"ကျွတ်....ကျွတ်....ကျွတ်...."
အိပ်ယာပေါ်လှဲချမိမှ တနေကုန်ပင်ပန်းထားသမျှကြောင့် ခြေထောက်တွေက ကိုက်ခဲနေရသည်။
"အိပ်တော့မလို့လား...."
ရေနွေးဇလူံကြီးကိုင်ကာ အခန်းထဲဝင်လာတဲ့ ရှောင်းကျန့်အား ရိပေါ်ကြည့်နေမိကာ
"အဲ့ဒါကြီးကဘာလုပ်ဖို့လဲ...."
ဇလုံကြီးကို ခုတင်ဘေးချလိုက်ရင်း ကြမ်းပြင်ပေါိထိုင်နေတဲ့ ရှောင်းကျန့်ကို မေးလိုက်တော့
"အချစ် ခြေထောက်တွေယောင်နေပြီလေ....ရေနွေးစိမ်ရအောင် ယူခဲ့တာ....မဟုတ်ရင် ညောင်းကိုက်ပြီး အချစ်အိပ်မရဘဲနေမှာပေါ့....."
မိမိခြေထောက်တွေကို ဆွဲယူလို့ ရေနွေးစိမ်ပေးဖို့လုပ်နေတဲ့သူကြောင့်
"ရ...ရပါတယ်....ကျနော့်ဘာသာလုပ်လိုက်ပါ့မယ်.....ကျနော့်ကို ငရဲကြီးအောင် မလုပ်ပါနဲ့...."
ခြေသလုံးသားဖွေးဖွေးဥဥလေးတွေ ပေါ်အောင်ထိ ညဝတ်ဘောင်းဘီလေးကို ခေါက်တင်ပေးလာသည်မို့ ရိပေါ်အားနာသွားရကာဆိုလိုက်မိတော့
"ငရဲကြီးတော့ ငရဲလေးနိုင်တာပေါ့ အချစ်ရယ်.....ငြိမ်ငြိမ်လေးနေ....ကိုယ်နှိပ်ပေးမယ်...."
ရေနွေးထဲကို သံလွင်ဆီထည့်မွေကာ ယောင်စပြုနေတဲ့ ရိပေါ်ခြေထောက်လေးတွေကို စိတ်ရှည်လက်ရှည်နဲ့ ရှောင်းကျန့်နှိပ်ပေးနေမိသည်။
ရိပေါ် အပေါ်စီးကနေ ရှောင်းကျန့်မျက်နှာချောချောကို စိုက်ကြည့်နေမိရင်း ရင်ထဲမှာ ကြည်နူးမှုလှိုင်းလေးက ဖြတ်ပြေးနေပေသည်။ခန့်ညားသောဒီလူကို ယောက်ျားတော်ထားရတာ ရိပေါ်ကံကောင်းပါသည်။
"တီ...တီ...တီ...."
ဖုန်းသံက ရုတ်တရက်ဆူညံစွာထွက်ပေါ်လာသည်မို့ ရိပေါ်ဖုန်းကို လှမ်းယူလိုက်တော့ ရှောင်းကျန့်ဖုန်းဖြစ်နေသည်မို့
"ခင်ဗျားဖုန်း...."
"ဘယ်သူလဲ.....ကိုင်လိုက်လေ အချစ်ရဲ့...."
ခြေချောင်းလေးတခုချင်းစီကိုပါ သေချာစိတ်ရှည်လက်ရှည်နဲ့ နှိပ်ပေးနေတဲ့ ရှောင်းကျန့်က မော့မကြည့်ဘဲ ပြောလာသည်။
