İZMİR GÜZELİ

Karmaşa

500 okunmaya ulaşmışız!

500!

Hikayeye yorum yapan , oylayan herkese teşekkürler.

Yaptığınız yorumlar beni daha fazla bölüm atmak için teşvik ediyor🥰

Bugünde 2 bölüm geliyor🥳

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

Havanın aydınlanmasıyla gözümü açıp , kafamı Kaan'ın çıplak göğsünden kaldırdım.

Üzerimizdeki ince pileyi kaldırdığımda üzerimde hiç birşey kalmamıştı.

Aşağı kata inip kendimi banyoya attım. Banyodan sonra vücudumu bornoza sarıp banyodan çıktım.

Televizyonun üzerindeki saate baktığımda saatin sabah 6'ya geldiğini gördüm.

Giyinme odama gidip üzerime rahat birşeyler giyindim. Ardından saçlarımı tarayıp salık bıraktım.

Giyinme odamdan çıktığımda Kaan merdivenlerden aşağıya iniyordu.

-Didem ne zaman uyandın?

-Yeni.

Kaan'ın altında sadece pantolonu vardı. Gelip bana sarıldığında ıslak saçlarım çıplak göğsüne değmişti.

Ben mutfağa geçerken Kaan giyinme odamın balkonuna gitmişti.

Birkaç haftadır evde olmadığım için evde yiyecek hiçbir şey yoktu.

Ne yiyeceğimi düşünürken annemin İzmir'den dönerken yolda yerim diye bir kaba koyup verdiği sarmalar aklıma geldi.

Giyinme odamdaki çantamın içinden sarmaları çıkarırken balkondaki Kaan'la göz göze gelmiştik.

Parmaklarının arasındaki sigarayı ağzına götürüp dumanı bana bakarak üfledi.

Odadan çıkıp mutfaktaki küçük masaya elimdeki kabı bıraktım. Masanın önündeki sandalyeye oturup sarmalardan birkaç tane ağzıma attım.

Ben sarma yerken Kaan'da yanıma gelip kaptan birkaç tane sarma alıp ağzına attı.

-Hadi bebeğim ben çıkıyorum.

Ayağa kalkıp kollarımı Kaan'ın beline doladım.

-Gitmesen.

Kaan alnıma küçük bir öpücük bıraktı.

-Gitmem lazım güzelim.

Kaşlarımı çattım.

-Yine mi başını belaya soktun?

Kaan bedenini kollarımdan ayırıp kapıya yöneldi.

- Kaan sana inanamıyorum. Ne zaman akıllanacaksın.

Kapıyı açtı. Bedenini kapının dışına çıkarıp bana döndü.

-Benim böyle olduğumu bile bile benimle birliktesin Didem.

Ardından kapıyı kapattı. Evde yanlız başıma kalmıştım.

Evet Kaan'la tanışma hikayemiz pek iç açıcı değildi. Hatta ilişkimizde çoğu insana göre toksikti. Ama ne olursa olsun her koşulda birbirimizi sevdiğimize inanıyordum.

Bir mekanda kavgaya karışmıştı. Bir avukata ihtiyacı oluncada bizim büroya gelmişti. Kaan'ın davasıyla ben ilgilenmiştim. Daha sonra da Kaan'ın birkaç jestiyle aramızda duygusal birşeyler yaşanmaya başlamıştı.

Gözümden düşen birkaç damla göz yaşını elimin tersiyle silip kendime kızdım. Niye onun beni üzmesine bu kadar izin veriyordum?

Biten sarma kabını lavoboda yıkayıp tezgahın üzerine koydum.

Ardından giyinme odamdaki dosya çantamın içindeki dosyaları alıp çalışmaya başladım. En azından çalışmak biraz beynimi dağıtır diye düşünüyordum.

Birkaç saat aralıksız çalışma sonrası dosyaları toparlayıp geri çantaya yerleştirdim. Ardından üzerime iş ortamına uygun birşeyler giyip ofise gittim.

~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~

İşten çıktıktan sonra güzel bir market alışverişi yapıp eve döndüm.

Marketten aldıklarımı mutfakta yerlerine yerleştirip kirli çamaşırlarım için makineyi çalıştırdım.

Çamaşırlar yıkanırken elektrik süpürgesini fişe takıp evi süpürmeye başladım.

Tüm evi süpürdükten sonra çamaşırları balkondaki tele asıp mutfağa geçtim.

Mutfakta kendime yiyecek hızlı birşeyler hazırlarken kapı çaldı.

Kimseyi beklemiyordum. Kapının deliğinden baktığımda Kaan'ın kapının önünde durduğunu gördüm.

Kapıyı açtığımda Kaan ayakkabılarını çıkarıp direkt içeriye girdi.

-Kaan?

Ellerim ıslak olduğu için ayağımla kapıyı kapattım.Kaan koltuklara doğru yürürken bende ocaktaki tavanın altını kapattım.

Ellerimi mutfakta asılı olan havluya kurulayıp Kaan'ın yanına gittim.

Kaan oldukça gergindi. Bir o yana bir bu yana yürüyor , benim olduğum tarafa bakmıyordu.

-Kaan.

Seslenmelerimi duymuyordu.

-Kaan!

Bakışlarını yerden kaldırıp gözlerimle buluşturdu.

-Evlenelim gidelim burdan.

Kaşlarımı çattım. Neye uğradığımı şaşırmıştım.

-Ne diyorsun sen?

Kaan bana yaklaşıp ellerimi avuçlarının içine aldı.

-Bir an önce evlenelim.

Ellerimi Kaan'ın elinden çektim.

-Noluyo ya? Bi kendine gelir misin? Sarhoş musun sen?

Kaan başını ellerinin arasına aldı. Ardından tekrardan ellerimi avuçlarının içine aldı.

-Burda biz yapamayız Didem. Biz farklıyız. Gidelim burdan.

Ses tonumu ister istemez yükselttim.

-Ya sen iyi misin? Bi gidersin birkaç hafta gelmezsin. Sonra karşıma çıkarsın hiçbirşey yok gibi davranırsın. Sonra bi gelirsin evlenip, gidelim burdan dersin. Oyuncağın mı var senin karşında?!

Sözlerimi bitirmemle zilin çalması bir olmuştu. Ben gidip kapıyı açarken Kaan merdivenlere doğru hamle yapmıştı.

Kapıyı açtığımda polislerle karşı karşıya gelmeyi elbette beklemiyordum.

-Kaan Kaya'nın hakkında gözaltı kararı alınmıştır hanımefendi zorluk çıkartmayın.