👾Chapter - 5
[အနံ့ကမွှေးကြိုင်ရုံတင်မကဘူး၊ ချိုလဲချိုတယ်]
လုအန်းဟယ်သည် လင်းဟန်က ထိုမျှ အသေးစိတ်ကျကျ သိရှိနေလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။ ထို့အပြင် သူက လင်းဟန်သည် အသံသွင်းဖိုင်ကို ကြားခဲ့ပြီးမှန်းသိသည့်အတွက် ဖုံးကွယ်လိုစိတ်မရှိနေတော့ပေ။
" ဟုတ်တယ်...အဲ့အချိန်တုန်းက တခြားအဖွဲ့နောက်ကိုလိုက်သွားမိတဲ့ ကျွန်တော့်အပြစ်ပါ ။ ကျွန်တော်တို့အပေါ်ကို အမြတ်ယူလို့ရအောင် အဲ့ဒီဓားပြကောင်တွေကို အခွင့်အရေးပေးသလိုဖြစ်သွားခဲ့တယ်။ ကံကောင်းလို့ ဗိုလ်ချုပ်ရဲ့အလင်းတန်းဓားသွားက မြန်မြန်ဖြတ်ပစ်လိုက်နိုင်လို့၊ မဟုတ်ရင် တကယ်..."
" ထိခိုက်မှုအသေးစားလေးပါ " ဟယ့်ယွင်ထင်က စကားဖြတ်ပြောလိုက်သည်။
လုအန်းဟယ်မှာ ဆက်လက်ပြောဆိုလိုနေပြီး " ဗိုလ်ချုပ်က သိသိသာ..."
" ငါကပဲ မင်းကို အဖွဲ့ D ကို သွားဖို့အမိန့်ပေးခဲ့တာ၊ အဲ့ကိစ္စ မင်းနဲ့မဆိုင်ဘူး "
လင်းဟန်သည် ဟယ့်ယွင်ထင်ကစကားပြောနေရင်း တစ်ခုခုကိုရှာနေဟန်ဖြင့် ဘေးနားသို့ လမ်းလျှောက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
"ကောင်းပါပြီ၊ကောင်းပါပြီ၊ကောင်းပါပြီ၊ ကောင်းပါပြီ " လုအန်းဟယ်က ပြီးစလွယ် သဘောတူလိုက်ရင်း လင်းဟန်ဘက်သို့ ခေါင်းပြန်လှည့်ကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။ " ဒါဆိုသွားကြရအောင် "
" ခဏ "
လုအန်းဟယ်သည် သူက တခြား မည်သည့်အမိန့်ရရှိထားသည်ကို မသိပေ။
" ဘာဖြစ်လို့လဲ "
ဟယ့်ယွင်ထင်က ပြန်မဖြေ။ သူက ထိုနှစ်ယောက်နားသို့သာ လမ်းလျှောက်လာလေသည်။
လင်းဟန်သည် ထိုသူက လုအန်းဟယ်အား တစ်ခုခုအမိန့်ပေးမည်ဟု တွေးလိုက်မိသဖြင့် အရပ်ရှည်ရှည်ပုံသဏ္ဍာန်တစ်ခုက သူ့အရှေ့တွင် လာရပ်ချိန်တွင် သံသယဖြစ်ပွားမှုကို ရှောင်ကျဉ်ရန် နောက်သို့ ခြေတစ်လှမ်းဆုတ်ရန် ပြင်လိုက်သည်။ သို့သော် သူ ဘာမှမပြောနိုင်ခင်တွင် သူ့လက်ထဲသို့ တစ်စုံတစ်ခုရောက်ရှိလာသည်ကို ခံစားလိုက်ရသည်။
YOU ARE READING
ကျွန်တော်က စိတ်ဖတ်နိုင်တယ် but (ဘာသာပြန်)
Science FictionTitle - Description မှာ ထည့်ထားပါတယ် Update- တစ်ပတ် ၂ပိုင်း
