Ejderha Kız 2: Ejderha Dünyası

Bölüm 6

Merhaba. Evet sevgili yazarını Meryem yeni bir bölüm ile karşınızda. Biliyorum şu aralar bölümler biraz kısa. Nedeni ise benim biraz üzgün olmam. Lütfen okuduğunuz bölümlere vote verin ve yorum yapın. Çünkü düşüncelerinizi merak ediyorum. Bu arada ilk kitabı okumayanlar lütfen okusunlar. Her şeyi daha kolay anlayacaksınız böylece. Bu arada ilk kitabı düzenleyip Wattys 2015 yarışmasına katıyorum. Lütfen ilk kitabı okuduysanız vote vermediğiniz veya yorum yapmadığınız bölümleri vote verip yorum yapar mısınız? Lütfen benim için önemli. Neyse multi de Miray'ın söylediği şarkı var. Lütfen dinleyerek okuyun. İyi okumalar. Yen bölüm çarşambaya.

Mert gittikten sonra onun burada olduğu anları soğuk su ile silmeye çalıştım ama tabi ki de pek işe yaramadı. Küvette uzanmıştım ve yine onu düşünüyordum. Benim istediğim sadece onu korumaktı ama yaptığım sadece ona daha çok zarar veriyordu.

"Ama böyle sadece kalbine zarar geliyor. Bedenine herhangi bir zarar gelmiyor." dedi iç sesim.

Haklıydı. Onun bedenine veya kendisine benim yüzünden bir şey olduğunu bilmektense ondan uzakta olmak ve sadece kalbine zarar vermek daha kolaydı.

"Ne saçmalıyorum ben? Tabi ki de her iki seçenekte çok zordu." dedim sinirle. Şu an Mert'in birlikte olduğumuz zaman nazikçe okşadığı saçlarımı tek tek yolmak istiyordum. Kendime daha çok acı çektirmek istiyordum. Çünkü o da çok acı çekiyordu ve hepsi benim yüzümdendi.

Küvette daha fazla duramazdım yoksa kendimi yine öldürmeye kalkacaktım ve bundan bıkmıştım. Ben her ne kadar kimseye göstermesem de güçlü bir kızdım. Şimdi de halkım için öyle olmak zorundaydım. Küvetteki suyu boşalttım ve duş başlığını açıp soğuk su ile duş aldım. Bornozumu giyip çıktım. Yavaşça yatağa uzandım ve anında benim şeklimde ki Madalin yanıma geldi.

"Merhaba Madalin." dedim sakince yatağımdan kalkıp.

"Merhaba Miray. Bu olayı aklımın bir köşesine yazdım." dedi.

Ben ise onu duymamış gibi yapıp, "Şimdi, tanıştığım çocukların ailelerini ziyarete gideceğim. Bu nedenle bana rahat hareket edebileceğim bir şeyler verir misin?" diye sordum.

Hemen dolaba gitti ve ilk kapağı açtı. Bana bir kot pantolon ve kırmızı üzerinde ejderha motifi olan bir gömlek attı. "Bunları giyebilirsin." dedi ve çıktı. Demek ki onu üzmüştüm. Çünkü normalde o böyle davranmazdı. Hem ayrıca ben de üzüldüğümde böyle davranıyordum.

Hemen üzerimi giydim ve saçlarımı ördüm. Ayağıma spor beyaz bir ayakkabı geçirip odamdan çıktım. Odamdan çıktıktan sonra kapıya kadar arkamda bir ordu dolusu muhafız birikmişti. Arkamı döndüm ve en önde duran Talha'ya, "Ben o küçük çocukların ailelerini ziyarete gidiyorum. Lütfen yanına fazla muhafız alma." dedim ve onu bekledim.

O ise bana garip bir duygu ile bakıyordu. Nedense bundan rahatsız oldum. Daha sonra ise bu duyguyu anladım. Talha ve diğer muhafızlar Mert'in bana baktığı gibi hayranlıkla bana bakıyordu. Bundan rahatsız oldum. Sadece Mert bana böyle baksın istiyordum. İçim sanki Mert her an ortaya çıkabilir ve bu adamları dövebilirmiş gibi bir duyguya kapıldı. Daha sonra ise bunun olmayacağı aklıma geldi ve bu duygudan silkinip kurtuldum.

Kimseye bakmadan önüme döndüm ve yürümeye başladım. Kapıyı açıp dışarı çıktım. Ben saraydan çıkınca kapıdaki siyah-kırmızı ejderhalar hemen bana selam verdi. Bende yavaşça başımı eğip selamlarını kabul ettiğimi belirttim.

Saraydan çıktım ve Lydia'yı bulmaya çalıştım. Onu arkadaşları ile oynarken buldum. Yanına doğru giderken herkes hem merakla bana bakıyor hem de selam veriyordu. Nedene böyle baktıklarını merak edip üzerime baktım. Üzerimde sadece dar paça bir kot ve o ejderha motifli kırmızı gömlek vardı. Neden böyle baktıklarını anlamadım. Acaba pantolon mu gariplerine gitmişti ama etrafıma bakınca çoğunun pantolon ve şort giydiğini görmüştüm. Daha sonra ise aklıma dank etti. Belki de bu dar paça onlar içi fazla dardı ama bence değildi. Ve kabul etmeliyim vücut hatlarımın tamamı ortadaydı. Onları takmayıp sadece selam verip Lydia'ya doğru yürüdüm. Beni görünce bütün çocuklar durdu ve gülümseyerek bana baktılar. Arkamda duran muhafızlara ve Talha'ya, "Siz burada bekleyin." dedim. Talha yavaşça kafasını salladı.