(+18) Yetişkin içerik, şiddet öğeleri, istismar ve küfür içermektedir. Yaş farkı vardır.
Yaşım 17, bu yaştaki normal bir insanın korkusu nedir? Okuyacağı okul? Gireceği sınav? Olabilir. Ama benim korkum bunlardan biri değil. Eğer bu topraklardaysanı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aylardan Eylül ama hala Mardin çok sıcak. Geniş mutfaktan çıkıp elimdeki çayları çardağa götürmek üzere aşağı avluya inen merdivenlere yöneldim. Üzerimdeki elbisenin etekleri merdiven indiğim için ayaklarıma dolanıyordu. O an başucumdan bir ses duydum; "İstersen bana ver ben götüreyim?"
Kafamı kaldırıp sesin geldiği yere baktığımda gözleri geceden siyah birinin bakışlarıyla karşılaştım . "Yok" dedim hızlıca, bu tanımadığım adama verebileceğim maksimum yanıttı. Yanından rüzgar gibi geçip çardağa hızla ilerledim, adamın da peşimden geldiğini hissediyor ama hiçbir şey yapamayacağım için hızlıca varış noktama gitmek istiyordum.
Büyük tahta çardaktan içeri girip oturanlara göz gezdirdim. Büyük sedirin üzerinde babam klasik oturuşu ve heybetiyle duruyordu. Onun sağ yanında iki abim vardı, arkamdan geçen yabancı adam babamın sol yanına geçip oturdu.
Elimdeki çay tepsisindeki çay ve ikramlıkları önlerindeki masalara bıraktım. Çardağın çıkışına ilerleyip gözlerimi babama çevirdim; "Başka isteğin var mı ağam?" dedim, babam ona ağa dememi pek istemezdi ama annem misafirlerin yanında böyle söylememi yaklaşık bi yüz kere falan tekrarlamıştı. Babam merhametle gülümseyip yanındaki adama kafasını çevirdi.
"Kızım Arin" dedi gururla "Okul birincisi oldu geçtiğimiz dönem" gözlerini bana çevirip adamı tanıttı. "Bu da Ediz Bey, çalıştığımız nakliye şirketinin sahibi" cümlesini bitirdiğinde adama dönüp kibarlıktan memnun olduğumu söyleyeceğim sırada çardaktan içeri nefes nefes Kerim Abi girdi.
Karim abi bizimle çalışan, babamın şoförlüğünü yapan, aynı zamanda mutfakta çalışan Ayşe teyzenin oğluydu. "Ağam!" dedi "Acil bir maruzatım var!" işte kara haber bizim konağa böyle gelmişti.
Abim Mustafa hiçbir yerde yoktu.
•••
Yaşım 17, bu yaştaki normal bir insanın korkusu nedir? Okuyacağı okul? Gireceği sınav? Olabilir. Ama benim korkum bunlardan biri değil. Eğer bu topraklardaysanız, en çok çocukken kapının şiddetle açılmasından korkarsınız. En çok çocukken eve yabancı misafirlerin gelmesinen, o misafirlerin kahve istemezsinden korkarsınız.
Masumiyet nedir? Akla ilk ne gelir bilmem ama benim aklıma ilk çocukluk gelir. Hiçbir çocuk kötü düşünemez kötülük yapamaz kötüyü çağıramaz gibi gelir.
Masumiyet en başta çocuktur, daha sonra büyür ve genç olur. Masumiyet yavaş yavaş saflığını yitirmeye başlar. Gençken insan yavaş yavaş kötülüğü bulmaya, keşfetmeye ve belki de uygulamaya başlar.
Ama aslında masumiyet kötülüğün başlamasıyla bitmez. Masumiyet tüm o çocuksu düşüncelerin ve iyi niyetin yavaşça yitip gitmesiyle kaybolur.
