Hikayemin okuyucu kaybetmesi beni üzdü ve biliyorum ki bir kaçınız severek okuyorsunuz ama benim ne bölüm yazasım ya da kurgu bulasım gelmiyor. Sanırsam 3 4 bölüm sonra final olur. Bence yavaştan da sonuna geldik sayılır. Destek verip okuyan ve yorum yapanlara saygım sonsuz ama gizli okuyuculara anlam veremiyorum. Görüntülenme sayısı 800-900ü bulurken bölüme gelen oy sayısı sadece 60 vs bu da beni üzüyor ve emeğime gerçekten yazık. Her neyse final de görüşmek üzere...
İyi okumalar :)
Kenan'ın belli ki en nefret ettiği durumdu Eylül'ün güzel olması. Özellikle böyle davetlerde kadının seçtiği kıyafetlerin hepsini atmak istiyordu. Sıradan bir yemek için bu deni güzel olmaya gerek yoktu ya da böyle bir elbise seçmesine... Hamilelikten kaynaklı şişen göğüsleri güzel bir dekolte ile dünyaya sunmuştu. Kenan önündeki peçeteyi her saniye karısının göğsüne koymayı düşünüyordu. Dikkatini bile toparlayamıyordu. Özellikle tam karşısında duran Tamer'in varlığına saydırmadan edemiyordu. Çatalındaki et dilimini dikkatlice götürdü ağzına ve masada geçen muhabbete kulak vermeye çalıştı.
"Bebek kaç aylık oldu peki?"
Kenan, Tamer'in sorusu ile kafasını kaldırdı ve büyülenmiş bir edayla karsına bakan gözleri oymak istedi.
"Neredeyse 5 aylık, 19. haftamızdayız." Eylül istem dışı elini karnına götürdü ve dikkatlice okşadı. Henüz cinsiyetini öğrenmemişti ve öğrenmeyi de istemiyordu. Doğduğu anına kadar beklemeyi düşünüyordu.
"Seni tebrik ediyorum çünkü hiç hamile gibi durmuyorsun. Kilo bile almamışsın yine harikasın." Tamer ağzını peçeteyle silerken karşısındaki kadına büyük bir ilhamla bakıyordu. Ve bu bakış Kenan'ın gözünden kaçmıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sinirle dilini üst dişlerinde gezdirdi. Gereksiz bir insanı dünyadan silse çok iyi olmaz mıydı? Hazan'ın bakışlarını fark ettiğinde saydırmak için açtığı ağzını geri kapattı. Bu yemeği mahvederse Hazan'ın bütün sene vermiş olduğu emekler boşa gidecekti. Kendini tutmayı başarıp yemeğine geri döndü. Küçük et dilimini dikkatlice kesip yavaşça ağzına götürdü.
"Teşekkürler Tamer bey sadece dikkat etmeye çalışıyorum." Eylül karşısındaki adamın laflarından ya da ilgisinden son derece rahatsız olmuştu ama Kenan'a da belli etmek istemiyordu. Tek bir lafı ile zar zor yerinde oturan adamı kaldıracağını çok iyi biliyordu. Kenan da bunu bekliyor gibi kendisine bakmayı ihmal etmiyordu her dakika.
"Eylül'ün güzelliğine güzellik kattı bu hamilelik. Sen ne dersin Kenan? Tamer çok haklı bence de." Yaman fırsatını bulmuş arkadaşına sataşmadan duramamıştı. Karşısındaki adama göz kırpıp uyuz eder şekilde yemeğini yedi. Kenan ağzını açıp bir şey diyemedi. Böyle devam ederse Yaman'ın da sağ kalır yanı olmayacaktı. Yaman gülmesine devam ederken Cihan parmağını dudağına götürerek Yaman'a susmasını işaret etti.
