Kırmızı Şemsiye

25. bölüm

Oy sınırı 440

Bölüm şarkısı (Olivia Rodio- Vampire)

📍"Sevindim."

Keyifli okumalar dilerim 🍷

Kendime geldiğimde bir hastanede odluğumu fark ettim. Mavi gözlerimi etrafta gezdirdiğimde ise başımda dikilen Hazal, Zeynep, Iraz bey, Erkan komiser vardı. Buraya ne zaman gelmiştim ve kim tarafından getirilmiştim? Hiçbirşey hatırlamazken kısık gözlerimi biraz daha açmaya çalışıp "Hazal?" dedim. Beni duyan Hazal endişeli gözleriyle bakıp bana doğru eğilerek "Uyandı! Erkan uyandı!" Demesiyle hepsinin başıma üşüşmesi bir olmuştu.

"Canım? İyi misin he kendine geldin mi ağır sızın var mı? Canın acıyor mu?" Diye art arda soru soran Hazal'a karşı sakince baktım.

"Ben doktora haber vereyim." Diyerek yanımdan ayrılan Iraz beyin gidişi üzerine "Ben... Ben nasıl geldim buraya?" diye sorum.

"Iraz bey ve Mahir bey getirdi. Sen iyisin değil mi?" diye soru Zeynep.

Zeynep'in sözleriyle her şeyi yavaş yavaş hatırlamaya başlamıştım fakat hala buraya nasıl gediğimi hatırlayamıyordum.

Doktorun odaya girişiyle herkes doktora bakarken "Zülal çetin." Dedi ve elindeki dosyalarla birlikte yanıma gelerek birkaç konturol yapıp bir iki soru sorup iyi olduğumu söyleyerek odadan ayrıldı.

Doktorun peşine odaya giren Iraz bey geldiğinde "Zeynep Miraç'ın doktoru seni soruyordu.

Miraç'ın doktoru mu? Şu an burada ne oluyordu ve bu kadar insan nasıl bir araya gelmişti?

Zeynep Iraz beyin sözleri üzerine gözlerini rahatsızlıkla ondan çekip bana baktı ve "Canim şimdi Miraca bakmam gerek, iyisin değil mi?" diye sordu. Onu başım ile onaylayıp "Evet, evet iyiyim." dedim. Bana karış tebessüm edip "Pekala. " dedi ve yanımdan uzaklaşırken Iraz bey "Benim de gelmemi ister misin?" diye sordu Zeynep'in önüne geçerek.

Zeynep aniden duraksadı. " Gerek yok. "

"Miraç'ın bana ihtiyacı olabilir... bir baba-" derken Zeynep sözünü keserek "Bizim bir babaya ihtiyacımız yok Iraz bey üstelik bunu burada da tartışmayalım çünkü çok yersiz! Şimdi izninizle oğlumun yanına gitmem gerek " dedi ve odadan ayrıldı.

Miraca ne olmuştu ve nasıl olmuştu da aynı hastanede birleşmiştik? Üstelik Mahir bey de ortalıkta görünmüyordu. O neredeydi?

Odada sessizlik oluşurken Iraz bey bize mahcup bir tavırla bakarak "Ben de Mahir'e bakayım." dediğinde odadan çıktı. Kaşlarımı çattım ve endişeli gözlerle Erkan komisere bakarak "Ona ne oldu? Mahir beye ne oldu? Üstelik Zeynep ve oğlu neden burada ben... Ben bir şey anlayamıyorum buraya nasıl geldim?" diyerek art arda sordum.