Babasını trafik kazasında kaybettiğini sanan Zülal bir gün kapısının önünde KL adlı kişiden gönderilen siyah bir zarf bulur. Zarfın içinde babasına ait iki fotoğraf bir de KANDEMİR holding'ine ait şirket kartı vardır. İlk başta bu iki şeyi bağdaştır...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar dilerim 🍷
Gözlerini dudaklarımdan mavi gözlerime odakladı ardından ‘’asistanım?’’ dedi sanki kafasında bazı şeyleri oturtturmaya çalışır gibi.
Tebessüm ettim bir kez daha ve nefes vererek ‘’evett.’’ Dedim tedirginlikle. Gözlerimi gözlerinden çekerek üzerinde gezdirmeye başladım. Boynundaki kravatı hafif açılmış ve beyaz gömleğinin üsten 2 düğmesi açık bir halde duruyordu aynı zamanda bilek kısımlarında hafif gri renginde izler vardı. Sanırım çizim yaparken olmuştu bu lekeler.
Mahir bey bir müddet daha bana baktıktan sonra sinirle suratıma açtığı kapıyı geri pat diye kapatması ile irkilerek yerimde sıçrarken şaşkınlıkla gözlerimi ardına kadar açmıştım.
Ne yapmam gerektiğini bilmeden öylece örttüğü kapıya bakakalırken derin bir nefes alıp verdim. Evet marina kafedeki Doğu bey de sinirli bir yapıya sahipti. Beni azarlıyordu, bağırıyordu hatta hakaret bile ediyordu ama bu herif farklı bir boyuttu sanki. Yani evet bana hitaben yapmasa da oldukça ürkütücüydü. Hele ki gözleri bambaşka bir duygu besliyordu sanki içinde. Biraz daha göz teması kursaydık belki de gözlerinden kurşun atacaktı gözlerime.
Mahir bey ile ilgili kötü düşüncelerimi ve fikirlerim devam ederken birden kapının tekrar açılması ile gözlerimi onunla buluşturdum. Şimdi ise daha derli toplu görünüyordu.
Mahir bey ‘’şirkete. ‘’ diyerek kısaca bir konum bilgisi verirken yürümeye başladığında onu hızla başım ile onaylayıp peşinden yürümeye başladım.
Hızlı hızlı merdivenden inerken istemsizce mavi gözlerimi onda gezdirdim . Saçları hafif geriye taranmış, gömleği değişmişti fakat bu sefer kravatı yoktu boynunda onun yerine az önceki gibi üsten iki düğmesini açık bırakmıştı. Sol elinin bileğinde ise siyah bir saat vardı ve ceketini elinde tutuyordu sağ elinde ise telefonu vardı.
Onu gereğinden fazla incelediğimi fark ederek hızla gözlerimi kaçırırken evden dışarı çıkmıştık. Evin önünde bekleyen siyah Mercedes’in yanına doğru giderken Mahir bey arabasının kilidini açıp sürücü koltuğuna oturduğunda hızla ben de yan koltuğuna oturdum. Arabayı çalıştırıp evinden uzaklaşırken Mahir bey ‘’Mügeye haber ver hemen toplantı odasını hazırlasın.’’ Dediğinde Mügenin kim olduğunu ve nasıl ulaşacağımı düşünmeye başladım.
Mahir bey ‘’ hadi!’’ diyerek hafiften sesini yükselttiğinde ‘’h-hemen mesaj atıyorum.’’ Dedim ve telefonumu elime alıp galerimde dolanır gibi yaparken Müge denen kadına nasıl ulaşacağımı sorgulayıp durdum. Olcay’ın da numarası yoktu. Tamamen çıkmazdaydım.
