Denizden çıkıp elbisemi üzerime geçirdiğimde hava biraz serinlemişti. Titreyen vücuduma ellerimi dolayıp eve doğru yürüdüm.
Eve vardığımda kapının önünde yabancı bir ayakkabı görmemenin mutluluğuyla kapıyı çaldım.
-Didem bu halde denize mi girdin kızım?
Annemin kapıyı açmasıyla kendimi içeri atmam bir olmuştu. Odama doğru hızlı adımlarla ilerleyip havlumu aldım. Ardından banyoya doğru ilerlerken annemin peşimden geldiğini fark ettim.
-Kızım sana diyorum duymuyor musun?
-Efendim anne
Annem gözlerini devirdi. Bende yanağına küçük bir öpücük bırakıp banyoya girdim. Kapıyı kapatıp kilitlendikten sonra elbisemi , daha sonra da iç çamaşırlarımı çıkarırken bir yandan da annemle konuşuyordum.
-Banyoda çok oyalanma yengenler gelecek birazdan.
-Tamam.
Sıkıntılı bir şekilde iç çekip banyoya girdim. Akan sıcak suyla vücudumdaki tuzları arındırdıktan sonra havluyu bedenime sarıp banyodan çıktım. Dolaptan üzerime beyaz bir crop , altıma da kot bir şort çıkartıp , giydim. Makyaj masamın karşısına geçip saçlarımı da taradıktan sonra annemin yanına gittim.
-Niye geliyorlar ki ?
-Kızım ne demek niye geliyorlar , bayram ya hani.
Ocaktaki tencereden bir tane yaprak sarma alıp ağzıma atarken gözlerimi devirdim.
Tam o sırada kapının çalması ve annemin kapıyı açmak için koşması bir oldu.
Bende mutfaktan çıkıp kapıya doğru gittiğimde yengemler çoktan eve girmişti.
Yengemi ve amcamı gördükten sonra amcam ve babam salona, yengem annem ve ben mutfağa geçtik.
-Nasılsın Didem iyi misin? Görmüyoruz seni bayadır , aksattın bizi.
Yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirdim.
-İyiyim yenge , iş güç falan işte gelemiyorum pek buralara.
Yengem beni baştan aşağıya bir süzüp anneme doğru döndü. Annemle bir iki birşey konuştuktan sonra tekrar bana döndü.
-İstanbul'da hayat zor diyorlar . Gelsene buraya anneciğinin babacığının yanına.
-Ben mutluyum İstanbul'da yenge .
Yengem ağzımı buruşturup tekrar anneme birşeyler demeye başladı.
Bende dolaptan tabakları çıkarıp annemin hazırladığı yemekleri tabaklara koymaya başladım.
-Kaç yaşında oldun sen şimdi Didem.
Tam ağzımı açmıştım ki annem benden önce davranıp konuşmaya başladı.
-25 oldu Gülizar.
Yengem bir iki defa dizlerine vurup , abartılı tepkiler vermeye başladı.
-Ben senin kadarken 2 tane çocuğum vardı.
Cevap vermeme fırsat bırakmadan konuşmaya devam etti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İZMİR GÜZELİ
Roman d'amour-Acıyor mu? Dedim. -Daha çok yanıyor. Dedi. Mahçup bir şekilde gülümseyip oturduğum yerden kalktım. -Bence sen bu buzu eline alıp kendin tut, bende çay servisine yardım edeyim. Buzu onun ellerine bıraktım. -Aman başkalarını da yakma sakın. -Yok...
