Koskoca dünyada, onca insan arasında, benim kalbime yerleşen bir sen varsın...
Ben, Ferit ve Cihan bey olmak üzere üçümüz de birbirimize bakıyorduk. Ortada bir sorun varmışçasına gerginlik akıyordu bakışlarımızdan.
"Cihan bey?" diye seslendim. Ferit henüz tanımıyordu ev sahibimi. O yüzden şaşkın olmasını anlıyordum.
"Merhaba Seyran hanım, rahatsız etmedim umarım?"
"Yok olur mu öyle şey buyurun, birşey mi oldu acaba?"
"Komşular eve yerleştiğinizi duymuşlar. Ben de haberi alınca hemen ustayı da alıp geldim. Kombi arızalı demiştim hani"
"Komşular da yani.." diyerek güldüm.
Ferit'te yalandan bir gülme takındı. Bu durumdan huzursuz olduğunu anlamıştım. Ne de olsa ev sahibim erkekti, ama sorun erkek olması değildi, genç bir erkek olmasıydı. Ferit herhalde yaşlı bir amca bekliyordu. Tıpkı benim ilk başlarda zannettiğim gibi...
Cihan bey Ferit'e elini tanışmak için uzattı.
"Merhaba Cihan ben, ev sahibiyim"
"Memnun oldum, ben de Ferit, Seyran'ın sevgilisiyim"
"Ya ne güzel.." dedi Cihan bey.
Bu defa da gergin bir gülüş sergileyen o olmuştu. Sanırım evini sevgilisi olan birine vermek hoşuna gitmemişti. Belki de apartmandan şikayet gelir diye rahatsız olmuştu bilmiyordum. Sonuç olarak ben öğrenciydim ve ev sahipleri öğrencilere ev verme konusunda biraz tuhaftı. İlla aile olsun istiyorlardı.
"Neyse daha fazla ben rahatsızlık vermiyim. Usta eğer müsaitseniz bakabilir mi kombiye?"
"Tabi bakabilir" dedim ortamdaki gerginliği almak ister gibi.
Usta eve girdi ve işinin başına geçti. Cihan bey de işleri olduğunu söyleyerek evden gitti.
Ferit benim yanıma yaklaşıp fısıltıyla konuştu.
"Seyran yatak odasına gel!"
Ustayı salonda bırakıp yatak odasına geçtik.
"Ne oldu Ferit?"
Ferit hızlıca kapıyı kapatıp burnumun dibine kadar girdi ve tehditkar bakışlarını gözlerimde sabitleyip, hırlama modunu açtı.
"Neydi bu şimdi Seyran?"
"Ney neydi Ferit?"
"Bu ev sahibi bozuntusu hayırdır diyorum?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalı çapkını
FanfictionBu günü diğer günlerden farklı kılan şey, sadece yaşadığım şehri değiştirmem değildi. Tatmadığım ve bana yabancı olan duyguları gün yüzüne çıkaran ukala adamdı. Kendi öz babam çocuk tembihlercesine bu ukala adamdan uzak durmam gerektiğini, asla ilet...