Different Choices

15

"O cadıyla,ne tür bir ilişkiniz vardı?"
Yeşil gözler karşıya dikilirken yüzündeki tiksintiyle dudaklarını araladı.

"Ailesini hayatlarından etmek dışında ne tür bir amacım olabilir? Sizin aksinize ben onların ikinci bir şansa değer olduğunu düşünmüyorum."
Adam iç geçirdi ve gözlerini karşısındaki genç adamdan çekmedi.

"O özlerinden kurtulunca sıradan bir insan oluyorlar,Mr.Riddle"
Dedi ve ekledi.
"Bizim ihtiyacımız olansa sadece bu. Gerisi canilikten öte değil "

"Onlar bunun panzehirini bulunca asıl caniliği göreceksiniz."
Orta yaşlı adam bununla beraber duraksarken Harry ellerini masaya vurdu.

"Sorgunuz bittiyse ellerimi çözün. Kurucularınıza duyduğunuz saygı göz yaşartır."
Orta yaşlı adam çırpınır göründü.

"Bunlar prosedür,efendim. Yoksa-"

"Sesini Kes,Barton!"
Gece birlikler içerisinde gördüğü esmer kadın ilerledi.
Harry duyduğu soyad ile kaşlarını çattı. Karşısındaki adama bakınırken alayla söz aldı.

"Bu aralar Bartonlardan birinin onların safına katıldığını duydum. Prensleri onu bizzat red etmiş. Her ailede bir utanç kaynağı var değil mi?"
Orta yaşlı adam kuzenin bahsiyle terledi ve oğlu yaşlarındakine kıvranmasından utanır göründü. Avcının haline karşı sarışın kadın söz girdi.

"Çıkabilirsin,Barton. Sizinle ben ilgileneceğim."
Orta yaşlı adam baş selamıyla odadan çıkarken sarışın kadın birkaç saniye bekledi. Kapının kitlendiğini belirten sesle sırıttı ve adamın biraz önce oturduğu yere geçti. Maviliklerini yeşilliklere dikerken Harry kilitlenen kapı ve kız arasında bakış paslaşması içindeydi.

"Beni hatırlamıyor musun?"
Harry ince bir şekilde hıhladı ve kaşlarından birini havalandırdı.

"Tanışıp da unutabileceğim birine benzemiyorsun"
Kız iltifata karşı belirgin bir şekilde kızarırken Harry biraz önce emirler dağıtan komutanla aynı kişi olup olmadığını sorguladı.

"Bizi kurtarmıştın...Senin kurucumuzla elbet bir bağlantın var bu oldukça belli."
Harry kaşlarını çatarak kızı hatırlamaya çalışırken kız ona yardımcı olmak adına ekledi.

"Iki sene önce yanmak üzere olan evi hatırlar mısın? Berlin civarında,Kim-olduğunu-bilirsin- sen'den bazı yozlaşmış adamları muggle doğumlulara saldırıyordu."
Harry kıza karşı kaşları çatık bir şekilde bakınırken sustu. Nereye varacağını kestiremiyordu.Yeşil gözler odadaki kamerayı görünce maskesini bozmadı.

"Hadi ama hatırla! Kardeşimin yaşıtlarında sanırdım seni ama asanı sallarken oradaki herkesten daha büyük ve güçlüydün!"
Harry olayı anımsarken küçük bir kahkaha attı.

"Siz avcıların akıl sağlığına bakınılmadan alındığını düşünmüyordum ki seninle tanışana kadar...Beni dinleyin güzel bayan,benim elim tabancadan başka silah taşımaz. Ha,o büyücülere asla karışmayan safkan kanımı ne çevirdiğinizi bilmediğim herhangi bir entrikanızdan uzak tutun. Bu bana ve atalarıma saygısızlık."
Esmer kadın yerinde dururken Harry doğruldu ve masaya eğildi.

"Size bir soru sorabilirim değil mi?"
Kadın yüzünde büyük ama sahte bir sırıtışla onayladı. Harry parmağını kızın yüzünde gezdirdi.

"Kardeşiniz gerçekten büyülü mü?"

"Tabii ki de!"

"O vakit ben iltifatlarımı ve kardeşinizin konumunu alabilir miyim?"
Dişlerini göstererek tısladı.
"Cadıların yanık kokusu gibisi yok ve birkaç haftadır bundan mahrum kaldım."