İZMİR GÜZELİ

Numara

Selam canlarımmm 🫶
Hikayemizin okunmaları artıyor🥹 (çok duygusal bir anneyim şuan)

Bölüm atmaya birkaç gün ara vermiştim.Bugün instagram bölümü ve bu bölüm olmak üzere 2 bölüm attım.

Keyifli okumalar, hepinizin bayramı mübarek olsun😽🩷

(Küçük bir süpriz: Bu bölümden sonra atacağım bölüm şimdiye kadarki ennnn uzun bölüm olacak)

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

-Barış?

Barış'ta karşısında beni gördüğüne oldukça şaşırmıştı.

-Didem?

Barış diğer çocuğu takip edip içeriye girdi. Ardından bana döndü.

-Senin ne işin var burda?

Barış elinde tuttuğu bilgisayarı diğer eline aldı.

-Kuzenim gelmemi rica etti , bende kırmadım.

Annem isminin Ahmet olduğunu öğrendiği , Barış'ın kuzenini alıp odamın yanında bulunan banyoya götürdü. Ve banyoya yaptırmak istediği değişiklikleri anlatmaya başladı.

Biraz yüksek sesle konuştukları için sesleri bize de geliyordu.

Barış'ın ayakta kaldığını fark ettiğimde girişin solundan bulunan koltukları işaret ettim.

-Otur istersen.

Barış işaret ettiğim koltuklardan birine oturdu. Bende onun karşısındaki koltuğa geçip oturdum.

-Ya dün akşam konuşma fırsatımız olmadı. Arabalar nerde?

Barış elindeki bilgisayarı orta sehpanın üzerine bıraktı.

-Sanayiye gönderdim. Zaten çok hasar yoktu halletmişlerdir.

-Benim bugün, hatta bir an önce arabayı almam lazım.

Barış tam ağzını açmış birşey söyleyecekken Ahmet'in seslenmesi üzerine kalkıp banyoya gitti.

Bende odama geçip perdeyi ve camı açıp, odayı havalandırdım.

Kapı tıktıklanıp annem içeriye girdikten sonra peşinden Ahmet ve Barış'ta geldi. Hepimiz odamın içerisindeydik.

-Ay çocuklar kusura bakmayın oda dağınık. Didem evine dönecekte yarın. Toparlanayım derken oda dağılmış.

Annemin kurduğu mahcubiyet dolu cümlelere Ahmet'te nezaketli bir şekilde cevap verdi.

-Yok hiç problem değil. Zaten bizim odanın dağınıklığıyla bir işimiz yok.

Odamın girişinin sağ tarafında büyükçe eski bir koltuk duruyordu. Koltuğun yanında bir dolap, dolabın karşısında da yatağım vardı. Yatağımın sol tarafında küçük bir komodin, ayak ucunda da makyaj masam vardı.

Odam hiç benim isteyeceğim , seveceğim tarzda değildi ama yılda bir kaç sefer geldiğim bu odanın düzenini çokta umursamıyordum.

-Balkonda var sanırım.

Barış'ın parmağıyla işaret ettiği tarafa doğru döndüm. Annem balkonun kapısını açıp, küçük balkonu Ahmet ve Barış'a gösterdi.

Ardından Ahmet konuşmaya başladı;

-Yani aslında bu odayı çok konforlu bir hale getirebiliriz . Banyo fazla büyük. Banyo ile bu odanın duvarını kırıp yeni bir duvar öreriz. Böylece daha kullanışlı bir alanımız olur.

Barış'ın araya girmesiyle Ahmet'in sözleri yarım kaldı.

-Hatta belki bi banyo bile yapılabilir.

Ahmet başını aşağı yukarı sallayarak Barış'ı onayladı.

-Önemli olan sizin bu odayı nasıl kullanmak istediğiniz.

Ahmet'le göz göze geldiğimizde kendi fikirlerimi söyledim.

-Gömme geniş bir dolap olabilir, genişce de bir yatak istiyorum. Onun dışında bir beklentim yok. Zaten senede birkaç sefer geliyorum.

-Balkon?

Barış sırtını kapıya yaslamış, kollarını birbirine bağlamış bize bakıyordu. Israrla konuyu balkona getirmesine anlam veremedim.

-Balkon öyle kalabilir.

Barış sırtını kapıdan ayırıp balkon kapısına doğru yürüdü. Önümden geçen yoğun erkek parfümü kokusu , ciğerlerime doldu.

Barış camdan balkona bakıp gözlerini bana çevirdi.

-Bu balkonu çok güzel değerlendirebiliriz.

Gözlerim Barış'ın kahverengi gözleriyle bakışırken annem söze girdi.

-Bencede oğlum. Oraya da birşeyler yapalım.

Barış anneme gülümsedi. Ardından tekrar önümden geçerek kapıya doğru ilerledi.

Tadilatlık işleri Ahmet yapacaktı. Dekorasyon ve son dokunuşları da Barış yapacaktı.

-Ben sizin telefon numaranızı alayım müsadeniz varsa.

Annem Barış'ı başıyla onaylayıp telefon numrarasını söylemeye başladı. Barış numarayı kaydettikten sonra bana döndü.

-Seninkini de alabilir miyim?