Liefde op het eerste gezicht

Maandagmiddag en -avond

Als ik na school thuiskom wordt ik uitgebreid uitgehoord over de auditie. En niet alleen door mama, maar ook nog door drie apen. Omdat Roan vertelde tegen Tim dat hij thuis wou zijn als ik thuiskwam van school, zijn ze niet naar de buurvrouw gegaan. Alleen om te zeggen dat ze niet konden komen, omdat ze graag thuis wouden zijn als ik terugkwam van de auditie. Ze wilden mij uit kunnen horen over de auditie. De buurvrouw gaf ze groot gelijk. Ze mochten woensdag wel terugkomen, ze moesten tenslotte fit blijven voor de training. Het voelde een beetje als een kruisverhoor, maar wel op een leuke manier. Ze waren gewoon erg nieuwsgierig. Ze vonden het vooral leuk dat we een stukje uit Billy Elliot mochten doen. Roxanne had er graag bij willen zijn. Dat geloof ik maar al te graag. Ik zeg dat we wel een keer naar de Nederlandse versie gaan, zodra die hier speelt. "Komt Billy Elliot naar Nederland?" vraagt Roxanne. "Volgens de creatief directeur van Stage Entertainment wel. En die geloof ik op dat punt toch wel." antwoord ik. Roxanne glundert helemaal. "En hoe denken jullie in het theater te komen?" vraagt mama. "We pakken de fiets naar de bushalte, nemen daar de bus naar het station, daar de trein naar Den Haag en dan de tram naar het Circustheater." antwoord ik. Zo makkelijk pakt ze mij niet. Mama heeft door dat ik niet in haar val trap. "Misschien wil ik wel mee naar Billy Elliot." zegt ze in een poging mij opnieuw vast te praten. "Dat mag. Dan ga je toch gezellig mee in de trein?" antwoord ik. Zo makkelijk trap ik niet in haar vallen. Ik ken mijn moeder langer dan vandaag. "Hmmmmm.... Je bent wel erg gevat. Alleen zie ik niet graag jou alleen met Roxanne in de trein, ook al ben je haar grote broer." zegt ze. "Daar is maar een oplossing voor. Dan moet jij ons brengen en halen, of je gaat mee." zeg ik. "Dat bespreken we nog wel tegen de tijd dat we kaartjes gaan bestellen." zegt mama. Ik ben het daar ook wel mee eens. Dit was alleen maar een beetje dollen. "Gaan we dan niet naar Billy Elliot?" vraagt Roxanne. "Dat wel, alleen we bestellen nu de kaartjes niet." zeg ik. Roxanne kijkt weer blij. "Als jullie gaan, mag ik dan ook mee?" vraagt Roan. "Als jij mee wil, mag jij mee. Dat is geen enkel probleem." zeg ik tegen Roan. Waarom zou ik hem uitsluiten? Als hij meel wil, dan weet ik dat hij ook zich serieus zal gedragen en echt niet een verveelde houding zal aannemen. Ik ga naar boven. Dat ik auditie moest doen, wil niet zeggen dat leraren geen huiswerk opgeven. Zelfs Édith heeft huiswerk opgegeven en die wist dat ik auditie moest doen. Ik start mijn laptop op en begin met Facebook en Twitter. Hé, een vriendschapsverzoek op Facebook. Het is Teun. Meteen ook maar een voorstel tot vriendschap doen met Svenno en Roan. Een nieuwe volger op Twitter. Gebeurt niet vaak. Dat is ook Teun. Maar meteen terugvolgen. Oh, een slotje. Dan maar afwachten. Weer een berichtje van Ryan op Facebook. "Hoe ging de auditie? Moet ik een goed woordje voor je doen bij Édith?" vraagt hij. "Een goed woordje doen bij Édith zal niet veel helpen. De juryleden waren externe juryleden." stuur ik terug. Niet te veel woorden aan vuil maken. Ik sluit Facebook weer af en begin aan mijn huiswerk. Frans is toch best lastige stof wat we als huiswerk opgekregen hebben. Ik heb net mijn huiswerk af als er geklopt wordt op de deur. Het is Roan. Of ik tijd heb om met hem op Facebook te kijken. Mijn huiswerk is af, dus ik heb wel tijd. Ik start Facebook op, log uit en log in als Roan en laat hem zijn gang gaan. Het vriendschapsvoorstel om vrienden te worden met Teun accepteert hij meteen. Hij stelt ook voor om vrienden te worden met David. Dan valt ons een nieuw vriendschapsverzoek op: Tim. Sinds wanneer heeft hij Facebook en waarom heeft hij daar niets van gezegd. Roan accepteert het meteen. Meteen een berichtje via Facebook. "Ik mag van papa ook Facebook. Ik mag er alleen op als papa meekijkt of als Peter meekijkt. Mama heeft er geen verstand van zegt ze." schrijft Tim. Roan schrijft voor de gein terug: "Ik weet niet of ik het er wel mee eens ben dat Peter ook met jou meekijkt. Het is mijn grote broer.". Tim trapt er niet in: "Dan doe ik het toch stiekem." met een knipoog erbij. Roan ligt dubbel van het lachen. Tim is niet in zijn geintje getrapt. "Ik mag vanavond niet naar jullie komen." schrijft Tim met een sip kijkende smiley. "Papa en mama willen af en toe ook graag hun zoon thuis hebben zeggen ze. Maar jullie mogen wel bij mij komen." vervolgt Tim. Roan kijkt naar mij voor toestemming. "Is dit logeren?" vraag ik. "Nee, dus ik moet bij mama zijn." antwoord Roan. Dan roept mama dat het eten klaar is. Ik log weer uit van Facebook en we gaan naar beneden. Roan vraagt meteen of hij na het eten naar Tim mag. "Komt Tim niet hier naar toe?" vraagt mama. "Nee, hij moet thuisblijven, omdat hij altijd hier is." antwoord Roan. "Is goed. Wel om half acht thuis zijn." zegt ze. "Ga je mee?" vraagt Roan aan mij. "Dat hoor je na het eten wel." zeg ik om hem te klieren. Tuurlijk ga ik mee. Ik ben nog maar amper klaar met eten en Roan vraagt al weer of ik meega. Blijkbaar wil hij heel graag dat ik meega. Zouden ze iets van plan zijn, waar ze mij bij nodig hebben? Ik merk het wel als ik meega. "Mam? Nu Peter meegaat, is het goed als ik net als Peter om half negen thuiskom?" vraagt Roan aan mama. Ah, nu komt de aap uit de mouw. Ik moet mee, zodat hij langer kan blijven. Wat een dondersteen is het ook. Maar geeft niks. Hij heeft groot gelijk dat hij het vraagt. "Nee. Ik heb gezegt half acht, dus blijft het voor jou half acht. En nee, je hoeft je broer niet aan te kijken om steun te krijgen. Half acht, blijft half acht." antwoord mama. Roan kent mama goed genoeg om te weten dat hij ook niets meer hoeft te proberen. Als mama zo duidelijk al zegt dat hij niet naar mij hoeft te kijken, dan kan ik ook niets meer doen om het half negen te krijgen. We gaan naar Tim toe. "Tot hoe laat mag jij blijven?" vraagt hij aan Roan. Volgens mij heeft hij mij nog niet eens gezien. "Tot half 8 en Peter tot half 9." antwoord Roan. "Dan lig ik al in bed. Ik moet om acht uur naar bed van papa. Als Peter wil blijven, moet hij bij mijn ouders gaan zitten." zegt Tim. "Maar pas nadat je mij ingestopt hebt. Ik wil ook een keer door mijn grote broer ingestopt worden." zegt Tim vervolgens tegen mij. "Komt goed." zeg ik en we lopen naar binnen. "Jullie hoeven mij vandaag niet in te stoppen. Dat doet mijn grote broer." zegt Tim tegen zijn ouders. "Succes Peter. Zo makkelijk wil hij meestal niet naar bed." zegt de buurvrouw. "Vandaag is het anders, want vandaag stopt mijn grote broer mij in." zegt Tim tegen zijn moeder. We gaan naar boven en praten over het voetballen. Tim geeft aan wat hij anders wil zien aan de training. De training moet minder zwaar vindt hij. "Watje. De training is niet zwaar." zegt Roan. "En? Dan mag hij gerust nog minder zwaar." zegt Tim. "Je merkt het morgen bij de training wel." antwoord ik. Morgen staat een stukje conditie op het programma en de coach en ik hebben al lang doorgesproken hoe we het gaan aanpakken. De groep wordt in tweeën gesplitst. De ene helft krijgt morgen conditietraining van mij, de andere helft van de coach en donderdag draaien we de rollen om. Om half acht gaat Roan naar huis. Tim probeert mij nog even uit te horen, wat niet lukt. Om acht uur gaat hij naar beneden om zijn ouders een nachtzoen te geven. Dan gaat hij zijn tanden poetsen. Daarna komt hij weer naar zijn slaapkamer. Ik heb zijn bed al opengelegd. Hij trekt zijn kleren uit en kruipt in zijn onderbroek naar bed. "Je hebt een gat in je onderbroek." zeg ik. "Nee, niet in deze onderbroek. Dit is mijn lievelingsonderbroek." Hij gaat toch in de onderbroek slapen. Ik stop hem in, geef hem een nachtzoen op zijn voorhoofd en loop naar beneden. De buurvrouw kijkt verbaasd op de klok. Het is tien over acht en Tim ligt al in bed. "Tim ligt in bed, ik heb hem ingestopt. Alleen baalt hij, want er zit een gat in zijn lievelingsonderbroek." zeg ik. "Slaap lekker voor zometeen en je mag Tim wel vaker in komen stoppen. Gaat een stuk beter." zegt de buurvrouw. Ik neem afscheid en loop naar huis. "Nu al thuis?" vraagt mama. "Ja. Ik heb Tim ingestopt. Hij moest om acht uur naar bed." zeg ik. Ik loop naar boven en kijk nog even op social media. René en Ivar waren al aan het klagen op WhatsApp dat ik niet reageerde. Ik vertel ze dat ik bij Tim was en dat ik zelfs Tim moest instoppen. Ik krijg twee keer een duim omhoog.Ik ga ook naar bed. Morgen weer school.