SENDEN BAHSETTİ

10- Derin Bir Mesele

Keyifli okumalar.

Yorum yapabilir misiniz?

Yeryüzü Tanıkları- Kaybolan Yıllar

¤¤¤

5 sene önce

Asfaltı ağlatan araba ani bir frenle durduğu anda konaktaki anahtarı çevirip aşağıya indi genç çocuk. Ayağı beton zeminle temas ettiği anda ise yüzünde ardı ardına flaşlar patlamaya başlamıştı.

Bu durumu garipsiyordu, hâlâ alışamamıştı. Sonuçta yeni ünlenen biri değildi, epeydir sektördeydi ama hiçbir zaman attığı her adım takip edilmemişti. Son üç aydır ise dünya üzerinde cehennemi yaşıyordu.

Magazin muhabirleri yoksa bile herkesin elinde akıllı telefon vardı. Attığı öylesine bir adım bile sıradan değildi artık. Kerem Akay bir adım atıyorsa anlamı olmalıydı.

"Kerem Bey niye sürekli hastaneye geliyorsunuz?" diye sordu bir muhabir elindeki miktofonu ısrarla karşısındaki çocuğa uzatırken. Bir diğeri de "Sağlığınızda bir problem mi var?" sorusunu yöneltmişti hiç beklemeden.

Kerem cevap vermedi sorulan soruların hiçbirine. Bir an önce içeriye girip görmek için can attığı kişiye kavuşmak istiyordu. Kalabalığı sıyırdı sessizlik yemini etmiş gibi. Arabasının anahtarını hastane valesine teslim ettikten sonra kapıdaki güvenlik görevlilerine de hiçbir magazin muhabirini içeri almamaları konusunda oldukça net bir şekilde paylamıştı.

Nihayet varmak istediği kata vardığında gözündeki güneş gözlüklerinin üzerinden etrafı inceledi bir müddet. Servis sakindi hiç değilse, hastalar henüz koridorda gezip birbirlerine sataşmıyorlardı.

Girmesi gereken odanın önüne gelip kesik bir nefes çekti ciğerlerine Kerem. Daha sonrasında ise kapıyı tıklatmış, icazet almayı beklemeden içeriye dalmıştı. Görmeyi beklediği manzara pek de farklı olmadığı içindi izin almadan içeriye girme sebebi. Nitekim yine benzer bir şey yaşanmıştı.

Bir farkla benzer bir şey yaşanmıştı.

İçeride yabancı biri daha vardı.

"Benden başka misafirin de mi vardı?" diyen kişinin sesini duymasıyla anında dibinde durduğu lavaboya daldı Kerem isteksiz bir şekilde. Kimse Derin ile arkadaş olduğunu bilmiyordu, bu yüzden kızı birden ünlü birinin arkadaşı konumuna düşürüp hayatını zorlaştırmayı istememişti Kerem.

"Her gün geliyor." dedi Derin bıkkın bir şekilde. "Sanırım bana aşık!"

Eskiden olsaydı buna doğru denilebilirdi fakat şu anda böyle bir durum yoktu. Yine de Kerem adına kırıcıydı ama. Sonuçta Kerem bir zamanlar Derin'e delicesine aşık olduğunu düşünen bir taraftaydı ve acımasızca reddedilmişti, bu konu hâlâ onun ufak bir travmasıydı.

"Bu o mu?" diye sordu odadaki diğer kişi. Kerem bunu duymasıyla kafasını kapıdan çıkartıp sırtı ona dönük olan kıza dik dik baktı sadece. "Şu sürekli anlattığın ortaokulda senden hoşlanan çocuk. Sonra arkadaş olmuştunuz falan."

"Ta kendisi."

"Bence bir şans vermelisin."

"Ortaokul aşkını hâlâ sevgili olarak hayatında istediğini sanmam." dedi Derin alaylı bir şekilde. Yattığı yerde hafifçe doğrulmayı deneyip daha rahat bir pozisyon bulmuştu aynı zamanda kendisine. "Arkadaş olarak çok eğleniyoruz, gerek yok yani."

Muhabbet bir süre daha devam etti. Kerem de lavabo tarafında haddinden fazla kalmak zorunda kalmıştı süregelen muhabbeti bölmek istemediği için.