SENDEN BAHSETTİ

27- Sahne ve Kayıt

Keyifli okumalar, seviyorum hepinizi. 

Oy ve yorumları alabilirsem sevinirim. ÖZELLİKLE YORUM NE OLUR HÜÜÜ

Bu bölüm normalde otuzuncu bölüm olacaktı ama üç bölüm daha Kerem'in sayko tavırlarını yazacak gücü bulamadım kendimde. Bu sebeple olayları hızlandırdım kdsopfkeoıjvgr

Model, Emre Aydın- Bir Pazar Kahvaltısı

"Ne yaparsam olmuyor, olmuyor eskisi gibi. Güldürmüyor, ağlatmıyor kimse senin gibi."

***

HEPİNİZ BU BÖLÜME BAŞLAMADAN ÖNCE, BAAKIN BU BÖLÜME BAŞLAMADAN ÖNCE BİRİNCİ BÖLÜME GİDİN VE BÖLÜMÜN BAŞLANGICINDA KALIN PUNTO İLE YAZAN ŞEYE BAKIN. SONRA BURAYA GELİN SOKFSOIDJFS. BAŞLARKEN DİKKAT EMEMİŞ OLUŞUNUZUN SORUMLUSU KESİNLİKLE BEN DEĞİLİM KDSOPFKSDOF

-günümüz-

"Abi bir şişe daha getireyim mi?"

Gözündeki gözlükleri ileriye doğru ittirdi genç adam. İçerse sonunun iyi olmayacağının farkındaydı ama deli gibi içmek isteyen bir yanı da vardı. Derin bir nefes çekti ciğerlerine, ardından kafasını iki yana sallayıp gelen teklifi reddetmişti.

Çok zamanı yoktu. Genel olarak hiçbir şeye zamanı yokmuş gibi hissediyordu ama elinden gelen bir şey de yoktu. Biçilen ve yaşanması gereken şeyleri iteleyemezdi.

Önündeki bilgisayara saniyelik bir bakış attı. Çaresizdi. Yazıyordu ama gereği var mıydı, sadece üç parça cümle yazdı diye sevdiği tarafından kabul görür müydü onu da bilmiyordu.

Ona kalsa yazılan kadar şerefsiz de sayılmazdı zaten.

Ama hayaldi işte.

Bazen ne kadar hayal edilirse edilsin gerçekler çok farklı oluyordu. Her ne kadar yapmam, öyle biri değilim dese bile son zamanlarda içine girdiği sinir harpleri daha bile beterini yaptırmıştı ona. Öz kardeşinin kardeşi olduğunu unutup onu çok zedeleyeyici bir şekilde evinden atmıştı.

Doğru değildi, anımsayınca hiç hoşuna giden bir şey yapmadığını fark edip saatlerce ağlasa da yapabildiği tek şey ağlamaktı işte. Kendi hâline ağlamak... Elinden gelen tek şey buydu.

"Nereye gelsek" Masadan bir sandayle çekildi sertçe. Genç adam kafasını hafifçe kaldırıp aynı oranda da kepini aşağıya indirmiş, kapüşonunu kontrol etmişti. "Nereye gitsek bizi mi takip edeceksin Kılınç?"

"Sadece görmezden gel Akın."

"Sevgilimin peşinden geldiğinin farkında mısın?" Masadaki bardağı dikkat çekeceklerine emin ola ola aşağıya doğru ittirmişti Akın. Karşısındaki adamı zor durumda bırakıyor olmak kendini bildi bileli onun en büyük eğlencesiydi. "Peşimize takılma, onun huzurunu kaçırıyorsun."

"Beni fark etmiyor bile."

"Fark etmemesini sağladığım için fark etmiyor."

"Sadece denk geliyoruz Akın." Tekrardan bilgisayarına doğru döndü bu cümleyi kurduktan sonra. Hiçbir şeyle ilgilenmese de öylece oturma kararı almıştı sadece. Ondan hiç hazzetmeyen kuzeniyle oturup bir şeyler paylaşmak istememişti. "Ayrıca onu sevmediğini ikimiz de biliyoruz." Kendi kendine güldü bir müddet. "Yakında herkes bilecek."