Bu günü diğer günlerden farklı kılan şey, sadece yaşadığım şehri değiştirmem değildi. Tatmadığım ve bana yabancı olan duyguları gün yüzüne çıkaran ukala adamdı. Kendi öz babam çocuk tembihlercesine bu ukala adamdan uzak durmam gerektiğini, asla ilet...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kitabın en başında beyaz sayfa yok. Ama devamını beyaz yapabilirsin. Geride kalan karartılarıkoparsan bile belli olur. İncelir kitap. Kopartma. Ağır yapsın seni, güçlü yapsın. Ama üzerine yenisini ekleme. Yapma. Hatalı sensin. Bu hala elinde.
Hazır elindeyken yapma. Sonra istesen de eline alamayacaksın.
Geç kalınmış herşey pişmanlıktır. Geç kalma.
Geri yürünmez o yollarda ardına bakıp bekleme. Asla dönemezsin. Gitmek veya yerinde saymak zorundasın. Git. Sen git ve durma.
Çünkü ne kadar gidersen, o kadar ardında bıraktıklarını görmemeye başlarsın. Uzakta kalır. Gözle görünemeyecek kadar küçülür.
Kim bilir belki de yok olur?
İmkansız diyebilir miyiz?
Her imkansızın bir oluru vardır.
Kurut kirpiklerini Bakma ardına Sayma yerinde Dinleme yanlışı Acı kendine
İnanırsan kolay olur. Sen sadece inan.
Umutlarını dinle. Onlar senin geleceğin. Başka seslere kulak verme...
Kendi ayaklarımla kendi sonuma gelmiştim. Odanın içinde karanlıkta babam ve annemle birlikte, birbirimize bakıp kalmıştık. Hiç beklemediğim bir tepkiyle karşılaştım. Babam beni dövmedi, bağırmadı. Ayağa kalktı ve yüzüme yaklaştı. Gözlerimin içine, seni öldürürüm dercesine baktı. Bana bakarak anneme seslendi.
"Esme, yarın akşam Tarık bizi yemeğe çağırmıştı ya hani?"
"Evet Kazım"
"Ben kararımı değiştirdim de, yarın akşam biz o yemeğe Seyran kızımızla gidelim. Bir itirazın var mı kızım?"
Babamın bana yönelttiği soru kesinlikle fikrimi almak niyetinde değildi. Cevabın aksi olursa şimdi ölmek ister misin diyordu açıkça.
"...Yok baba.." diyebildim zorlukla"
İkisi de odamdan çıktığında ben hala şoktaydım. Dayak yememiştim. Hem de gece yarısı eve pencereden girmiş olmama rağmen. Yüzüm güldü. Ama hemen ardından yarın akşam yemeğe gideceğimiz aklıma geldi. Nasıl yani, Tarık yeni bıçaklanmadı mı? Ne ara iyileşti ya da Ferit'in elinden nasıl kurtuldu? Ne yapacaktım?
