Liefde op het eerste gezicht

The day after

Het is dinsdagochtend. Ik ben op tijd wakker en merk dat Roan niet is langsgekomen om op mijn bed te springen. Is toch best wel lang geleden inmiddels. Ach laat ik hem dan maar eens wakker maken. Ik loop naar zijn kamer, doe de deur open en zie dat meneer op zijn gemak een boek ligt te lezen. "Wat zie ik nou? Mijn broertje die boeken maar niks vindt is zomaar aan het lezen." zeg ik. "Hé broer. Ja, ik weet niet waarom, maar dit boek trok mij wel aan. Ik vond de titel interessant genoeg om toch eens te gaan lezen waar het over gaat. En het is een heel leuk boek." antwoord hij. Ik kijk eens. Het is een van mijn boeken, die heeft hij blijkbaar op mijn kamer gepakt. "Koning van Katoren" is de titel. "Dat is inderdaad een goed boek. Je bent toch nog niet al te lang aan het lezen?" zeg ik. "Nee. Pas sinds kwart voor zeven. Daarvoor vond ik het nog te vroeg." antwoord Roan. "Laat me maar weten wat je van het boek vind als je het uit hebt. Dan weet ik misschien nog wel andere boeken voor je." zeg ik. Roan legt zijn boek aan de kant en omhelst mij. Dan pakt hij het boek weer en wil het netjes wegleggen. "Ik heb niets om tussen de bladzijdes te doen." zegt hij. "Wacht maar even. Ik ben zo terug." zeg ik en loop richting mijn kamer. Ik ben nu toch niet aan het lezen, dus mag hij mijn boekenlegger wel lenen. Als ik terugkom is Roan verbaasd. Die boekenlegger was heilig. Daar mocht hij nooit aankomen. Ik stop de boekenlegger in het boek en leg het boek aan de kant. "Ik zal goed zorgen voor je boek en je boekenlegger." zegt Roan. "Ik vertrouw jou, anders had ik je nooit mijn boekenlegger geleend." antwoord ik. Dan wordt het tijd om te douchen en naar school te gaan. Roan wil de badkamer inlopen op het moment dat ik dat ook wil. En we weten beiden van geen wijken. Vlak voor we tegen de deur botsen roept Roxanne: "STOP!". We staan meteen stil en kijken haar aan met een blik van wat is er nou weer? "Als jullie nou eens samen gaan douchen? Dan hoeven jullie niet te vechten wie het eerste mag." zegt ze. Roan en ik kijken elkaar aan met een blik van was er iets aan de hand dan? Mama is in paniek naar bovengekomen omdat Roxanne stop riep. "Wat is er aan de hand?" vraagt ze in paniek. "Oh, die domme broers van mij wouden tegelijk door de deur van de badkamer, dat is alles. Ik heb het onder controle." antwoord Roxanne. Mama loopt lachend weer naar beneden. Roan en ik zijn ondertussen als samen in de badkamer verdwenen. Wij hebben de tip van Roxanne opgevolgd. Als wij de badkamer uitkomen, gaat Roxanne naar binnen. Als wij beneden komen, zit Tim al binnen. "Papa en mama moesten vandaag al vroeg de deur uit. Ik moest maar met Roan en Roxanne mee naar school gaan. Daar ben ik het natuurlijk totaal niet mee eens, maar ja, je gaat als kind niet tegen je ouders in." zegt Tim. Wij liggen meteen dubbel van het lachen. Tim die er problemen mee heeft om met Roan en Roxanne naar school te gaan. Die is nieuw. Wij beginnen aan het ontbijt. "Weet je eigenlijk wel hoe laat ze weer thuis zijn?" vraag ik met mijn mond vol. "Niet met je mond vol praten. Je moet wel het juiste voorbeeld geven." zegt mama. "En Tim blijft vanavond bij ons eten. Ze zijn naar een oom van Tim toe en die woont verder weg." zegt mama als antwoord op mijn vraag. Als ik klaar ben met eten, ga ik naar school. Totaal geen zin in. Dennis heeft vandaag een proefwerk gepland. En wat voor proefwerk. Het was een pittig proefwerk. Ik ben blij als ik een voldoende heb. De volgende lessen zijn niet veel aan. Krijgen we bij natuurkunde een schriftelijke overhoring. Meerkeuze vragen, lijkt makkelijk. Alleen als de vraagstelling vaag is, zodat meerdere antwoorden juist kunnen zijn, wordt het lastig om het juiste antwoord in te vullen. Zeker als de docent garandeert dat er maar 1 antwoord mogelijk is. Ik stuur Dennis wel even een berichtje dat ik hem in de pauze wil spreken. Dit kan zo niet langer. Ik snap de stof, maar de meerderheid van de klas staat er slecht voor. Ik voor mijn doen ook, met een zes en een half gemiddeld. Het hoogste gemiddelde in de klas is een zeven. Mijn klassenleraar is dat alleen op papier. Voor problemen hoef ik niet bij hem terecht. Dennis en Édith hebben al aangegeven dat ik dan maar gewoon naar hen moet komen. In de pauze vertel ik het verhaal over natuurkunde. Hij maakt zich ook zorgen als hij het verhaal zo hoort. Hij gaat op onderzoek uit en laat mij weten zodra hij meer weet. Ik krijg al snel bericht dat hij de docent gesproken heeft. Hij is inderdaad een stagair. Zijn stagebegeleider heeft geen zin om hem te begeleiden en keurt alles wat hij doet goed. Dennis heeft inmiddels een afspraak gemaakt met de rector en wil graag dat ik er bij ben. Helaas valt het gesprek niet samen met de gymles, het is tijdens de tweede pauze. In de pauze gaan we naar de rector en ik doe eerst mijn verhaal, daarna vertelt Dennis zijn bevindingen. De rector geeft mij een compliment dat ik naar Dennis ben gestapt. Hij vraagt vervolgens waarom ik niet naar mijn klassenleraar ben gegaan. Ik leg hem uit dat die geen interesse in onze klas heeft. De rector wil nog even met Dennis spreken en ik ga naar René. Ik vertel hem wat ik besproken heb met de rector. We hebben het uur voor gym mentoruuur. Zal wel weer een uurtje huiswerk maken worden. Dat blijkt niet het geval. Wij zitten in de klas als Dennis opeens naar binnenkomt. Iedereen kijkt vreemd op. "Goedemiddag. Dit is jullie laatste mentoruur in dit lokaal. Vanaf volgende week, is mentoruur in mijn lokaal. De schoolleiding is ter ore gekomen dat jullie mentor geen mentor voor jullie was. Ik was voor een van jullie klasgenoten de vervangende mentor en aangezien ik geen eigen klas heb, mag ik jullie mentor zijn." legt hij uit. Daarom wilde de rector hem dus nog even spreken. Dennis moest onze mentor woorden. "Zijn er dingen over school die jullie kwijt willen? Op natuurkunde na althans, daar wordt al aan gewerkt." zegt Dennis. René steekt zijn vinger op. Hij krijgt de beurt van Dennis. "Onze aardrijkskundeleraar heeft besloten dat wij meer huiswerk krijgen, omdat een van onze klasgenoten meedoet aan de theaterclub. Pas als die leerling stopt met theaterclub, krijgen wij weer een normale hoeveelheid huiswerk. Ik vind dat niet kunnen. Iemands hobby's mogen geen invloed hebben op ons huiswerk." zegt René. Een meisje dat altijd vrij stil is in de klas steekt haar vinger op. Zij mag van Dennis reageren. "Ik vind het ook belachelijk. Ik vind aardrijkskunde leuk en ik krijg dat huiswerk altijd makkelijk af, maar vind niet dat de klas moet lijden omdat Peter het leuk vind bij de theaterclub. Ik ben van mening dat de hoeveelheid aardrijkskunde omlaag moet. Peter moet vooral theaterclub blijven doen." zegt ze. De rest van de klas reageert instemmend. Dan steekt Max zijn vinger op. Hij heeft een hekel aan theater en musical en heeft ook een hekel aan aardrijkskunde. "Ik mag een hekel hebben aan theater en musical, maar als Peter het leuk vindt, moet hij het vooral blijven doen. Straks mag ik niet meer judoën. Ieder moet doen waar hij zin in heeft, zolang het maar niet tegen de regels is." zegt Max. Iedereen kijkt verbaasd naar de reactie van Max. Iedereen had wel verwacht dat hij juist zou zeggen dat ik moest stoppen met theaterclub. Mentoruur is snel voorbij gegaan. Nu nog gymles. Ryan is er wel, maar doet niet mee. Zijn vriendjes (alhoewel ze geen contact hebben met Ryan) weten mij en Hans wel weer te vinden. Dan douchen. De vriendjes zijn wel erg snel klaar met douchen. Ik douch op mijn gemak. Als ik uit de douche kom, wordt ik vastgepakt en wordt mijn handdoek weggetrokken. "Op naar de meiden met jou. Kunnen ze eens goed onderzoeken hoe een jongen er uitziet." zeggen de vriendjes van Ryan. Ik stribbel tegen, maar kan niet ontsnappen. We komen in de gang langs de kleedkamer, nog een deur en ik ben in het openbaar in mijn blootje. Dan komt de conciërge binnen. "Iedereen met kleren aan, leerlingenpas inleveren en de naakte jongen vrijlaten. Ze laten mij los en leveren hun leerlingenpas in. Ik loop terug naar de kleedkamer. De conciërge komt nog even naar mij toe. "Ik kreeg een anonieme tip dat dit ging gebeuren. Maar goed dat je bleef tegenstribbelen, anders had ik je niet kunnen redden. Ik zal niets tegen je mentor zeggen. De pestkoppen gaan toch niet klagen bij de schoolleiding, omdat dan bekend wordt wat ze uitspookten. Ze krijgen van mij wel een leuk klusje als straf en daarmee is het afgedaan." zegt hij tegen mij.