Bu günü diğer günlerden farklı kılan şey, sadece yaşadığım şehri değiştirmem değildi. Tatmadığım ve bana yabancı olan duyguları gün yüzüne çıkaran ukala adamdı. Kendi öz babam çocuk tembihlercesine bu ukala adamdan uzak durmam gerektiğini, asla ilet...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Seni düşünüp de uyuduğum geceler, güneşi hiç beklemedi...
Ben her şeyden kaçmak isterken, üzerime gelen tüm ağırlıklardan uzaklaşmak isterken, en sevdiğim beni hiç yalnız bırakmıyordu. Ferit benim hep yanımda oldu. Ama bana yaptığı iyilikleri benden gizlemesi, gururumu incitti. Gözlerimin içine aşkla mı yoksa acıma duygusuyla mı baktı diye düşündüm. Zihnime bu kuşkuyu düşüren tam kendisiydi. Belki bana söyleseydi bir şekilde izin verirdim yardımına. Ama böylesi fazla kırıcı oldu.
Tüm eşyalarımı toplamıştım. İçimden geldiği gibi yapacak ve bu şehre nasıl geldiysem öyle geri dönecektim. Ta ki evimin kapısında endişeli gözlerle sevgilimi görene kadar...
Gideceğimi hissetmiş gibi mi bakıyordu yoksa ben mi öyle görüyordum?
"Seyran..." dedi titreyen ve çaresiz sesiyle. O bana seslendiği anda içimde yüzeye çıkmayı bekleyen tüm duygular seferber oldu. Gözlerimden yaşlar süzüldü. Şaşkındım çünkü Ferit'te ağlamaya başladı. Birbirimize sessizce bakıp öylece ağladık.
"Seyran beni dinlemelisin. Neler duyduğunu biliyorum. Lütfen beni bir kez dinle"
"Dinleyecek birşey yok Ferit. Yaptığın şey çok aşikar" dedim zorlukla çıkan sesimle.
Ferit eve bir anda girip kapıyı hızlıca kapattı. Bu sırada da yerde duran valizimi gördü.
"Seyran! Ne bu valiz?"
"Halamın yanına döneceğim"
"Ne demek ya halamın yanına döneceğim?"
"Haklısın tabi açıklama bekliyorsun. Evin parasını da sen verdin. Borçluyum sana haklısın. Ama izin ver gideyim. Sana borcumu gerçekten bir gün ödeyeceğim"
Sıcak ellerini yüzümden çekmedi. Beni sevmeye devam etti.
"Ben seni gerçekten çok seviyorum sevgilim. Sana böyle birşey yapmak istediğimi söylesem sen kabul eder miydin bilmiyorum. Ne yapacağımı bilemedim. Sen benim canımsın. İnsan canını en iyi şekilde görmek ister"
"Ferit beni hiçe saydın"
"Seni hiçe saymak mı? Sen benim her şeyimsin, nasıl böyle şeyler söylersin? Seyran ben bak..."derin bir of çekti. Cümleleri toparlayamıyor gibiydi.
Ben de sessizce onu izliyordum. Açıklamasını istemediğimi söylemiştim ama her şeyden çok Ferit'in bana bir açıklama yapmasını istiyordum.
