အအေးခန်းတံခါးသော့ကို ဖျက်ဆီး ရိုကိချ်ုး ပြီး
ဖွင့်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ဂျိန်း တို့တွေ့လိုက်ရတာဟာ
လူနှစ်ဦး အချင်းချင်းထွေးပွေ့လျက် အနေအထား
တစ်ခု။ တစ်ခိုက်ခိုက်တုန်အောင် ချမ်းနေသည့်
ဘန်၏ နှုတ်ခမ်း မှာ လည်းပြာနှမ်းနေပြီဖြစ်သည်။
"မာနိုဘန် မာနိုဘန် ရှင် အဆင်ပြေရဲ့လား"
"မင်း ရောက်လာပြီလား ဂျိန်း. .
ဘ၀ရဲ့နောက်ဆုံးအချိန် လို့ ထင်ရတဲ့ အခါတိုင်း မှာ
ကိုယ် မင်း ကိုပဲမျှော်နေမိတာ"
ထိုစကားကိုပြောပြီးနောက် ဘန့်၏ မျက်လွှာများ
သည်ပိတ်ကျသွားတော့လေသည်။
"မာနိုဘန် !!!!"
သတိလစ်မေ့ မြောနေသည့် ဘန်နှင့် ဆောယွန်းကို
နီးစပ်ရာဆေးရုံသို့ တင်လိုက်ရသည်။
" လူနာကိုအားဆေးချ်တ်ထားပေးတယ် မကြာခင်
ပြန်သတိရလာမှာပါ"
"ဟုတ်ကဲ့ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဆရာ"
ဆရာ၀န်ထွက်သွားသည်နှင့် ဆေးရုံအခန်းထဲတွင်
ဆူးနှငိ့ဂျိန်းကျန်ခဲ့သည်။
"နင်ဘယ်အချိန်ကတည်းက ဘန့်ကိုဒီလောက်
ထိစိုးရိမ်တတ်သွားတာလည်း"
" နင် ဘာတွေလာ ဖောက်နေပြန်လည်း ဆူးရယ်"
"ငါဘာကို ဆိုလိုချင်မှန်း နင် သိပါတယ် ဂျိန်း
နင်ကလေ အမြဲ အရာရာတိုင်းမှာ ခေါင်းမာလွန်းတယ်
နင့် နှလုံး သားကို လည်း တစ်ချက်လောက် ပြန်စမ်းစစ် ကြည့်ဦး"
ခေါင်းအတွင်တွင် ခါလျက်ဂျီဆူး သည် ဆေးရုံခန်း
ထဲမှထွက်သွားလေတော့သည်။ ထိုစဥ်
" ဂျိန်း"
"မာနိုဘန် ရှင် နိုးလာပြီ။ သက်သာရဲ့လား ဘယ်
လိုနေသေးလည်း"
"ကိုယ် သက်သာပါပြီ ဂျိန်း က ကိုယ့်ကိုစိတ်ပူ
တာလားဟင်"
" ရှင်အပိုတွေ လျောက်မတွေးနဲ့"
ကုတင်ပေါ်တွင်လှဲနေရာမှ ဘန်သည် ငုတ်တုတ်
ထ ထ်ိုင်ဖ်ို့ ကြိုးစားနေသည်ကို ဂျိန်း မြင်သဖြင့်
ကုတင် နားသို့ပြေးလာကာ ဆွဲထူသည်။
YOU ARE READING
မရှိမဖြစ် မင်း
FanfictionTransman လေးတစ်ယောက်က မာနခဲ straightမိန်းကလေး တစ်ယောက်ကိုမှချစ်မိတဲ့အခါ။
