Hiç hesapta yokken bölüm yazıp atmak deyince de ben🫢
Benim yazmak için ekstra sabırsızlandığım bölümlere çok çok az kaldı. Hatta 🤏🏻 şu kadarcık falan🙈
Keyifli okumalaarrr🩷
*—————————————————————————*
Dün gece Ahsen beni evime bıraktıktan sonra eve çıkıp direkt uyumuştum.
Bu sabah kalkıp kanamamı kontrol ettiğimde hala koyu renk lekelenmeler olduğunu gördüm. Fakat bunların yerleşme kanaması olduğunu bilmek beni rahatlatıyordu.
Dün gece çok kötü bir gece geçirmiştim. Hatta sadece ben değil Ahsen'de benim yüzümden kötü bir gece geçirmişti.
Dün ilk defa bebeğime bu kadar bağlandığımı anlamıştım. Onu gerçekten kaybetmek istemediğimi kabullenmiştim. Ve bebeğim için ne yapılması gerekiyorsa onu yapacaktım.
En yakın zamanda bir kadın doğum doktoruna düzenli olarak kontrole gitmeye başlayacaktım.
Geçen hafta Kaan'ın yanına gitmeden önce herhangi bir kadın doğum doktoruna gidip ultrason resmi istemiştim. Ama artık bir doktorla doğuma kadar devam etme kararı almıştım.
Gerçi eğer kafamdaki İzmir'e taşınma planım gerçekleşirse tekrar doktor değiştirmek zorunda kalıyordum.
Bu hamilelik bilinçli bir şekilde gerçekleşmemişti ama bilinçli bir anne adayı olarak hamileliğime devam etmek istiyordum .
Bürodan çıktıktan sonra bir kitapçıya gidip hamilelikle ilgili birkaç kitap almıştım. Ardından bir markete gidip evin birkaç eksiğini alıp eve geçtim.
Aldığım kitapları yukarı çıkıp yatak odamdaki kitaplığa yerleştirdim.
Mutfağa indiğimde de önümüzdeki haftalarda hamileliğimde ne gibi durumlar olacağını öğrenmek için telefonumdan bir video açtım.
Bir yandan videoyu izleyip bir yandan da yemek hazırladım.
Yemeğimi bitirdikten sonra odama çıkıp yeni aldığım kitaplardan birini okumaya başladım.
Ben şuanda 4 buçuk haftalık hamileydim. Hamileliğimi diğer insanların çoğuna göre çok daha erken bir tarihte -3 haftalıkken- öğrenmiştim.
Bu galiba biraz benim dikkatimden kaynaklanıyordu.
Kitaptan öğrendiğime göre bu hafta bebeğimin kalbi atmaya başlamıştı. Ama ultrasonda 5 ya da 6 haftalıkken duyulabiliyormuş.
Evin zil sesini duyduğumda kitabı kitaplığımın yanındaki masanın üzerine koyup aşağıya indim.
Kapıyı açtığımda şaşkınlığıma engel olamadım.
-Anne?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İZMİR GÜZELİ
Romance-Acıyor mu? Dedim. -Daha çok yanıyor. Dedi. Mahçup bir şekilde gülümseyip oturduğum yerden kalktım. -Bence sen bu buzu eline alıp kendin tut, bende çay servisine yardım edeyim. Buzu onun ellerine bıraktım. -Aman başkalarını da yakma sakın. -Yok...
