(+18) Yetişkin içerik, şiddet öğeleri, istismar ve küfür içermektedir. Yaş farkı vardır.
Yaşım 17, bu yaştaki normal bir insanın korkusu nedir? Okuyacağı okul? Gireceği sınav? Olabilir. Ama benim korkum bunlardan biri değil. Eğer bu topraklardaysanı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sarışın kadın, merhametle kızlara bakıyor, arada bana dönen yüzü ifadesizliğe bürünüyordu. Hava henüz kararmamıştı, Ediz'in eve gelmesi içinde erken bir saati.
Nedense içimden bir ses bu kadın yüzünden erken döndüğünü söylüyordu...
Benimle aynı anda kadını fark eden Lilya oturduğu yerden fırlayıp kadına doğru "Canım!" diyerek koştuğunca, kadının sürpriz yumurtadan çıkmadığını, bu ailede tanındığını anladım.
Kadın Lilya'nın boyuna eğilip onu kucaklayıp hiç çekinmeden öptü. "Kayan neyde? Geldi mi? Hani?" Lilya kadının kollarından sıyrılıp arkasına bakmaya çalıştı ana kadının arkasında kimse yoktu.
"Evet halacım babasıyla birlikte arabadalar, birazdan gelirler." içime ansızın bir rahatlama düştü. Kendime itiraf edemesem de kadının kızlara olan benzerliğinden dolayı çok farklı şeyler düşünmüştüm. Ediz'in kız kardeşi olduğunu bilmediğimden kadını kızların annesi sanmıştım.
Derin bir nefes eşliğinde omuzlarım düştü. Lilya galiba Karan'ın olmaması sebebiyle omuzlarını düşürdü ve halasına olan ilgisini kaybedip babasına yöneldi. "Hadi baba! Ayin sana da çiçek taksın!" babasının elinden tutuğu gibi buraya süreklemeye başladı. Ediz kız kardeşininin de belini yakalayarak bana doğru yürüttü.
Onların yanıma gelmesiyle ayaklandım. Yüzümde tatlı tutmaya çalıştığım bir tebessümle kadına baktım. Kendisi bana pek sıcakkanlı bakmıyordu. "Tanıştırayım; ablam canan. Karım Arin." ikimiz arasında gidip gelen elinden sonra Canan elini uzatınca elini yakaladım ve yumuşakça sıktım.
Karşılıklı memnun olduğumuzu söyledikten sonra Lilya sabırsızlanarak babasıyla beni ellerimizden tutup örtüye doğru çekti. "Ya hadi!" Ediz'le yan yana aynı anda oturunca göz göze geldik. Aramızda anlamsızca uzun süren bir bakışma geçti. Gözleri gözlerimden kopup kulağımın ardına taktığım papatyaya ilişti. Gözlerinde gördüğüm şeyi anlamlandıramadım ama gözlerimi kaçırma isteğine daha fazla karşı gelemeyerek Lilya'ya yöneldim.
"Baba bak; aşkımda vay, Arin'de vay, bende de vay! Hadi sende de oysunn!" sanki babasının izin vermeyeceğini sezmiş gibi anında onu ikna etmeye çalıştı ama Ediz başka bir noktaya takıldı.
"Aşkım mı?" dedi, şaşırarak. Aslında bende şaşırmıştım çünkü Lilya'nın bu kadar çabuk kapıpta kardeşine böyle seslenmesini bende beklemiyordum.
"Ay baba, biymiyor musun? En sevdikleyine deniy. Hatta sende benim aşkımsın." Öyle tatlı tatlı gülerek ve cilvelenerek söylemişti ki, tekrar onu ısırmamak için kendimi tutmam gerekmişti.
"Allah allah, öyle miymiş." dedi Ediz de sanki bilmiyormuş gibi tatlı tatlı gülerek. Güçlü bir vücudu, sert yüz hatları vardı ama kızlarıyla konuşurken hepsi gölgeleniyor, ortaya bambaşka, çok tatlı biri çıkıyordu.
