ဝမ်လင်းက ကောင်းကင်အက်ကွဲကြောင်းနှင့် ပတ်သက်ပြီး သဘာဝကျကျ သိသည်။
ကောင်းကင်အက်ကွဲရာများ ပါရှိသော အဖိုးတန်ကျောက်များကို ကောင်းကင်အက်ကွဲကျောက်များဟု ခေါ်ကြသည်။
ရှေးကျမ်းစာများအရ ထိုကဲ့သို့ ကျောက်တုံးများသည် ထင်ရှားကျော်ကြားသော ရဟန်းတော်များကို မီးသဂြိုလ်ပြီးနောက် ကျန်ရစ်ခဲ့သော ဓာတ်ပုလဲများနှင့် ဆင်တူ၏။
ကောင်းကင်အက်ကွဲ ကျောက်တုံးများတွင် ငုပ်လျှိုးနေသော ဝိညာဉ်စွမ်းအားများ ပါ၀င်သည်။
အသုံးပြုပုံကို သိသရွေ့ လူတစ်ဦးက ပကတိအင်မော်တယ် မဟုတ်လျှင်ပင် အမည်ခံ ဥပဒေသများကို တိုက်ရိုက်ဖန်တီးနိုင်သည်။
ရှေးခေတ်ကတည်းကပင် ကောင်းကင် အက်ကွဲကျောက်များ မှာ အလွန်ရှားပါးခဲ့သည်။
ပုံမှန်အခြေအနေအရ ပကတိအင်မော်တယ်များသည် ၎င်းတို့၏ နောက်ဆုံးနှစ်များအတွင်း များသောအားဖြင့် မီးသဂြိုလ်ရန် မတောင်းဆိုကြတော့ပေ။
ပကတိအင်မော်တယ်များက ၎င်းတို့၏ ခန္ဓာကိုယ်များကို လုံခြုံသော နေရာတွင် ထိန်းသိမ်းထားနိုင်မည့် နည်းလမ်းကိုသာ တွေးတောလေ့ ရှိကြသည်။
သံသရာဝဋ်ဆင်းရဲကို ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်သမျှ ကာလပတ်လုံး မိမိတို့၏ ခန္ဓာကိုယ်သို့ ပြန်လည် ရောက်ရှိနိုင်ကာ နောက်ထပ် အနှစ်နှစ်ထောင်ကျော်ကြာလျှင် နယ်ပယ် နောက်တစ်ဆင့်သို့ ရောက်သွားနိုင်ပေသည်။
ထို့ကြောင့် သာမန် အခြေအနေများအောက်တွင် ပကတိအင်မော်တယ်သည် ၎င်းတို့၏ အလောင်းများကို မီးသဂြိုလ်ရန် မရွေးချယ်တော့ပေ။
ကောင်းကင်အက်ကွဲကျောက်များကို အကဲဖြတ်ရာတွင် တိုက်ရိုက်အကျဆုံး နည်းလမ်းမှာ ကောင်းကင်မျက်လုံးကို အသုံးပြုပြီး ထိုအထဲတွင် အနက်ရောင် အက်ကွဲကြောင်း မည်မျှရှိသည်ကို စစ်ဆေးရန်ဖြစ်သည်။
အက်ကွဲကြောင်း တစ်ခုစီက အမည်ခံ ဥပဒေတစ်ရပ်ကို ကိုယ်စားပြုသောကြောင့် အက်ကွဲကြောင်း များလေလေ ကောင်းကင်အက်ကွဲ ကျောက်တုံးက ပိုတန်ဖိုးကြီးလေ ဖြစ်၏။
