Bu günü diğer günlerden farklı kılan şey, sadece yaşadığım şehri değiştirmem değildi. Tatmadığım ve bana yabancı olan duyguları gün yüzüne çıkaran ukala adamdı. Kendi öz babam çocuk tembihlercesine bu ukala adamdan uzak durmam gerektiğini, asla ilet...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uyandığım rüyalar yeniden uyusun diye kendimi harcadım.
Kısa süren güzellikler yetmediğinde, devamı için yitirdiğim vakitler kayboldu. Zorladığım onca insaf yerini bulanık sulara bırakınca, harabeye dönen saflık, toza dumana karıştı. Arsızlığa katılan edep, yerini yokluğa bıraktı.
Uyuduğum kabuslardan kurtulmak isteyişim tek bir çare vermedi.
Uyuttu kabuslarım, uyandırdı rüyalarım. Aksini isteyen bana cevaben, harcadı benliğimi...
Gözlerinde hırs ve öfkeyle, beni küçüklüğümden beri ailesizliğe mahkum bırakmış olan babama bakıyordu Ferit. Beni küçükken büyütmeyen ama büyükkenküçültmeye çalışan babama... Yaptığı hiçbir yanlışın farkında olmayan ya da farkında olsa da, bana karşı sebebini bilmediğim bir kin duyan babam;
Karşıma geçip beni sadece evliliği düşünmedim diye, üstelik onun bana sunduğu kişiyi istemedim diye, hayatımla ilgili bu önemli karara kendi fikrimi de katmak istedim diye beni ya dövecek, ya da ciddi ciddi öldürecekti.
Ama buna asla izin vermeyecek olan sevdiğim yanımdaydı. En başından beri ondan korkmam emredilen ve bana zarar verebileceği düşünülen serseriye, Ferit'e herkesten çok güveniyordum. Gözlerinde bana karşı her zaman iyilik beliren ama başkalarına karşı da tam aksi olan Ferit, tam da benim yanımda olması gerekendi. Beni koruyup kollayabilecek olması çok büyük bir farktı. Ben tek başıma kendimi korumaktan artık gerçekten yorulmuştum. Hoş zaten koruyamıyordum.
Ferit babamın üzerine yürüdü.
"Ne oluyor burada Kazım!?"
"Aile meselesi Ferit bey!" dedi babam sesini hafifçe yükseltip.
Bana hala öfke kusuyordu. Onu Ferit durduramazsa ne olacağını düşünmek bile istemiyordum. Tek inandığım nokta, Ferit'in beni onun eline bırakmayacağıydı.
"Rahatsızlık verdiysek kusura bakmayın" diyerek sesini biraz daha alçalttı babam.
Ferit asla duracak gibi değildi. Babamın üzerine yürüdü.
