ကျွန်တော်က စိတ်ဖတ်နိုင်တယ် but (ဘာသာပြန်)

Chapter 9👾

👾Chapter 9:
"သက်သာရဲ့လား"

အခန်းက တိတ်ဆိတ်နေသည်။

သူ၏ ဘော့စ်တစ်ယောက် အခန်းထဲ၌ ဤကဲ့သို့ အခြေအနေမျိုးနှင့် ကြုံနေရမည်ဟုသာ သိလျှင် လုအန်းဟယ်သည် တမင်သက်သက် အပြင်၌ နေခဲ့မည်မဟုတ်ချေ။ ထိုအခြေအနေမျိုးက လုအန်းဟယ်၏ ကြား‌ဝင်ပေးမှု လိုနေသည်။ သို့သော်လည်း ကံမကောင်းစွာပင် အခန်းထဲ၌ လုအန်းဟယ် ရှိမနေပေ။

အခြေအနေကို ဝင်ညှိပေးမည့် လုအန်းဟယ်မရှိသောကြောင့် ဗိုလ်ချုပ်ဟယ့်နှင့် လင်းဟန်တို့သည် အချိန်တော်တော်ကြာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် စိုက်ကြည့်နေကြ၍ နောက်ဆုံးတွင်မှ "ဟင်..." ဆိုသော အသံတစ်သံသာ ထွက်လာသည်။

လင်းဟန်သည် ထိုကဲ့သို့ပြုမူလိုက်ခြင်းက မသင့်တော်မှန်းသိပါသည်။

သို့သော် ဗိုလ်ချုပ်ဟယ့်၏လက်ကို ထိလိုက်စဉ်က သူကြားခဲ့ရသော အတွေးများက လင်းဟန်အား နှစ်ဆပို၍ လန့်နေစေသည်။ ဗိုလ်ချုပ်၌သာ ထိုကဲ့သို့ အတွေးများ တကယ်ရှိနေပါက အိုမီဂါတစ်ယောက်ဖြစ်သော လင်းဟန်သည် ဤအချိန်၌ ပုံမှန်ထက်လည်း အားနည်းနေသောကြောင့် တစ်ခုခုသာဖြစ်ခဲ့ပါက လင်းဟန် ဘာမှလုပ်နိုင်မည်မဟုတ်ချေ။

လင်းဟန်သည် ဗိုလ်ချုပ်ဟယ့်နှင့် ခွာမြဲခွာ၍ အလုပ်အကြောင်း ဆက်ပြောလိုက်သည်။
"ဗိုလ်ချုပ်ရဲ့ စိတ်စွမ်းအားနမူနာကို ချက်ချင်း ဖျက်ဆီးဖို့ ဒုဗိုလ်မှူးလုက ပြောလို့ ကျွန်တော်ဖျက်ဆီးလိုက်ပါတယ်...နောက် ရက်နည်းနည်းကြာရင် နမူနာအသစ်ကို ဗိုလ်ချုပ်ဆီ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် လာယူမလို့ပါ..."

ဟယ့်ယွင်ထင်သည် ဤမျှမြန်မြန် ဌာနသို့ ရောက်လာလိမ့်မည်ဟု လင်းဟန် မထင်ထားမိချေ။ ထို့ကြောင့် အနည်းငယ်အံ့ဩကာ နည်းနည်းလည်း အပြစ်ရှိသလိုခံစားနေရသည်။ တကယ်တော့ သူသည် သာမာန် မက်ခါ ပြုပြင်သူ တစ်ယောက်သာ ဖြစ်သည်မဟုတ်လား။ ဗိုလ်ချုပ်က သူ့အား တကူးတက လာတွေ့ရန် အကြောင်းမရှိချေ။

"ငါ အဲဒီလောက် ကြာကြာ မစောင့်နိုင်လို့..."
ဟယ့်ယွင်ထင်က ပြောလိုက်သည်

"ငါကိုယ်တိုင် ကူညီဖို့ လာခဲ့တာ..."

"ဪ ဟုတ်ကဲ့..."
လင်းဟန်က ပြော၍ ဓာတ်လှေကားကို ဟယ့်ယွင်ထင်အရှေ့သို့ ရွှေ့ပေးလိုက်သည်။