ကျင့်ဟွာမြို့အစွန်ရှိ ဝိညာဥ်တောင်ထိပ် ပေါ်တွင် မည်သူမျှ မသိနိုင်သော သပ်ရပ်စွာ ဆောက်လုပ်ထားသည့် စံအိမ်တစ်လုံး ရှိသည်။
ယင်း ဝိညာဥ်တောင်၏ ပတ်ပတ်လည် ဧရိယာကို အားကောင်းသော အတားအဆီး များဖြင့် ဖုံးလွှမ်းထားသည်။
ပကတိအင်မော်တယ် အဆင့်အောက်ရှိ မည်သူမဆို ဤနေရာကို မည်သည့်နည်းဖြင့်မဆို စူးစမ်းနိုင်မည် မဟုတ်ပေ။
အဆင့်အမြင့်ဆုံး စက်ကိရိယာများဖြင့်ပင် ခြေရာခံ ရှာတွေ့နိုင်မည် မဟုတ်ချေ။
အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဤနေရာက နိုင်ငံ စတင် တည်ထောင်သူ ဗိုလ်ချုပ် ဆယ်ဦးထဲမှ တစ်ဦးဖြစ်တဲ့ ဗိုလ်ချုပ်ရီ နေထိုင်သော နေရာ ဖြစ်နေသောကြောင့်ပင်။
သူ့အခြေအနေက ဗိုလ်ချုပ်ကျန်း၏ အခြေအနေနှင့်ဆင်တူ၏။
သူတို့နှစ်ဦးစလုံးက နိုင်ငံ စတင်တည်ထောင်သူ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးဆယ်ဦး ဖြစ်ကြပြီး အစွမ်းထက် သန်မာသော စွမ်းအားများ ရှိကြသည်။
စစ်အင်အားအရ ဆိုလျှင်လည်း ဗိုလ်ချုပ်ဆယ်ဦးတွင် ပထမနှင့် ဒုတိယနေရာကို သိမ်းပိုက်ထားသည်။
သို့ရာတွင် သူတို့နှစ်ယောက်လုံးက သူတို့ကိုယ်သူတို့ နံပါတ်တစ် ဟုသာ ထင်ကြ၏။
၎င်းတို့က ၎င်းတို့၏ နေ့စဉ်ဘဝတွင် ဘာမှလုပ်စရာမရှိသလောက်ပင်။
အထူး မစ်ရှင်တွင် ဦးဆောင်ပေးရန် ဖိတ်ကြားခံရမှသာ လှုပ်ရှားလေ့ရှိသည်။
တစ်ခါတရံတွင်မူ SSS အဆင့် အလိုရှိ ရာဇ၀တ်ကောင်များကို ဖမ်းဆီးရာ၌ အကူအညီ ပေးတတ်၏။
..................
တောင်ထိပ်ရှိ စံအိမ် ပြတင်းပေါက်ဘေးတွင် စားပွဲတစ်လုံးကို ချထားခဲ့သည်။
ပြတင်းပေါက်ကနေ အပြင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်လျှင် ပတ်ပတ်လည် တောင်တန်းများက သေးငယ်နေသဖြင့် ကောင်းကင်တောင်ထိပ်တွင် ထိုင်နေသကဲ့သို့ ဖြစ်နေသည်။
ဗိုလ်ချုပ်ရီက လက်ဖက်ရည်ခွက်ကို ကိုင်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"ဒီချက်ဂရုထဲက လူတွေက အရမ်း စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတယ်"
