CHAPTER 05

4K 78 3
                                    






Damian can't helped it but to gritted his teeth while looking the woman he was waiting earlier at the park, sa lahat ng kasama nito ngayon ay ito lang ang babae doon. At kahit nagtama na ang kanilang mga mata ay hindi man lang talaga siya nito binati o kinawayan man lang siya. The way she act feels like she doesn't know him at all. Samantalang dalawang araw pa lang naman ang nakakalipas ng kausapin niya ito sa parke sa loob ng Subic. 



And who's the guy sitting beside her? Is that her boyfriend? Tanong niya pa sa sarili dahil gusto niyang malaman kung nobyo ba nito 'yon o hindi. Dahil parang sayang-saya ito sa pakikipag-kuwentuhan sa katabi na talaga namang nandoong kita niya pa na napapahampas ito sa braso. 



    "Hey Sir are you okay? were eating right?" Sabi ng kasama ni Damian na si Frederick ng mapansin na huminto na ito sa pagkain samantalang ang dami pa nilang pagkain na naroon sa ibabaw ng lamesa. 



Pasimple namang tinukod ni Damian ang dalawang kamay sa lamesa na parang nakapanga-lumbaba. "You see that woman?" Simple niyang turo sa gawi ng babaeng ilang araw ng nasa isip niya at hinintay niya kahapon at kanina. "I need to talk to her." 



Dahan-dahan namang nilingon 'yon ni Frederick at nakita niya nga ang isang babae sa di kalayuan na lamesa. Pero do'n din naman dumating ang order nilang halo-halo, actually isa lang talaga 'yon dahil ayaw naman ni Damian at siya lang ay may gusto.  "Pero Sir maraming kasama 'yong babae." Sabi niya dahil marami naman talaga at puro lalaki pa. 



Pero binalewala lang ni Damian ang sinabi ng kasama. "Wait can I ask something?" Hinawakan pa talaga niya ang braso ng waiter na nagdala ng huli nilang order.



"Yes po Sir?" Sabi naman ng lalaking waiter. 



"Is she always here?" Tanong ni Damian na tinuro pa talaga ulit ang direksyon ng babae na gusto talaga niyang makilala. Tiningnan naman 'yon ng waiter at ngumiti ito ng makilala ang tinutukoy ng lalaki. Alam niyang sundalo ang dalawang ito base na rin sa itsura at laki ng pangangatawan. 



"Yes Sir, but I don't know her name. She's the daughter of the mayor here in Olonggapo the eldest man there." Paliwanag ng waiter na matatas na din sa pagsasalita ng ingles dahil sa dalas na dami ng kostumer na sundalong Amerikano sa restaurant na pinapasukan. 



She's the daughter of the mayor here? Ohhh that's explained why she have a driver and a good car. Sa isip-isip ulit ni Damian. "Okay salamat." Sabi niya sa waiter at tinapik pa ang balikat nito. 



Pero nagulat na lang si Frederick ng tumayo ang boss niya at saka naglakad papunta sa gawi ng tinuturo nitong babae. "Sir!" Tawag niya pa pero napabalik na lang din siya sa upuan ng tingnan at senyasan siya nito.





   Lakas loob na nilapitan ni Damian ang kabilang lamesa tutal hindi pa naman ang mga ito kumakain at naghihintay pa lang din naman ng order. At ng makalapit nga do'n ay nakasiguro na siya na ito nga ang nakita niya at nakausap niya noong Biyernes. She's wearing a flower dress, dahil puro bulaklak ang disenyo ng suot nito at ang buhok na mahaba ay naka-pusod lang ngayon. 



"Hi.." Damian said to caught her attention. Pero hindi lang pala atensyon nito ang makukuha niya kung hindi lahat ng naroon sa lamesa. 



Napataas ang tingin ko sa nagsalita at kinabahan na din ng makita ko kung sino 'yon, the man I talked last Friday! Anong ginagawa niya dito? At bakit niya ako nilapitan?



Natigil naman si Mayor Domingo sa pakikipag-usap sa tauhan niya para tingnan kung sino ang dumating. At dahil sa itsura ni Damian ay alam niyang hindi ito purong Filipino at foreigner ito. 



"Good evening Mayor, I just went here to greet you and your daughter." Magalang na sabi ni Damian, tinuro niya din ang gawi ng kasamang sundalo na si Frederick para ipaalam na kumakain din sila doon at may kasama siya. 



Napakunot noo naman ang alkalde at saka tiningnan ang anak na si Rowena. "Kilala mo ba siya anak?" Tanong niya kay Rowena. 



"Y-Yes Papa, kilala ko po siya." Sabi ko dahil baka kung ano pa ang isipin ng aking ama lalo pa at hindi naman ito purong Filipino.



"Pero ngayon ko lang siya nakita, are you a soldier iho?" Tanong ng alkalde sa lalaking nakatayo sa harapan nila. Napansin niya kasi ang kwintas na suot nito na madalas niyang nakikita sa mga sundaling Amerikano na namamasyal dito sa Olonggapo. 



"Yes Mayor, I'm a Filipino American soldier working in Subic naval base." Nginitian ni Damian ang babae na nasa tabi niya lang. Kahit gabi na ay maganda pa din talaga ito pero wag lang sana magka-bukingan na hindi pa niya alam ang pangalan ng dalaga. 



"Wow that's good, and what's his name iha? Saan mo siya nakilala? Hindi mo naikuwento sa amin na may kaibigan ka pa lang sundalo." Tanong ulit ng alkalde sa anak na katabi niya lang din. 



Pero si Damian na ang nagsalita dahil sigurado siyang nakalimutan na ng babae ang pangalan niya. "I am Damian Morales Mayor, and I'm also your daughter's friend." 



Daughter's friend? At kailan ko pa siya naging kaibigan? Pero tinanggap naman ni Papa ang pakikipag-kamay sa kanya ng sundalong 'to. "Actually Papa isa siya sa kasama sana naming magsimba ngayon nila Pilar kaso mukhang mahuhuli ako sa pagkikita namin ngayon sa simbahan dahil hindi pa tayo tapos kumain."



Muling pinasadahan ni Domingo ng tingin ang lalaking katabi lang ng anak niya at alam niyang hindi magsisinungaling sa kanya ang anak kaya naniniwala siya sa sinasabi nito. Hindi naman din kasi siya nangingialam sa pakikipag-kaibigan ng mga anak niya lalo pa at alam niyang matatalino naman ito sa pagpili ng mga kaibigan. At dahil may posisyon sa gobeyerno ay madali lang niyang malalaman kapag may loko-loko sa paligid niya o ng pamilya niya. 



"You can go with him iha kung magkikita pa kayo kamo ng mga kaibigan mo. Kami na lang ni Crisanto ang didiretso sa pag-uwi sa bahay." Sabi ng alkalde sa anak. 



Nagulat naman ako sa sinabi ni Papa at napatingin pa sa Kuya Crisanto ko dahil bigla niya na lang akong pinayagan na umalis. Alam din kasi nila na magsisimba ako pagkatapos naming kumain dito. "Sigurado ka ba Papa? Puwede na akong umalis? I mean k-kami?" At saka tiningnan ko pa ulit ang sundalong katabi ko.



Tumango ang alkalde. "Sige na basta pagkatapos ng misa ay umuwi ka din agad sa bahay Rowena." 





#maribelatentastories



Pre-order of M.A series is still on going! Dm me on my fb page how to join.


Beg for itTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon