SMUT ARCHIVES

54: ADDICTION OF THE BEAST

ADDICTION OF THE BEAST | BXBXBXB
note: unrevised

-----

“Good morning, sir. How can I help you?” Victor ask.

He put his hands on top of the counter so he can face the client. The guy on leather jacket took off the wayfarer he wore. His hazel dark eyes meet Victor’s brown one. He has thin grim lips and a clenched jaw, perfect pointed nose and westernized features. Victor thought that this client is not a Filipino. Right.

“Tyron Ravino’s hotel room.” the man said with his deep demanding voice.

Victor look away. Hinanap niya ang room ng binanggit na lalaki at mabilis iyong binigay kaagad. Nang makaalis na iyon ay napahawak siya sa kanyang dib-dib. How can be that man looks so sexy with a deep voice?

Napangiwi siya sa iniisip. Iwinasiwas niya iyon sa kanyang isipan at napatingin nalang sa oras. Malapit nang mag hating gabi. 24/7 pa namang bukas ang hotel. Shift niya ngayon at kailangan niyang mag overtime. May papalit sa kanya mamaya kapag mag 5:00 am na, may pasok pa siyang 7:30 am, kaya talagang wala siyang tulog sa pag pa-part time job niya at bilang isang college student. Mahirap pero kailangan, hindi naman siya katalinuhan, kaya hindi siya schoolar student, isa pa, kailangan niyang makapag tapos para sa kanyang pamilya.

Victor woke up in the middle of night. Nakarinig siya ng mga mabibigat na yapak kaya mabilis siyang nagising. Naka tulog siya sa desk at hindi niya iyon namalayan. Siguro dahil sa pagod. Napansin niyang sobrang dilim na sa entrance, bukas parin ang ilaw sa paligid, bumagsak ang kanyang tingin sa tiles, medyo may kaunting traces ng yapak kaya napa awang ang kanyang labi.  Tumayo siya at inayos ang magulong buhok pati ang kanyang uniform sa trabaho. Wala nang katao-katao sa paligid kaya sigurado siyang wala namang pumasok?

Umiling siya. Hindi niya alam. Nakatulog siya. Tiningnan niya ang kanyang cell phone para i-check ang oras.

1:16 am.

Iniwan niya sandali ang kanyang mga gamit roon at tinungo ang elevator. Nag dala siya ng flashlight. Nang makarating sa 5th floor, napansin niya kaagad ang mga traces ng yapak sa floor. Tiningnan niya kung anong klaseng tao iyon, based sa yapak, malaki at mukhang panlalaki iyon. It’s not just an ordinary foot prints, para iyong lupa na dumikit sa sapatos at inapak sa malinis na tiles ng hotel. He groaned when he remember that he forgot his phone. Balak na sana niyang bumalik para mag tawag ng security nang makarinig siya ng malakas na hiyaw.

Natigilan siya.

Nilingon niya iyon at naagaw ng kanyang atensyon ang isang room. Ang pintuan nito ay lumilindol, hindi niya mawari kung anong nangyayari pero kinutuban siya ng masama. Mabilis niya iyong tinungo, malalaking hakbang ang kanyang iginawad habang mahigpit ang hawak sa kanyang flashlight.

Hiyaw iyon ng isang babae. Parang nasasaktan. Parang hindi maganda pakinggan. Mabilis ang kanyang hininga at kalabog ng puso habang tinutungo ang kwartong iyon.

“No! please, no!” ani boses ng babae.

Nang makaharap ni Victor ang pintuan, hinawakan nito ang doorknob, hihilahin na sana niya pabukas nang nauna na itong bumukas, kasabay ng malakas na tunog ng baril. Bumagsak sa kanyang katawan ang duguang nakahubad na babae. Natumba si Victor at mabilis na nasalo ang babae.

Tumama ang baril sa noo nito, kaya mabilis na nanlamig ang katawan ng nabaril na babae habang mulat ang basang mga mata. Victor’s body became cold. Para itong natakasan ng dugo’t kaluluwa habang nakatitig sa babaeng nabaril sa kanyang harapan mismo.

“Shit, tumama!”

“Bakit mo binaril?”

“It should be a pleasure to her. Sabi niya, gusto niyang mamatay sa sarap, kaya ayan, pinasarapan muna namin bago pinatay.”