Nunca

Bruce.

Yazardan:

Görünüşü puslu, sesler kulağında uğultuluydu. Belki saatler belki dakikalar.. gözlerini açıyor görüntüler buğulandığında geri uyuyordu. Vücuduna dokunulduğunu hissedebiliyor ama tepki veremiyordu.

Kaybettiği kan onu bu duruma düşürüyordu. Halsiz ve bitkindi. Yapabildiği tek şey düzenli bir şekilde nefes almaktı. Düşünceleri belli belirsiz bir anda birleşiyor sonra yok olup onu boşlukta bırakıyordu.

Ölme isteği her geçen saniye ona daha cazip geliyordu. Gerçi ölse bile bu adam ona rahat vermezdi. Öyle sülük gibi yapışmıştı yakasına.

"Ahh hadi ama güzelim.. iki gündür yatıyorsun. Olmaz ki böyle."

Tenine değen soğuk bezle titredi. Ne için titrediğini bilmiyordu. Çok refleksine gelişen bir durumdu beyninde. Ayık gibiydi ama algıları tamamen kapalı olduğu için bedeni otomatik olarak yanıt veriyordu.

En son gözü kapanmadan önce dudaklarında bir baskı hissetti. O kadar soğuk ve kirli bir dokunuştu ki kendinden tiksindi. Ne olduğunu biliyordu ancak tepki veremiyordu, vermek istemiyordu.

"Kesin beni geberteceksin Carlos.. yakalayabilirsen tabii.."

Yabancı adamın onunla değil başka bir şeye bakarak konuştuğunu fark etti. Video falan mı çekmişti? Carlos'a mı atacaktı bir de bunu?

Tamam, histerik kahkahasından kesinlike videoyu Carlos'a göndermişti.

Peki ya kaç gündür görmemişti onu?

Hâla kendisini kurtaracağına inanıyordu. Eğer bu şerefsiz herifin söylediği doğruysa sadece iki gün geçmişti. İki gün.. iki asır gibiydi onun zaman skalasında.

"O kadar-

"!!"

Adamın sinir bozucu gülme sesini gürültüyle menteşelerinden kopup yeri boylayan tahta kapı böldü.

"Ding dong Bruce, pizza teslimatı!!"

O huzur verici ses ilk defa alışık olmadığı bir sinirle kulağını doldurdu. Hayal mi gerçek mi acaba diye o olduğuna inanmak için güçsüz boynunu kaldırdı.

Gerçekten oydu... gözleri ona yalan söylemiyordu ilk defa.

Babası, Bay Stella ve Carlos onu kurtarmaya gelmişti.

Sevgilisi bütün heybetiyle koca adamı tuttuğu gibi yere yatırmış eşek sudan gelene kadar dövmeye başlamıştı. O kadar seri ve pratikti ki adının Bruce olduğunu öğrendiği herif Carlos'un hareketlerine yanıt verecek vakti bulamıyor, odanın içinde bir o yana bir buyana onun güçlü yumrukları altında savruluyordu.

"Demek yakalayamam ha? Ulan gerizekalı! Ulan it herif! Ananın amına geri girsen sike sike geri çıkartırdım lan seni!"

Carlos onca yediği dayağa rağmen hâla gülümsemeye çalışan kuzenini iki yakasından tuttu ve ayağı kalması için sallayarak başlarını aynı hizaya getirdi. Arkasındaki yatakta neredeyse baygın olan Lando ile Adam ve Bay Stella ilgilendiği için Bruce'u rahatlıkla dövebiliyordu.

"Bu kadar.. erken tahmin etmemiştim.."

"Bekle lan bekle.. seni öyle sikeceğim ki ölmek için yalvaracaksın bana, ayaklarıma kapanacaksın. Ölmekten, sikilmekten beter edeceğim seni orospu çocuğu."