ဤလမ်းနောက်ဖေး သစ်သားအိမ်ရှိ ရွှေအမြူတေအဆင့် ကျင့်ကြံသူ ၁၂ ဦးသည် နတ်ဆိုးမုဆိုးများ အဖွဲ့အစည်း၏ အဓိကအဖွဲ့ဝင်အချို့ ဖြစ်သည်။
သို့သော် အဖွဲ့အစည်း၏ ခေါင်းဆောင်ကို မဖမ်းမိသေးသဖြင့် လုံးလုံးလျားလျား ဖယ်ရှားပစ်နိုင်ခြင်း မရှိသေးပေ။
ဝေ့ကျစ်နှင့် ထွင်ထျန်းဟာ၏ မူလအစီအစဉ်မှာ ပင်မအဖွဲ့ဝင်အားလုံးကို တစ်ကြိမ်တည်း ရှင်းပစ်ရန် ဖြစ်သည်။
ဤအိမ်မွေးတိရစ္ဆာန် မှောင်ခိုဂိုဏ်းက မည်မျှ လိမ္မာပါးနပ်သည်ကို သူတို့ လျှော့တွက်ခဲ့ကြသည်။
ပိုဆိုးသည်မှာ သစ်သားအိမ်ထဲမှ ပြင်းထန်သည့် တိုက်ပွဲသံများနှင့် ကြမ်းပြင်ပေါ် လဲကျသွားသည့် ကျင့်ကြံသူများ၏ ဝမ်းနည်းကြေကွဲသည့် အော်သံများက လမ်းနောက်ဖေးရှိ လူအများကို သတိပြုမိစေခဲ့သည်။
အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန် မှောင်ခိုရောင်းဝယ်သူ အချို့က တစ်ခုခုမှားနေပြီဟု ခံစားမိကြပြီး ထွက်ပြေးရန် အဆင်သင့် ဖြစ်နေခဲ့၏။
ကံမကောင်းစွာပင် ဝေ့ကျစ်က လုံလောက်သော ပြင်ဆင်မှုများကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။
ထွင်ထျန်းဟာက ပျက်စီးနေသော ပြတင်းပေါက်ကနေ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
အပြင်မှ ကျယ်လောင်သော ဥဩဆွဲသံများကို ကြားနေရသည်။
ဝေ့ကျစ်က ရဲများကို စောစောကတည်းက ခေါ်ခဲ့၏။
ယခုအခါတွင် ရဲများက မြို့ငယ်လေးကို ဝိုင်းရံထားပြီဖြစ်သည်။
ပေါက်ကွဲမှု ဆန့်ကျင်ရေး မှော်ဒိုင်းများကို ကိုင်ဆောင်ထားသော အထူးရဲအရာရှိ အများအပြားက နောက်ဖေးလမ်း ထဲသို့ဝင်လာကြ၏။
ဤသည်မှာ ယခုနှစ်အတွင်း ဝိညာဉ်သားရဲ ရောင်းဝယ်ဖောက်ကားမှု၏ အကြီးမားဆုံးသော အမှု ဖြစ်လာနိုင်သည်။
လောလောဆယ်တွင် အဖွဲ့အစည်း၏ ခေါင်းဆောင်နှင့် အဓိကအဖွဲ့ဝင်အချို့ကို မမိသေးသော်လည်း ၎င်းတို့အနေဖြင့် ကြာကြာ မပြေးနိုင်ဟု ထွင်ထျန်းဟာ ခံစားခဲ့ရသည်။
