အခြေခံ တည်ထောင်ခြင်းအဆင့်မှ ရွှေအမြူတေ အဆင့်အထိလျှောက်ရသောလမ်းမှာ အလွန် ရှည်လျားသောလမ်း ဖြစ်သည်။
တစ်နေ့တွင် သင့်ရှေ့မှောက်၌ ဤကဲ့သို့ အခွင့်အရေးမျိုး ရခဲ့လျှင် အသီးကို စားဖို့သာ လိုအပ်ပြီး သင်၏ ခွန်အားများလည်း တဖြည်းဖြည်း တိုးတက်လာလိမ့်မည်။
တိုတောင်းသော ရက်အနည်းငယ်အတွင်း သင်က သာလွန်စွမ်းအားကို ရရှိပြီး ရွှေအမြူတေ အဆင့်ကို တစ်ကြိမ်တည်း ဖြတ်ကျော်သွားနိုင်မည် ဖြစ်ပြီး မြင့်မားသောနယ်ပယ် အထိပင် အဆင့်တက်သွားပေလိမ့်မည်။
အကယ်၍ ထိုသို့ လုပ်ဆောင်ရာတွင် အန္တရာယ်မရှိဟု သိလျှင် အများစုမှာ နှစ်ခါမတွေးဘဲ စားရန် ရွေးချယ်မည်ဟု ဝမ်လင်း ခံစားရသည်။
သို့သော် ယခုအချိန်ထိ အသီး၏ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးကို မည်သူမျှ မသိကြသေးပေ။
အသီးကို စားမည့် ကျောင်းသားတချို့ ရှိကောင်းရှိနိုင်သော်လည်း ချက်ဂရု မှတ်တမ်းများအရ အတန်းထဲရှိ လူအများစုမှာ ဆင်ခြင်တုံတရားများ ရှိနေကြသေးသည်။
ရှောင်ယွင်ချမ်း၏ ဖြစ်ရပ်က စင်စစ် ၎င်းတို့အပေါ် သက်ရောက်မှု မရှိခဲ့ပေ။
ဆိုရလျှင် ကျင့်ကြံရာ၌ ဖြတ်လမ်းမရှိသလို အသီးများလည်း ကောင်းကင်မှ အလကား ကျမလာတတ်ပေ။
ယင်းက ရွှေကုံးဂိုဏ်း၏ အမှားဟု ယူဆ၍မရချေ။
ကျောင်းသားအများစုက ဆင်ခြင်တုံတရား ရှိသော်လည်း အသီးအနှံကို ရွေးချယ်စားမည့် ကျောင်းသားများလည်း ရှိလောက်၏။
ရွှေကုံးဂိုဏ်းအတွက်မူ အမှတ် 60 အထက်တန်းကျောင်းမှ ကျောင်းသားတစ်ယောက် အသီးအနှံကို စားနေသရွေ့ ၎င်းတို့၏ အစီအစဉ်က အောင်မြင်သည်ဟု ယူဆနိုင်ပေသည်။
ဤအဖြစ်အပျက်က လျင်မြန်စွာ လှုံ့ဆော်ခဲ့ပြီး မီဒီယာတစ်ခုလုံးကို ပွက်လောရိုက်စေခဲ့သည်။
အသီးတွင် ချို့ယွင်းချက်ရှိမရှိ မသိသောကြောင့် ကျောင်းပေါင်း 100 အထွေထွေအုပ်ချုပ်ရေးမှ အမှတ် 60 အထက်တန်းကျောင်းမှ ဆရာ၊ဆရာမများအား အသီးများကို တစ်အိမ်တက်ဆင်း သွား၍ သိမ်းဆည်းရန် အကြောင်းကြားစာ ထုတ်ပြန်ခဲ့သည်။
