Liefde op het eerste gezicht

De gymles en de mededeling

Om rustig te beginnen (aldus de gymleraar, die er nogal onverzorgd uitziet en een beetje stinkt) gaan we voetballen. Aangezien we geen lintjes hebben, komt er een team t-shirt en een team zonder t-shirt. Ik wordt als laatste gekozen en kom in team zonder t-shirt. "Hé ribbenkast" hoor ik. De hele klas lacht, alleen de leraar lijkt het niet gehoord te hebben. En natuurlijk mag de pestkop (die Ryan blijkt te heten) in team t-shirt spelen. Per ongeluk/expres schiet hij regelmatig de bal tegen mij aan en de scheidsrechter (de gymleraar) ziet niets. Na de gymles douchen. Tuurlijk moet Ryan mij weer hebben: "Ribbenkast heeft nog een kleintje". Ik neem aan dat ik niet hoef uit te leggen waar hij op doelt. En de zijne is niet bepaald groter, maar ik bedek hem toch maar met mijn handen. Wat natuurlijk niet slim is, want dan merkt de pester weer dat hij je te pakken heeft.

Omkleden en naar de kantine (gelukkig heb ik een plattegrond bij) en daar zit René al en hij heeft al een plek voor mij gereserveerd. René vraagt hoe de gymles ging. "Gaat wel" antwoord ik. Ik heb geen zin om René te vertellen over Ryan. Rest van de dag viel wel mee. Geen leuke leraressen meer gehad. Om 15:00 uur zit mijn eerste schooldag er op en mag ik naar huis. Nog niet veel huiswerk, maar ik verwacht dat daar nog wel verandering in komt.

Thuis aangekomen is mijn moeder er niet. Ze is met mijn zusje naar ballet. Een balletschool was zo gevonden, de juf van de oude balletschool van mijn zusje wist een goede balletschool in onze nieuwe woonplaats. Waar mijn broertje is, weet ik niet, maar die kan goed bij de buurjongen uithangen. Die twee hadden elkaar al heel snel gevonden. Ik vraag me af hoe laat mijn vader thuis is. Wij zijn verhuisd omdat hij een nieuwe baan kreeg, waarbij hij meer tijd had voor zijn gezin. Nou, dat heb ik echt gemerkt hoor. Hij is de deur uit voor ik wakker ben (en ik ben geen uitslaper) en hij komt pas heel laat thuis (ver na etenstijd).

Ik ga naar mijn kamer en begin aan mijn huiswerk. Leg mijn smartphone (een SGS1, want andere telefoons zijn te duur, aldus mijn pa) op mijn bureau en zie een lampje knipperen. Een whatsapp berichtje van René. Of ik ook Twitter en Facebook heb. Dat heb ik wel, maar wat was ook al weer mijn Twitter account. Waar zat die Twitter app ook al weer op mijn telefoon? Ah daar is tie. Ik zie een belletje met een getal erin. Eens kijken. Een melding van mijn beste vriend (die helaas aan de andere kant van het land woont) met daarin de vraag of ik nog leef. Nou weet ik weer waarom ik Twitter aangemaakt had. Mijn beste vriend heeft geen Facebook. Ik stuur een berichtje terug: "Ben overleden". Krijg meteen terug "hahaha". Stuurt hij me nog een berichtje: "Wat was nou die ene app die ik van jou moest gaan gebruiken". Zucht, heb hem pas 200 keer verteld dat hij Facebook moet nemen. Nou ja, ik vertel hem maar dat hij "FB" moet gaan gebruiken. Dan schakel ik terug naar WhatsApp en stuur René een berichtje met mijn Twitter account en mijn Facebook naam. Ik maak meteen een WhatsApp groep aan om René en Ivar aan toe te voegen. Vlak daarna loopt mijn telefoon weer eens vast. Waarom heb ik geen SGS6? Ben ook al tevreden met de SGS5, die is tenminste moderner dan dit kreng.

Ik hoor de achterdeur open en weer dichtgaan en ik hoor iemand de trap op komen. Het is mijn moeder. "Hé schatje, hoe was je eerste schooldag?" "Mwah... viel wel mee. Kwam alleen te laat bij mijn eerste les, omdat de school een doolhof is en er geen bewegwijzering is. En ik ga meedoen met een musicalklas." reageer ik.

"Goed te horen. Ik moet je nog wat vertellen. Je vader heeft besloten om het huis uit te gaan, hij wil zich volledig gaan focussen op zijn werk. We gaan niet scheiden. Maar ik denk dat hij een ander heeft." zegt mijn moeder. Ze is wat dat betreft altijd heel nuchter geweest. Als m'n vader wil scheiden, dan gaat hem dat een hoop geld kosten, want mijn moeder heeft dan een van de beste echtscheidingsadvocaten van het land. (Mijn oom, haar broer)

"Ik heb tegen je vader gezegd, dat het goed is, maar dat hij wel de rekeningen blijft betalen en dat jullie eens een keer flink in het zonnetje gezet moesten worden. Zeker na die plotselinge verhuizing."

"En hoe wou je ons in het zonnetje zetten?" vraag ik beleefd. "Je zusje krijgt morgen nieuwe balletkleding en wel kwaliteitskleding in plaats van die vodden die ze nu draagt." (Ik was niet de enige die achtergesteld werd door mijn vader. Mijn zusje en broertje ook.) "Voor jou wist ik direct wat ik moest kopen. Ik heb weinig verstand van telefoons, maar ik heb tegen de verkoopster gezegd dat jij geen appel telefoon wou en dat jij nu geen galaksie 1 had". (Tja, mijn moeder heeft echt geen verstand van technische dingen.) "Ze wist wel wat je dan moest hebben. Een Samsung Galaksie S6 etsj." (Mijn moeder spreekt het ook echt op z'n Nederlands uit. Engels heeft ze geen kaas van gegeten.) "En je mag op internet nog een hoesje uitzoeken, want anders krijg je mijn smaak en daarmee loop je voor gek."

Mijn moeder is de kwaadste nog niet. Alleen heb ik af en toe het idee, dat ze niet voldoende met haar tijd is meegegaan. "O ja, ik heb ook maar meteen een abonnement voor je afgesloten. Veel internet, weinig SMS en weinig bellen heb ik gezegd. Je vader betaalt het abonnement toch. Via internet kan je nummerbehoud regelen volgens die vrouw in de winkel. Mocht je er niet uitkomen, dan moest je maar langskomen." Ik omhels mijn moeder. Ze is echt een schat. Mijn laptop is opgestart (daar kon mijn vader niet omheen een goede te kopen, ik heb een laptop nodig voor school.) en als ik Facebook open zie ik een vriendschapsverzoek van Ivar. Goh, hij heeft eindelijk ontdekt wat Facebook is en ik zie een vriendschapsverzoek van René. Beiden accepteer ik.