ထိုညတွင် ဝမ်လင်းက အချိန်ဆေးတောင့် အတွင်းရှိ ဝတ္ထုမူကြမ်းအားလုံးကို ဖတ်ခဲ့သည်။
ယခင်က လူသတ်ဆရာ ပြောခဲ့ဖူးတဲ့ အနှစ်တစ်ထောင် သေဆုံးခြင်း နည်းစနစ်ကို ရေးခဲ့သူမှာ မေမေဝမ် ဖြစ်နေသည်။
ထိုနည်းစနစ်က သူမ၏ မထုတ်ဝေရသေးသော ဝတ္ထုတွင် အဓိကနေရာမှ ပါဝင်၏။
ယင်းမှာ လူသတ်သမားမျိုးနွယ်များတွင် သင်ကြားလေ့ရှိသော အသေးစား နည်းစနစ်များထဲမှ တစ်ခုသာ ဖြစ်သည်။
မေမေဝမ်၏ အထောက်အထားကို အတည်ပြုပြီးနောက် ထိုညတွင် ဝမ်လင်း၏ အတွေးက နက်သွားခဲ့သည်။
သူ့အမေအရင်းက သာမန်အိမ်ရှင်မ တစ်ယောက် ဘဝကနေ လူသတ်သမားများ၏ ဘိုးဘေးကြီးတစ်ဦး အဖြစ် တစ်ညတည်းနှင့် အမှန်တကယ် ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။
ဝမ်လင်းက ဤအကြောင်းကို ဝမ်မင်အား မပြောပြခဲ့ပေ။
ဝမ်လင်းက ဤအံ့အားသင့်စရာကောင်းသည့် အမှန်တရားကို လက်ခံနိုင်ရန် အချိန်အတော်ယူလိုက်ရသည်။
ထိုထက် အနာကျင်ရဆုံးအရာမှာ ဝတ္ထုထဲမှ အကြောင်းအရာအရ မေမေဝမ်က လူသတ်သမားများ အနေဖြင့် ကမ္ဘာကြီးအပေါ် ယနေ့ခေတ်တွင် နက်နဲစွာ သြဇာလွှမ်းမိုးမှု ရှိနေခြင်းကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မသိသေးသောကိစ္စ ဖြစ်သည်။
.....................
ဇူလိုင်လ ၃ ရက်နေ့သည် စာသင်နှစ်၏ ၁၁ပတ်မြောက် တနင်္လာနေ့ ဖြစ်သည်။
မနေ့ညက ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းသော အရာတစ်ခု ဖြစ်ပျက်သွားသောကြောင့် ယနေ့ နေ့လည်ခင်း စာသင်ခန်းထဲတွင် ဝမ်လင်းက သင်ကြားသမျှကို အာရုံစိုက်၍ မရခဲ့ပေ။
ယနေ့အတွက် သတင်းမှာ အမှတ် ၆၀ အထက်တန်းကျောင်းအနီးရှိ နတ်မျက်စိ အထက်တန်းကျောင်းမှ ဖြစ်ရပ် ဖြစ်သည်။
ထိုကျောင်းကို ရှောင်မျိုးနွယ်စု ရှယ်ယာရှင်များထံမှ ရင်းနှီးမြုပ်နှံမှုများဖြင့် တည်ထောင်ခဲ့ပြီး ရှောင်မျိုးနွယ်စု၏ အပြင်စည်းဂိုဏ်းဝင် တပည့်အများအပြားက နတ်မျက်စိ အထက်တန်းကျောင်းကို တက်ရောက်ခဲ့ကြသည်။