Oy sınırı: 400
Yorum sınırı:300
Bölüm şarkısı (i'm yours- İsebel LaRosa)
📍 "Kokun kâfi..."
Keyifli okumalar dilerim 🍷
Bu da ne demekti şimdi? Öptüğüm dudaklardan kastı kendi dudaklarıydı. Resmen kendi ağızıyla söylemişti onu öptüğümü! Günlerdir ona sormama rağmen ondan şüphelenmeme rağmen her defasında bu şüphemi reddetmişti şimdi kendisi mi söylüyordu onu öptüğümü?
"Ne?" Diyebildim o anda. Şaşkınlığım hala üzerimdeydi çünkü bunu söylemesini beklemiyordum. Şu anda burada söylemesini hiç beklemiyordum bu yüzden yüzümde aptal bir ifade vardı.
Bakışları üzerimde daha da yoğunlaşırken utanç ile yutkundum fakat tek kelime dahi edemedim. Öptüğüm kişinin Mahir bey olduğu şüphesi vardı aklımda fakat bu kadar kesin bir durum yoktu ve şimdi o gece bana şemsiyesini veren kişinin Mahir beyin oluşu ne yapacağımı bilemez bir hale sokmuştu bedenimi. Utancımdan yerin dibine girmek isterken bu itirafın gerçek olmamasını diledim ama sanırım bu pek mümkün değildi.
Ne diyeceğimi, ne yapacağımı bilmeden öylece onun bana deli gibi parlayan gözlerine bakarken ikimiz de susup sadece birbirimize bakıyorduk.
Uzun ve tanımak isteyen bu bakışlar daha fazla parlıyor ve daha fazla arzuluyor gibi titriyordu birbirimizin üzerinde.
"Mahir?"
İkimizin kulaklarına dolan Iraz beyin sesiyle ikimiz de bakışlarımızı zor da olsa birbirimizden ayırıp sesin geldiği yöne baktığımızda Zeynep ve Iraz beyi karşımızda görmüştük.
Mahir bey boğazını temizleyip ayağa kalktığında Iraz bey, " Davete geleceğinden haberim yoktu." Dedi ve Mahir beyin yanına doğru ilerledi.
'bizim de yoktu.' Demek istedim ama hiçbir şey demeden sandalyede oturmaya devam ettim zaten her şey yeterince karışıktı. Bütün çizdiğim yollarım birbirine girmişti ve kafam darmadumandı bir de Mahir beyin sorumsuz halleriyle uğraşmak istemiyordum.
"Ani bir karardı." Dedi Mahir bey ve gözlerini bende gezdirdi.
"Pekâlâ o halde herkes seni bekliyordu zaten. Gelmeseydin ne diyecektim hiç bilmiyorum. " dedi ve Mahir beyi de peşinde sürükleyerek götürdüğü sırada Zeynep ve ben de hızla onların peşinden ilerlemeye başladığımızda Mahir beyin maskesini masada bıraktığını fark ederek hızla maskesini de alıp ilerledim.
Masanın kime ait olduğunu bilmediğim birkaç kişinin yanında duran Mahir ve Iraz bey masadakilerle selamlaştıklarında biz de yanlarına varmıştık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırmızı Şemsiye
General FictionBabasını trafik kazasında kaybettiğini sanan Zülal bir gün kapısının önünde KL adlı kişiden gönderilen siyah bir zarf bulur. Zarfın içinde babasına ait iki fotoğraf bir de KANDEMİR holding'ine ait şirket kartı vardır. İlk başta bu iki şeyi bağdaştır...
