Nefeli: The Reincarnated Villainess

Kabanata Once

Nefeli's Pov

"Master!" Bakas ang tuwa ni Cyan nang makita ako nito. Napatalon din ito sakin para magpabuhat.

"How have you been when I'm not around Cyan?"

Ibinaba ko ito sa kama at naupo naman ako sa silyang nakatabi sa may study table.

"I'm doing well master. But I'm glad you're already back."

"I'm not," nakanguso kong turan. "I realized that it's more fun staying at the Dukedom than staying hear and dealing with different kind of bitches and assholes," saad ko pa.

"Is it really the Dukedom or the place where that man took you?"

Tumaas ang kilay ko.

"Where's that question coming from? So out of the blue," ismid ko.

"Si master talaga namaster na ang pag-aktong hindi alam ang ibig kong sabihin."

"Whatever you say." Inirapan ko ito.

Hindi pa man nagdaan ang ilang minuto ay muling nagsalita si Cyan. Ang mga sinabi nito ay talagang nakuha ang atensyon ko.

"You mean to say there are people who wants to assassinate me?"

"Hmm." He nodded his head.

"How come I didn't notice?"

"It's because of the prince, master. He ordered his men to clean the rats. But I bet they won't stop until they kill you. Can you feel their presence?"

Sa sinabing 'yon ni Cyan ay sabay kaming napatahimik. Pinakiramdaman ko ang paligid. At tama nga siya. Hindi titigil ang mga 'to hangga't hindi nila ako napapatay.

Ang dami naman yatang may galit sa katawang 'to at ang daming gustong mawala siya?

Pero.. sino ang nag-utos sa mga 'to? Iyon ang aalamin ko.

"Are you hungry Cyan?" Binalingan ko ito nang may malamig na ngiti sa labi.

"I am famished master. Why? Are you going to feed me something delicious?"

"You tell me how would they taste once you're done with them." I nodded my head- a sign that he can do whatever he wants with those rats lurking outside of my place.

Tumungo ako sa bintana ko at binuksan ito, hinawi ang kurtina. Saka ko inilahat and kamay ko paharap, at doo'y nagsilabasan ang mga alaga kong paru-paro. Kulay itim na may pulang mga mata. Kulay ng paghihirap bago ang kamatayan.

"Go and don't leave any single traces of them," I commanded.

Umihip ang malakas na hangin kasabay ng sariwang amoy ng dugong nanuot sa ilong ko.

Napapikit ako at ninamnam ang amoy. Ngunit muli akong napamulat nang maramdaman ang pares ng mga matang nakatitig sakin.

Shocked were evident on his face when I caught him staring at me. Tsk. He must've seen what I've done.

Nawala akong parang bula sa hangin at napunta sa likuran ng lalaki. Nagtaka ito nang hindi niya ako mahagilap sa bintana.

Kilala ko ang isang 'to. Ito ang muntik nang matamaan ako ng bagay na pinaglalaruan nila ng mga kaibigan niya no'ng bagong dating palang ako. Iyon lang ay hindi ko na tanda ang kanyang pangalan. Hindi ko naman na dapat tandaan.

He's irrelevant. Nothing's so special about him.

"Malalim na ang gabi. Anong ginagawa mo sa labas at nandito ka pa?" Tanong ko. Mabilis siyang napaharap sa akin. Gulat ang bumalandra sa mukha niya nang makita ako sa mismong harap niya.