Gönderiliyor;Hanımeli Texting

1.1

"Ben anlamıyorum ki, kablolar var ve nedeni belirsiz. Nasıl bir şey açığa çıkartabiliriz bu saatten sonra?"

Kapının önünde öylece beklerken Oflaz içerideki polis arkadaşıyla konuşuyordu.

"Kardeşim kabloların bir enerji çektiği noktası vardır. Buradan da ne zamandır kameraların aktif olduğunu anlarız. Ama görüntüler ve kamerayı kimin kurduğunu bulmamız için zamana ve yazılım departmanından gelecek bilgilere ihtiyacımız var. Benim size tavsiyem benim buraya yıyacağım polisleri bilmiyormuş gibi davranmanız ve kimin buraya ne için girip çıktığını izlememi sağlamanız."

Evimize misafir gelmezdi, annem ya da babamın beni tanıyan bir arkadaşı ya da benim odamdan çıktığım bir an olmadığı için bu karmaşayı çözmeye çalışmak dünyanın en zor şeyi gibi geliyordu.

Polis olan arkadaşı ve Oflaz yanıma doğru geldiklerinde çöktüğüm yerden kalkıp üzerimi düzelttim.

"Nida'nın bu süre zarfında güvenli bir şekilde kalacak yeri var mı?"

"Benim yanımda kalacak Pars abi."

"Nasıl bir tehlike ile karşılaşacağımızı bilmiyoruz Oflaz, o yüzden Nida'yı yalnız bırakmaman gerekiyor. Okul,iş, gidilecek herhangi bir alan... şu an kaybedecek bir şeyimiz yok lütfen bu şekilde devam etsin abicim." Bana doğru dönüp elini uzattı. " Bu arada ben Pars, bu keratanın tanıştırmaya niyeti yok sanırım."

Oflaz gülerek elini bana ve ardından Pars abiye uzattı.

"Tanıştırayım abi unuttum ben onu. Pars Arkın, benim başım sıkıştığında gidebileceğim tek abim, Nida...." Bakışlarındaki tebessümle elimi tuttu. "Kız arkadaşım."

"Evinin adresini bulmam için beni Laçin ile tehdit ettirmişti Nida bu çocuk. Varsa eğer bu haylaz ile ilgili bilmek istediğin bir şey hemen öterim."

Aklım hala Oflaz'ın dediğinde ve elimin içinde duran elinde olduğundan kafamı topalayamasam da olabildiğince sakin bir şekilde tebessüm ettim.

"Ben merak ettiğim her şeyi ondan duymayı tercih ederim ama yine de teşekkür ederim."

"Ne yani ben seni Nida üzerinden tehdit edemeyecek miyim? Aynısını sen yaparken öç alacağım günü beklemiştim ben."

Kahkaha atarak elini omzuna vurdu.

"Biraz avucunu yalayacak gibisin abi."

Almam gereken şeyleri Pars abinin kontrolünde alarak evden dışarıya doğru çıkarken eli hala elimde duran Oflaz'a döndüm.

"Laçin kim? Ve neden kadına ne dedin?"

Omzunu silkti.

"Pars abinin karısı, ilk evlendiklerinde benden birazcık çekmiş olabilirler. O da bana sürekli gelecekte aynı şeyleri yaşatacağını söylemişti ama yapamayacakmış."

"Neden?"

Poşeti elimden alıp kendi omzuna astı.

"Çünkü benim karım olacak kadın merak ettiği şeyleri önce benden dinlemeyi tercih edermiş."

✨✨✨

Eve geri dönüş yolundaydık. Artık Oflaz'larda kalacağım kesinleştiğinden herhangi diyecek bir şeyim yoktu. Sadece içimde bazı dürtüler vardı ve bu heyecan gibiydi.