ဝမ်လင်းက သင်ကြားရေး အဆောက်အဦး တတိယထပ်ရှိ အားကစား သင်ကြားရေးနှင့် သုတေသနခန်းသို့ ဆရာယီနှင့်အတူ လိုက်သွားခဲ့သည်။
အထူးသဖြင့် ကာယဆရာများ အသုံးပြုရန် ဤစာသင်ခန်းကို တည်ထောင်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။
ထို့ကြောင့် ပြင်ပလှုပ်ရှားမှုများ အတွက် ရာသီဥတု အဆင်မပြေခဲ့လျှင် ကျောင်းသားများ အဖို့ သွားစရာနေရာ ရှိသေးသည်ဟု ဆိုရမည်။
ကာယဆရာများသည် ကျောင်းသားများအား ကိုယ်ကာယ အကဲဖြတ်ခြင်းဆိုင်ရာ အသေးစိတ် ရှင်းလင်းချက်များကို ပေးစွမ်းနိုင်သည့်အပြင် မှော်ရတနာ အမျိုးမျိုးကို အသုံးပြုပုံနှင့် ပတ်သက်ပြီး ညွှန်ကြားခြင်း၊ မှော်ရတနာများနှင့်အတူ ပျံသန်းခြင်းအတွက် အကြံဉာဏ်များပေးခြင်း၊ ဓားနည်းစနစ်များသင်ကြားပေးခြင်း တို့ကို ညွှန်ကြားပြသလေ့ ရှိသည်။
သို့သော် ကံမကောင်းစွာဖြင့်၊ မိုးရွာသည့် အခါတိုင်းတွင် ကာယအတန်းချိန်ကို အခြားသော ဘာသာရပ် ဆရာတိုင်းနီးပါးက လုယူသွားတတ်သောကြောင့် ဤအခန်းသည် အမည်ခံအဖြစ်သာ တည်ရှိနေသည်။
အခြားဆရာများ မခိုးယူနိုင်သည့် တစ်ခုတည်းသော အချိန်ကာလမှာ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ စာမေးပွဲများကို ဖြေဆိုရသော အချိန်ကာလ ဖြစ်သည်။
အခြားအချိန်များတွင် ဤအခန်းကို လုံးဝ အသုံးပြုခြင်း မရှိသလောက်ပင်။
လူအများစုအတွက် အထက်တန်းကျောင်းသည် ကျင့်ကြံခြင်း ပညာရေး စနစ်တွင် ကျင့်ကြံမှု သီအိုရီကို ဆုပ်ကိုင်ထားရန်သာ အရေးကြီးသော အချိန်ကာလ ဖြစ်သည်။
ကျောင်းသားများ အနေဖြင့် တက္ကသိုလ်တွင်သာ မှော်ရတနာများနှင့် ဓားပျံများကို စူးစမ်း လေ့လာသင့်သည် မဟုတ်လော။
ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့က ကာယအတန်းချိန်ကို သိပ်အရေးမစိုက်ခဲ့ကြပေ။
ယင်းမှာ ပညာရေး အဖွဲ့အစည်းနှင့် ပညာရေးစနစ် အတွက် ပြဿနာတစ်ခု ဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်လာခဲ့သည်။
ဝမ်လင်း အခန်းထဲကို လှမ်းဝင်လာသောအခါ အခန်းထဲတွင် လူနှစ်ယောက် ထိုင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။