ထွင်ထျန်းဟာ အနေဖြင့် ကျောင်းမှာ မနေတော့လျှင်ပင် ကော်ဟောက်၏ ဦးလေးများစွာနှင့် ပတ်သက်သည့် ကောလာဟလများကို ကြားဖူးခဲ့သည်။
"ကော်ဟောက်မှာ ဦးလေး ဘယ်လောက်တောင် ရှိတာလဲ"
ယင်းက အလွန် ဆန်းကြယ်သော မေးခွန်း ဖြစ်သည်။
သို့သော် ယခု ဝေ့ကျစ်ကို တွေ့လိုက်ရမှ ကော်ဟောက်၏ နေရာတကာတွင် ရှိနေတတ်သည့် မျက်လုံးနှင့် နားများကို သူသိလိုက်ရသည်။
ကျန်သည့် ဦးလေးတွေကို အသာထား၊ ဝေ့ကျစ် တစ်ယောက်တည်း ဆီက ရသည့် သတင်းကပင် ကော်ဟောက်အတွက် လုံလောက်နေပြီ ဖြစ်၏။
အရပ်ရပ်သို့ ခရီးလှည့်လည်လေ့ ရှိသော အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန် လေ့ကျင့်ရေး ဆရာတစ်ဦး အနေဖြင့် ဝေ့ကျစ်ရရှိသော သတင်း အချက်အလက်များသည် သာမန်လူများထက် ပိုမိုများပြားနေသည်။
ထိုကဲ့သို့သော လူများသည် အဓိက ဖြစ်ရပ်များစွာကို တရားဝင် လူသိရှင်ကြား မထုတ်ပြန်မီတွင် ထိုအကြောင်းကို ကြားဖူးပြီးသား ဖြစ်ကောင်းဖြစ်လိမ့်မည်။
ကော်ဟောက်က နယ်ပယ်ပေါင်းစုံတွင် မရှိသော်လည်း သူ့ဦးလေးမှာ နယ်လှည့်နေသော အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန် လေ့ကျင့်ရေး ဆရာတစ်ဦး ဖြစ်နေသည် မဟုတ်ပါလား။
"ဗိုက်မဆာဘူးလား"
ထိုသို့ အမေးခံလိုက်ရသဖြင့် ထွင်ထျန်းဟာက အနည်းငယ်ရှက်ရွံ့သွားသည်။
"ညီနောင်ခွေးက ခွေးစာ မစားတတ်ဘူးလား"
"............"
ထွင်ထျန်းဟာက ဘယ်လိုပြန်ဖြေရမှန်း မသိတော့ပေ။
"နတ်ဆိုးဘုရင်နှလုံးသားကျမ်း" ကို ကျင့်ကြံခြင်းက ခွန်အား များစွာ သုံးစွဲရသောကြောင့် စွမ်းအင်ထောက်ပံ့မှု အတွက် ခွေးစာများသည် ထွင်ထျန်းဟာ အတွက် အလွန်အရေးကြီးသည်။
သူက ခွေးစာ စားသော်လည်း သူစားတတ်သည့် ခွေးစာက သာမန် အမျိုးအစား မဟုတ်ပေ။
ကော်ဟောက် ပေးခဲ့သော ယင်ကောင်အရသာ ခွေးစာကို စတင် စားသုံးပြီးကတည်းက အခြားခွေးစာများကို သူ မစားနိုင်တော့ပေ။
