Efsunkâr

30. Bölüm: Mesaj

Gözlerimi araladığımda Karan yanımda değildi. Odada da kimse yoktu. Neredeydi ki herkes? Kapı açıldığında Karan girdi içeri.

"Ah, balım. Günaydın. Nasıl hissediyorsun kendini?"

"İyiyim, günaydın. Herkes nerede?"

"Doktorun yanındaydık. Ben sana bakmaya geldim. Doktor kendini iyi hissediyorsa çıkabilir dedi."

"Ya, gidelim öyleyse. Ben çok sıkıldım. Evime gitmek istiyorum."

"Bebeğim," dedi yanıma yaklaşarak.

"Seni de çok özledim zaten."

"Sen mi ben mi?" dedi gülerek. "Bir haftadır öldüm."

"Deme öyle." Üzerime doğru eğildiğinde bir kolumu boynuna sarıp dudaklarını öptüm. "Yalnız, benim karnım çok aç. Serum takıp duruyorlar. Azıcık mideme bir şey girsin."

"Bak şimdi, doktor gelsin kontrole. Sonra beraber yemek yemeye gidelim. Ne yemek istersen? Canın ne isterse?"

"Hamburger, ya da pizza. Vazgeçtim, gidip pide mi yesek? Ya da.. Canım içli köfte de çekti. Ayy, karalahana sarması.. Hamsili pilav."

"Yarın akşam bana yemeğe gel, saydıklarının hepsini yaptırayım sana."

"Hmm, özel bir yemek mi?"

"Her zamanki gibi bir yemek değil," dedi gülerek. "Daha romantik. Hatta, abine benim için beyaz bir yalan söylersen sevinirim, çünkü seni gece bir yere salmayacağım."

"Yaa, öyle mi?" Kulağıma yaklaştı.

"Çok özledim seni." Kapı açıldığında geri çekildi ve göz kırptı.

"Güzel kızım. İyi misin?" Babam yanıma gelip saçlarımı sevdi.

"İyiyim babacığım. İyiyim. Baba ya, ben çıkmak istiyorum."

"Tamam kızım."

"Ben gidip doktoru çağırayım," dedi Karan. Başını salladı babam. Karan odadan çıktıktan sonra babam yanıma oturdu.

"Karan söyledi, akşam hatırlamışsın." Başımı salladım.

"Evet. Baba, sana bir şey söylemek istiyorum."

"Biliyorum."

"Ne?"

"Karan söyledi. Evlenmek istiyormuşsunuz. Acele ettiğinizi söyledim ama sebebini de söyledi. Tamam dedim. Sadece senin için."

"Babacığım." Sıkıca sarıldım. "İyi ki benim babamsın."

"Mis kokulu kızım benim. Asıl sen iyi ki benim kızımsın. İyi ki." Saçlarımı okşadı. "Abinle Pelin gelecek birazdan. Pelin sana kıyafet getirecek. Sonra da eve geçeriz."

"Ben Karan'la gelsem?"

"Olur," dedi babam her zamanki anlayışlı sesiyle. Gülümsedim. Kapı açıldığında doktor girdi içeri. Babam yanımdan kalktı. Doktor genel kontrollerini yaptıktan sonra çıkabileceğimi söyleyip gitmişti.

"Hello!" dedi Pelin. Bana sıkıca sarıldı.

"Hoş geldin."

"Kurşun askerim benim. Nasıl hissediyorsun kendini?"

"Pelin," dedi Karan uyarıcı tonuyla.

"Kurşun asker mi?" dedim kahkaha atarak. Pelin, abisine gördün mü bakışı attı. Beni güldürmüştü. Herkes ise kahkaha atmama sanki hiç atmıyormuşum gibi bakıyordu. "Bayıldım buna."