Ejderha Kız 2: Ejderha Dünyası

Bölüm 10

Merhaba Ejderha okuyucularım. Dün söz verdiğim yb yi ancak bugüne yetiştirebildim. Özür dilerim. Umarım beni affedebilirsiniz. Bu bölüm 5,113 kelime oldu. Bu uzun bölümle beni affedebilrsiniz umarım. Ve yine umarım yb yi pazartesiye yetiştirebilirim. Yetiştiremezsem size haber veririm. Yani profilimden bir mesaj yayınlarım. Oradan biraz mesaj yayınladım. Bence kitabı okuyorsanız beni takip edin. Çünkü o attığım mesajların bildirimi hemen size gelir. Neyse. Multi de müzik olarak Aydilge-Sorma var. Resim olarak ise bölümü okuyunca anlayacağınız Maliıos var. Umarım bölümü seversiniz. Size spoiler vereyim. Kavuşmaya çoooookkkk az kaldı :). Neyse yine uzatmaya başladım açıklamayı. Size iyi okumalar. Vote verip, yorum yapmayı unutmayın.

Not: tatilim güzel geçti. Yani merak edenler için söylüyorum. Bu arada 1.1K olmuşuz. Merak ediyorum acaba bu okuyucularım ilk kitabı okudu mu? Lütfen sorumun cevabı için yorum yapın. Umarım ilk kitabı okuyup bu kitaba geçmişsinizdir. Neyse iyi okumalar.

Miray

Hiçbir şey hissetmiyordum ama bir yandan da her şeyi hissediyordum. Bir yandan içim bomboşken diğer yandan içim bütün duygular ile dopdoluydu. Neden iki şey birden hissediyordum?

Hani bazen hissedersiniz ya garip bir duygu ama o duyguyu hiçbir zaman tanımlayamazsınız. İşte ben şu an tam da onu hissediyordum. Neden böyle hissediyordum? O küçük kızın bana çok benzeyen yüzü aklımdan gitmiyordu. Bu neydi? Bu hangi duyguydu?

Yavaşça yataktan kalktım ama kulaklarımda hala o küçük kızın anne diyen sesi vardı. Yavaşça banyoya gittim ve kapıyı kapattım. Rahatlamak için banyo yapmayı düşündüm ve küvete gidip soğuk suyu açtım.

O anda nedense daha önce fark etmediğim boy aynasını gördüm. Hızla önüne geçtim ve kendime baktım. Çok solgun görünüyordum. Üzerimde ise kısa bir gecelik vardı. Sanırım Madalin giydirmişti ama lacivert rengi beni daha solgun göstermişti. Onu giymeden önce de solgundum zaten. Şimdi ise daha solgun sanki hasta gibi görünüyordum. Karnım hafif belirginleşmiş miydi? Bana mı öyle geliyordu? Yavaşça kafamı salladım ve kendimi incelemeye devam ettim.

O anda yani kendimi inceliyorken hala kulaklarımda o küçük kızın sesi vardı ama bu sefer, "Karnındayken üzgün olduğunu ağladığını hissederdim. Çok üzülürdüm." diyordu. Daha başka şeylerde söylüyordu. Sinirle bağırdım.
"Sus. Sus. Kes sesini!!!" Onu düşünmek nedense beni kötü yapıyordu. İçimdeki acı katlanarak artıyordu.

O anda sakinleşmek için gözlerimi kapatıp nefes alıp verişime odaklandım. Bir sure sonra küçük kızın sesi kesildi.

Ben hala nefes alıp veriyordum. O anda aniden bir koku aldım. Bu kokuyu tanıyordum ama nedense çıkaramadım. Kokuyu hatırlamaya çalıştım ama olmuyordu ama belime değen ellerle birlikte bu kokuyu hatırladım. Bu vanilya kokusuydu. Benim en sevdiğim koku. Sevgilimin kokusu. Onun belimi saran kollarını hissedince hiç korkmadım. Gözlerimi de açmadım, sadece onun bana değen ellerini ve vücudunu hissettim.

Boynuma değen nefesini hissettim. Kokusunu içime çektim doya doya. Bir süre aynadan beni seyretti. Bunu hissettim. Yavaşça kulağıma yaklaştı ve, "Onları sende gördüğün değil mi? Kızımızı ve oğlumuzu." diye fısıldadı, cevap vermedim.

Sadece onun sesinin tınısı dinledim. Hiçbir şey düşünmedim. İçimden bir ses düşünmememi söylüyordu.

"Ne kadar mutluyduk. Sen hamileydin ama bir ara ağladın. Sanırım hormonlardandı." Yine cevap vermedim. "Kızımız aynı sendi. Gülüşünü bile senden almıştı. Gözleri çok güzeldi. Senin ve benim gözlerimin karışımı."