarıya atarken Kenan da arkasından gelmişti.
Bir şey konuşmak istemiyordu sadece kendi içinden sevinmek istiyordu. Bebeğini hissetmek istercesine elini karnına koydu ve derin bir nefes çekti gözlerini kapatarak. Bedeni yorgundu ama kısa bir anlığına kendini dinç ve huzurlu hissetti."Bir cevap vermedin Eylül." Kenan'ın sesi ile gözlerini açtı ve olumluca kafa salladı.
"Boşanmak istiyorum." Dedikten sonra gelecek olan hamleyi bekledi. Korkmuyordu sadece kalbi fazlasıyla ağrıyordu.