ကျွန်တော်က စိတ်ဖတ်နိုင်တယ် but (ဘာသာပြန်)

Chapter 28

👾Chapter 28
: ဟယ့်ယွင်ထင်က အရင် လက်ကမ်းလာသူပဲ​လေ... စိတ်ဖတ်ရမှာက သူမှမဟုတ်တာ...

လင်းဟန်၏ မျက်နှာထားက ပြောင်းလဲမသွားဘဲ မျက်ခုံးထိပ်​လေးများသာ သိမ်​မွေ့စွာဖြင့် မြင့်တက်သွားကာ အသံအ​နေအထားကလည်း အနည်းငယ် အံ့အားသင့်ဟန်ပင်။

ဝမ်ထျန်း​ယောင်၏ ပထမဆုံး စကားမှာ သူ့ကို အနည်းငယ် ဝေခွဲမရဖြစ်​စေ​သော်လည်း ဒုတိယစကားကမူ  အာရုံစိုက်စရာ ဖြစ်သွားသည်။

ဝမ်ထျန်း​ယောင်၏ စိတ်ထဲတွင် တစ်ခုခု ရှိ​နေမည်ကို အံ့အားမသင့်မိ​သော်လည်း အချိန်တစ်ခု​လောက်ထိ သူ​ပြော​နေ​​သော 'သူကစရမယ်'ဟူ​သောစကား၏ ဆိုလိုရင်းကို မသိခဲ့ပါ​ပေ။

"ဒါ​ပေမယ့်..."

ဝမ်ထျန်း​ယောင်က သူ၏ အခက်အခဲများကို စိတ်ကျဥ်းကျပ်မှု ကသိက​အောက်ဖြစ်မှုတို့ဖြင့် ဖော်ပြလာ​​ပြီး အစပြု၍ ပြောလိုက်သည်။

"ဒါ​ပေါ့... မင်းမလုပ်ချင်ရင်လည်း အဆင်​ပြေပါတယ်... ဖိအားမ​ပေးပါဘူး"

၎င်းကို ခြေတစ်လှမ်းကြိုဆုတ်ထားသည်ဟု ခေါ်ဆိုရမည်ဖြစ်​ပေသည်။ အဆုံးတွင် သူ၏ ဂုဏ်ပုဒ်​ရာထူးဖြင့်ဆိုလျှင်... သာမန်အ​ခြေအ​နေအောက်တွင် ဖြစ်ပါက သူသာ လက်​လျှော့ဟန်ပြလိုက်လျှင် တစ်ဖက်လူမှာ သူ၏ နားလည်ပေးမှုကြောင့် စိတ်မ​ကောင်း ဖြစ်သွားရနိုင်ပြီး  ပြန်၍ လက်ခံ​​ပေးလာနိုင်သည်။

သို့​သော်လည်း ထိုအရာအားလုံးမှာ လင်းဟန်၏လက် သူ့လက်​ပေါ်တွင် မရှိမှသာ ဖြစ်ရ​ပေလိမ့်မည်။

တော်ဝင်မင်းသား၏ လက်ဖဝါးထက်တွင် စေးကပ်ကပ် ခံစားချက်တစ်ခု ရှိ​နေပြီး လင်းဟန်ကို အနည်းငယ် မသက်မသာ ဖြစ်လာ​စေခဲ့သည်။

လင်းဟန် တစ်ဖက်လူ၏ ရင်ထိ​လောက်​စေ​သော ကိုယ်ရည်​သွေးစကားများကို နားထောင်​ပြီး​နောက် ခပ်ဖွဖွ ပြုံးကာ လက်ပြန်ရုတ်လိုက်ပြီး ကျေးဇူးတင်မှုများ ပြည့်​နေ​​သော လေသံဖြင့် ပြောလိုက်​လေသည်။

"ဒါဆိုရင် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အရှင်မင်းသား... ကျွန်​တော်တစ်​ယောက်တည်း သွားလိုက်ပါ့မယ်"