Selam canlarımm!
Günün bölümü geldi🤩
Bakalım bu bölüm hakkında düşünceleriniz ne olacak? Çok merak ediyorum 🙈
Bölümü oylarsanız çok sevinirim🥰
Keyifli okumalar!!
.,.,.,.,.,.,.,.,.,.,\.,.,...,.,.,.,.,*••*,.,.,.,.,.,.,.,.,/.,.,,.,.,,.,.,,.,.,.,.,
Sabah kalkıp valizimi ve sırt çantamı arabaya indirdim. Sonra büroya gidip bazı işlerimi halledip , İstanbul' gitmek için arabayı çalıştırdım. İzmir'den çıkarken öğlen saatleriydi.
Bir süre sonra mola verip bir yerde kahvaltı yaptım. Yolculuk benim için keyifli geçiyordu.
Yalnız yolculuk yapmayı, yalnız vakit geçirmeyi artık daha çok seviyordum.
İstanbul'a girip Ahsen'in evine yaklaştığımda Ahsen'e "10 dakikaya oradayım" diye mesaj attım.
Gerçekten yaklaşık 10 dakika sonra Ahsen'in oturduğu apartmanın önündeydim. Saat akşam üzeri 4'e geliyordu.
Valizimi ve sırt çantamı arabadan indirip, arabanın kapılarını kilitledim.
Asansöre binip Ahsen'in oturduğu katın düğmesine bastığımda, burada geçirdiğimiz zamanları anımsadım.
İstanbul'daki hayatımın son zamanlarında ben Ahsen'in evine değil, o benim evime geliyordu. Ama hamilelik olaylarından önce bende onun evine çok giderdim.
Asansörün kapısı açıldığında,asansörden çıkıp Ahsen'in oturduğu dairenin önüne gittim.
Ahsen, zili çaldıktan hemen sonra kapıyı açıp boynuma kollarını doladı.
Bende ona sıkı sıkı sarıldım. Onu gerçekten çok özlemiştim.
-Hoşgeldin!
-Hoşbulduk.
Ahsen'le ayrıldıktan sonra ayakkabılarımı çıkarıp içeriye girdim. Valizimide peşimden içeriye alıp kapıyı kapattım.
Ahsen'le en son yılbaşında görüşmüştük. Beni ziyarete İzmir'e gelmişti. Yılbaşını beraber geçirdikten sonra İstanbul'a , evine geri dönmüştü.
Valizimi koridorda bırakıp sol taraftaki salona doğru geçip kendimi koltuğa attım.
-Çok mu yoruldun?
Ahsen'de peşimden gelip karşı koltuğa oturdu.
-Yani biraz .
Ahsen'in yüzünde ufak bir sırıtış görünce kafamı doğrulttum.
-Ne sırıtıyorsun?
-Daha dur yorulma, seni çok güzel bir yere götürücem bu akşam.
Hafifçe kaşlarımı çattım.
-Nereye götüreceksin?
-Volkan'ın mekanına.
Sıkıntıyla ofladım.
-Ahsen biliyorsun şöyle mekanlara gitmeyi bıraktığımı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İZMİR GÜZELİ
Romansa-Acıyor mu? Dedim. -Daha çok yanıyor. Dedi. Mahçup bir şekilde gülümseyip oturduğum yerden kalktım. -Bence sen bu buzu eline alıp kendin tut, bende çay servisine yardım edeyim. Buzu onun ellerine bıraktım. -Aman başkalarını da yakma sakın. -Yok...
