ម្រាមដៃវែងសុទ្ធតែសរសៃរចាប់បោចសក់របស់ថេយ៉ុងនិងសង្កត់ឲ្យលុតជង្គង់ចុះទៅអឹបបបូរមាត់ជាមួយនឹងខោដែលទល់សឹងនឹងផ្ទុះ។ដៃម្ខាងទៀតរ៉ូតខោចាប់ទាញភាពរឹងមាំដ៏ធំមហិមាខុសពីខ្នាតធម្មតាចំកណ្ដាលមុខរបស់ថេយ៉ុង គេយកដៃលូកចូលមាត់ថេយ៉ុងម្ដងទៀតឲ្យហើបមាត់ឲ្យធំរួចចាប់អុកកូនប្រុសរបស់ខ្លួនចូលទៅក្នុងក្រអូមមាត់ពណ៌ផ្កាឈូកនោះ ដំបូងថេយ៉ុងក៏អួលដល់ស្លឺភ្នែកនិងហៀរទឹកមាត់កក្លាក់ ឯដៃជើងរឹងអស់មួយតួខ្លួនដូចត្រូវបានគេចាប់សរសៃជាប់។
"Shit-u Fucking bastard-អ្ហា-សឺត"វាអាចជាលើកដំបូងដែលជុងហ្គុកត្រូវបាននរណាម្នាក់បៀម។គេនៅមានអារម្មណ៍ចម្លែកស្រគៀរនៅលើកូនប្រុសរបស់គេ តែស្របនឹងគ្នាគេក៏ទទួលបានភាពស្រណុកម្ដងបន្តិចៗជាមួយនឹងអណ្ដាតក្ដៅអ៊ុនៗរបស់ថេយ៉ុង។ថេយ៉ុងជញ្ជក់និងធ្វើចលនាទាំងសឹកបបូរមាត់ វាដោយសារតែធំពេកគេពិបាកក្នុងការបៀម។គេពិតជាឆ្ងល់ថាជុងហ្គុកអាចជាកូនកាត់ដែរទេ?
"ខឹកៗ"ពីយឺតទៅលឿន ជុងហ្គុកខ្ញាំសក់ថេយ៉ុងគេអុកដោយលែងឲ្យថេយ៉ុងកម្រើកបាន។សម្លេងទឹកមាត់ប៉ះគ្នាជាមួយនឹងសាច់ បណ្ដាលឲ្យគ្រប់យ៉ាងក្ដៅគគុកឈានទៅដល់ការចេញទឹកពេញមាត់ថេយ៉ុងទៀតផង។ថេយ៉ុងលួចញញឹម ទោះជាគេខក់ជិតស្លាប់ក៏គេនៅតែធ្វើឫកខ្លាំងដើម្បីកុំឲ្យជុងហ្គុកសើចចម្អកដល់គេ។
"ប្រដាប់ឡើងតូច កោតចេះតែហ៊ានឲ្យយើងបៀមដែរ"គេសង្ឃឹមថាជុងហ្គុកនឹងបញ្ឈប់ដោយសារតែខឹងនឹងសម្ដីរបស់គេ។តែអត់ទេ!ជុងហ្គុកបែរជាចាប់លើកបីគេទៅបោះនៅលើគ្រែរួចចាប់ហែកខោគេងយប់របស់គេ ម៉្យាងគេក៏មិនបានពាក់លីអូទើបហែកតែមួយជាន់ក៏លេចចេញនូវកេរ្តិ៍ខ្មាស់តែម្ដង។
"អ្ហឹក-អ្ហាស៎"ថេយ៉ុងស្លឺភ្នែកស្រែកសឹងនឹងបែកបំពង់កបន្ទាប់ពីត្រូវរបស់ដ៏ធំបុកទម្លុះចូលក្នុងល្អាងដ៏តូចច្រឡឹងរបស់ខ្លួនដល់កប់ជ្រៅ។គេនិយាយលែងចេញ គេសឹងនឹងប្រកាច់ដែលវាធំខ្លាំងដល់ថ្នាក់គេកំពុងតែភ័យខ្លួនថាវាអាចនឹងរហែក។
"ម៉េចក៏ស្ងាត់អញ្ចឹង?(ផាច់)របស់លោកតូចប៉ុនកដៃសោះទៅចុ*អ្នកណាកើតទៅ?"ជុងហ្គុកទះទៅលើកូនប្រុសថេយ៉ុង គេចាប់ច្របាច់វាបណ្ដាលឲ្យថេយ៉ុងហើបខ្នងនៅមិនសុខក៏ឈោងដៃលើកចាប់ច្របាច់ករបស់ជុងហ្គុក។ទោះគេមិនអាចនិយាយបាន ក៏គេនៅតែប្រើកម្លាំងសេសសល់ទៅច្របាច់កររបស់ជុងហ្គុក តែល្បឿននៃចលនារបស់ជុងហ្គុកគឺលឿនខ្លាំងដល់ថ្នាក់គ្រែក៏រលាក់សឹងនឹងបាក់គ្រែ។ជុងហ្គុកដកដៃចេញ គេចាប់បោចសក់របស់ថេយ៉ុងទាញឲ្យងើបមកថើបគ្នាជាមួយនឹងគេ ឯថេយ៉ុងដែលដៃច្របាច់កជុងហ្គុកមុននេះក៏ដកចេញទៅជាខ្ញាំសក់ជុងហ្គុកវិញឲ្យស្មើភាពគ្នា។
