Babasını trafik kazasında kaybettiğini sanan Zülal bir gün kapısının önünde KL adlı kişiden gönderilen siyah bir zarf bulur. Zarfın içinde babasına ait iki fotoğraf bir de KANDEMİR holding'ine ait şirket kartı vardır. İlk başta bu iki şeyi bağdaştır...
1 günde 2 bölüm geldi bu da size hediyem olsun ikisine de oy ve yorum yaparsanız sevinirim.
Oy sınırı 110
Yorum 70
Bölüm şarkısı (Sign of the times - Herry Styles)
📍Aile yemeği
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar dilerim 🍷
Oy vermeden başlamayın lütfenn
Ruhi Kandemir... Aslında buradaki bu 4 kişiden daha fazla şey bilen ve bilmesine rağmen bizden saklayan biri. Başından beri Iraz'ı taklit eden, Altay amcadan ve Mahirden gerçekleri saklayan, benden kurtulmaya çalışan Ruhi Kandemir. Beni öldürmeye çalışıp suçu Mahire atan o cani! Kimin aklına gelirdi ki? Hayır, aslında birçok kez aklımıza gelmişti fakat gözlerimiz öyle bir boyanmıştı ki kendisinin adı çok az geçmişti aramızda. Altay beyin dudaklarından çıkan isim bizi etkisi altına alırken Mahir ile göz göze geldik. Şu an ikimizin öğrendiği şeyler üzerimizde tamamen şok yaratmıştı. Bize zarf ve mesaj gönderen KL'yi ararken aslında KL'nin iki kişi olduğunu öğrenmiştik üstelik bu ikisinden biri her zaman yanımızda olan ve Mahirin çok güvendiği kuzeni Iraz Kandemir'di diğeri ise Mahirin ve benim asla sevemediğimiz Ruhi Kandemir'di...
Mahir acı kahve gözlerini benden çekerek Iraza odakladı ve kuru dudaklarını dilinin ucuyla yalayıp kaşlarını çattı. "Lan siz baba oğul ne yapıyorsunuz?"
Iraz ensesini çaresizce iki eli ile birlikte tutup "Babamdan benim de haberim yoktu." dedi.
"Haberin olsaydı her şey daha normal mi olacaktı?" diye sordu bu seferde.
Altay amca bıkkınlıkla derin bir nefes aldı ardından "Çocuklar sakin olun demekten yoruldum. " dedi. Araları daha da kızışmadan ortalığı sakinleştirmişti.
"Mahir, Zülal babamın yaptıkları şeyler gerçekten çok kötü biliyorum ve onun adına sizden özür diliyorum ama-" derken Iraz'ın sözünü garipseyerek kestim. "Özür dileyince geçecek mi her şey anlayamadım? Sen bizi bir piyon gibi oynattın baban ise bizi devirmek için elinden geleni ardına koymadı. Ben ölüyordum fakrında mısın? O teknede boğuluyordum ben."
"Zülal inan ki -"
"Ben sevdiğim adama birçok kez iftirada bulundum. KL'nin o olduğunu düşündüm. Sevdiğim adamdan vazgeçme noktasına geldim. Sence şimdi sen özür dileyince gerçekten her şey düzelecek mi?"
Kısa bir sessizlik oluştu. Kimse konuşmadı. Ortam gergindi ve kimileri kendilerini ifade etmeye çalışıyor kimileri ise öfkesini kusmaya peki ya bu dörtlü gerçekten aynı gemide miydi?
"Çocuklar toparlanmalısınız. Birbirinize duvar örmek yerine aynı yolda yürümelisiniz. Birbirinize yeniden güvenmelisiniz. Herkes bildiği ve topladığı bütün taşları şimdi burada dökecek. Yoksa ne amcanızın ne de babanızın katilini bulabiliriz ben de abimin... Ruhi katili tanıyor olmalı. Onu korumaya bu kadar gözünü kararttığına göre ya korkuyor ya da önemsiyor." dedi Altay amca ve hemen peşine ben de "ya da katil o." dedim.
