TEKRAR (BxB)

22

Uyandığımda Sezgin yanımda yoktu, ben de belki işi vardır diyerek kendi kendime oyalanmaya çalışmıştım. Ozan şerefsizi de güvenlikleri beni içeri almamaları konusunda uyarmıştı, şirkete de gidemiyordum.

Bir süre sonra sıkıntıdan patlamamak için Çelebi'yi aradım.

" Efendim merih bey, bir sorun yok inşallah?"

Telaşla sorduğu soru gülümsememi sağlamıştı.

" Ben sıkıntıdan patlamadan önce yanıma gelmezsen olacak çelebi."

" Ama Merih b-"

" Bak çelebi, eğer hemen şimdi eline gelen ilk dava belgelerini alıp atacağım konuma gelmezsen döndüğümde seni şıkşık Berra nın yanına atarım, bütün seneyi orda geçirirsin, tek bir davaya da yaklaşamazsın!"

Korkuyla kekelemişti.

" Tamam efendim, hemen geliyorum."

Diyip telefonu kapattığında konum yolladım, keşke olsaydı da evin haritasını yollayabilseydim.

Aradan geçen aşağı yukarı bir saatin sonunda Sezgin sinirli bir şekilde odaya girmişti.

" Çelebi'nin elinde dava dosyalarıyla aşağıda ne işi var Merih?!"

" Ben çağırdım."

Sinirlenmeye başlıyordu ve bu beni gittikçe geriyordu.

" Neden?!"

" Bağırma bana Sezgin! Çalışmak istiyorum, boş boş durmaya alışık değilim! Evime gitmeme izin vermedin, ben de susup oturdum, bari buna karışma."

" Ben senin için burda deli oluyorum Merih! Bunların hiçbirini de kendini daha beter et diye yapmıyorum!"

Dayanamayıp ayağa kalktım, bu durum canımı sıkmaya başlamıştı.

" Sezgin, benden hiçbir şey yapmadan durmamı bekleyemezsin! Tamam dışarı çıkmıyorum ama dosya okuyup düşünmeme de karışma lütfen!"

Üstüme doğru öfkeyle adım attı.

" Sonra ne olacak peki merih? Şüpheli sorguya alınırken burda duracak mısın, oturacak mısın yine? Ben söylüyorum, hayır durmayacaksın Merih!"

" Gereksiz abartıyorsun, dışarı çıktım diye illa bişey olacak değil ya Sezgin!"

Samir in içeri girmesiyle ikimiz de ona döndük.

" Sesiniz merdivenlere kadar geliyor, biraz sakin mi olsanız?"

"Sen karışma!"
"Sen karışma!"

Aynı anda bağırmamızla gerisin geri dışarı çıkmıştı, bağırmaktan ve kendimi sıkmaktan yaram sızlamaya başlamıştı. Hatta kanıyor olabilirdi çünkü bandajın ıslandığını hissediyordum.

" İyileşene kadar kimseyle görüşmeyeceksin, otur şimdi oturduğun yerde!"

Diyip arkasını dönmesiyle koluna yapıştım.

" Ne saçmalıyorsun sen ya, bana sordun mu?!"

Ona fırsat vermeden tekrar ben konuştum.

" Ben evime gidiyorum Sezgin, mümkünse bir süre görüşmeyelim!"

Diyip telefonumu aldım ve odadan çıktım. Evi bilmediğim için merdivenlerde duran Samir in yanına gittim.

" Çıkışa kadar götürür müsün?"

Arkamdan ise Sezgin in sesini duydum.

" Hiçbir yere gitmiyorsun Merih!"

" Pisleşmek istemiyorum Sezgin, bırak gideyim!"