TEKRAR (BxB)

32

Bölüm içinde çok çok minik bir yakınlaşma sahnesi var. Parantez içinde belirttim.( Smut isteyenler boşuna heveslenmesin peşin peşin söylüyorum)

Sezgin i kovduktan sonra saatlerce çalışmıştım ve sonunda Asil i aramıştım.

" Diyorsun ki Nesrin yapmış olabilir."

" Mete nin evinden çıkan sentetik morfin kutusunun üstünden Nesrin Bıçakçı nın parmak izleri çıkmadı mı? Ben söylüyorum Asil! Nesrin, Şenay ile Caner i kıskandı ve Şenay a suç atmak istedi. Onun evine sentetik morfin tüplerini de ikisinin de evine giden gündelikçi Gülce sayesinde yerleştirdi."

" Söylediklerin mantıklı, ancak bunun doğru olup olmadığını sadece yapacağımız sorgulardan sonra anlayabiliriz."

Sabahın beşinde adamı aradığımı bayağı sonra idrak edebilmiştim, ettiğimde ise ben özürlerimi sıralarken Asil beni azarlayıp ' işle ilgili çalışırken saat farketmeksizin beni arayabilirsin, gerçi normal zamanda da arayabilirsin. Rahatsız olmam senden ' demişti.

Bu söylediğiyle donup kalırken kaba olmadan nasıl mesafeli konuşacağımı düşünüp kafamda kelimeleri toparladım.

" Sen de işle ilgili çalışırken saat farketmeksizin beni arayabilirsin, normal zamanda da arkadaşın olarak buradayım. "

Arkadaş kısmını vurgulayarak söylemiştim. Ne kalbini kırmak istiyordum ne de arayı bozmak, iş arkadaşıydık ve bundan sonra devamlı olarak beraber çalışma ihtimalimiz vardı.

Sezginin odaya girmesiyle ona baktım, bu sırada da Asil konuşuyordu.

" Yarın karakolda görüşürüz o zaman."

" Maalesef Asil, bir süre evden çalışmayı düşünüyorum. Ama Çelebi benim yokluğumu aratmayacaktır. "

" Kötü bir şey yok değil mi?"

" Yok yok. Kişisel birtakım şeyler sadece, tekrar kusura bakma bu saatte rahatsız ettiğim için. İyi geceler."

" Yok Merih, sıkıntı değil dediğim gibi. Sana da iyi geceler."

Telefonu kapattığımda bakışlarımı Sezgin e çevirdim. Kaşlarını çatmış bana bakıyordu.

" Bu saatte Asil midir nedir, ne alaka?"

" İşle ilgili bir şey danışmak için aramıştım, saatin kaç olduğunu fark etmedim. Sonradan anladım."

Homurdandığında yanaklarını sıkmaya başlamıştım ki attığı garip bakışlarla gülmemi tutamadım. O bir anda üstüme atlayıp beni gıdıklarken ben de onu gıdıklama çalışıyordum ama kendini sıktığı için etkisiz eleman olmuştum. Kahkahalarımı bölen şey telefonumun çalması olmuştu.

Sezgin üstümden çekildiğinde endişeyle telefona uzandım. ' turuncu çiçeğim ' yazısını görmemle kalbim korkuyla çarpmaya başlamıştı, oyalanmadan telefonu açtım.

" Çisem, noldu, kötü bir şey mi var?"

" Sakin ol Merih ben gayet iyiyim, rahatsız ettim bu saatte kusura bakma."

Rahat bir nefes verdim.

" Yok bebeğim, sorun değil. Noldu peki?"

" Ya ben kabus gördüm de, seninle ilgili... Çok korktum Merih, yoldayım sana geliyorum. Lütfen birlikte uyuyalım bu gece, çok özledim seni."

Hızlı hızlı söylediği şeylerle buruk bir şekilde gülümsedim. Her yıl oluyordu bu, çisem annemin ölüm yıldönümünde benimle beraber uyuyordu. Geceleri de kabus görerek uyanıyordu, her seferinde benim ya öldüğümü ya da tedavi merkezine kapatıldığımı gördüğünü söylerdi.